Wiek Röling
Wiek Röling (Utrecht, 20 juni 1936 – Haarlem, 14 juli 2011) was een Nederlandse architect. Van 1970 tot 1988 was hij stadsarchitect van Haarlem en van 1988 tot 2001 hoogleraar architectuur aan de TU Delft. Hij was een zoon van de rechtsgeleerde Bert Röling.
In Haarlem ontwierp Röling onder meer de muziekkoepel in de Haarlemmerhout en de hangende tuinen in Schalkwijk. Samen met de architect Jan Bernard maakte hij het ontwerp voor de nieuwe inrichting van de Verweyhal.
.jpg)
Zijn volgens velen mooiste gebouw ontwierp hij voor Sonsbeek 1986 in Arnhem: het drijvende beeldenpaviljoen. Hij was een groot pleitbezorger van het behoud en gebruik van historische gebouwen in de steden, en in 2007 ging hij in opdracht van de gemeente Dordrecht nog aan de slag als supervisor van het Hofkwartier om de kwaliteit van dit stadsgebied te bewaken.
Al voor zijn dood had Röling plannen om zijn Sonsbeekse beeldenpaviljoen op een geschikte plaats te laten herbouwen. Na zijn overlijden heeft de Stichting 'Beeldenpaviljoen Wiek Röling' de uitvoering van die plannen op zich genomen.[1]
Röling is kort gehuwd geweest met Christien Brinkgreve.[2]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]