Wondergekko
| Wondergekko IUCN-status: Niet geëvalueerd | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Teratoscincus scincus Schlegel, 1858 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Wondergekko op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De wondergekko[1] (Teratoscincus scincus) is een hagedis die behoort tot de gekko's en de familie Sphaerodactylidae. De soort komt voor in het Midden-Oosten en Azië.[2]
De wondergekko heeft een bruine kleur met lichtere tot witte lengtesstrepen, en een variabele tekening van donkere vlekken en strepen op de kop. De kopvlekken hebben soms iets weg van een nettekening. Ook de lichaamslengte is variabel, de lengte van de ondersoorten varieert van 5 cm voor Teratoscincus scincus keyserlingii tot 20 cm voor Teratoscincus scincus scincus.
De wondergekko heeft grote schubben die elkaar overlappen en is hiermee een grote uitzondering binnen de gekko's. Op de staart zijn de schubben zelfs plaatachtig te noemen. Deze schubben worden gebruikt om een ratelend afweergeluid te maken, daarnaast kan de gekko blazende geluiden maken en schijnaanvallen uitvoeren. Het is echter pure bluf, de gekko is niet gevaarlijk en vlucht na het dreigritueel.
Ondersoorten
De volgende ondersoorten zijn gekend:
- Ondersoort Teratoscincus scincus keyserlingii
- Ondersoort Teratoscincus scincus rustamowi
- Ondersoort Teratoscincus scincus scincus
Bronvermelding
- Referenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 197. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Teratoscincus scincus.
- Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Teratoscincus scincus - Website Geconsulteerd 29 juli 2014