Witborstegel
| Witborstegel IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Erinaceus concolor Martin, 1837 | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van E. concolor (rood) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Witborstegel op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De witborstegel (Erinaceus concolor) is een egelsoort die voorkomt in Turkije, de Zuidelijke Kaukasus en omringende streken."[2] De witborstegel is nauw verwant aan de Oost-Europese egel (E. roumanicus), en de twee werden tot voor kort tot dezelfde soort gerekend. Net als deze soort heeft de witborstegel een witte vlek op de borst, waarmee hij te onderscheiden is van de gewone egel (E. europaeus).
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De witborstegel komt voor in Anatolië zuidwaarts tot Israël, Syrië en Libanon en oostwaarts via de zuidelijke Kaukasus en Noord-Irak tot Noordwest-Iran. Ook op het Griekse eiland Rhodos komt hij voor. In een groot gedeelte van het verspreidingsgebied, onder andere Turkije en Jordanië, is hij zeer algemeen. Hij komt veelvuldig voor in stedelijke en landbouwgebieden.
Gedrag[bewerken | brontekst bewerken]
De witborstegel is voornamelijk 's nachts actief. Het is een insecteneter, die zich voedt met kevers en wormen. In gevangenschap is waargenomen dat de witborstegel na een draagtijd van 35 tot 36 dagen drie tot zeven jongen werpt.
Ondersoorten[bewerken | brontekst bewerken]
In de derde editie van Mammal Species of the World van Wilson & Reeder worden drie ondersoorten onderscheiden:[2][3]
- Gewone witborstegel (Erinaceus concolor concolor Martin, 1838)
- Rhodosegel (Erinaceus concolor rhodius Festa, 1914)
- Transkaukasische egel (Erinaceus concolor transcaucasicus Satoenin, 1905)
Bronnen, noten en/of referenties
|