Yucca gigantea

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Yucca elephantipes)
Yucca gigantea
Jong exemplaar op Rhodos
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (planten)
Stam:Embryophyta (landplanten)
Klasse:Spermatopsida (zaadplanten)
Clade:Angiospermae (bedektzadigen)
Clade:eenzaadlobbigen
Orde:Asparagales
Familie:Asparagaceae
Onderfamilie:Agavoideae [ APG III ]
Geslacht:Yucca
Soort
Yucca gigantea
Lem. (1859)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Yucca gigantea op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Yucca gigantea (synoniem: Yucca elephantipes) is een plantensoort uit de aspergefamilie. Jonge exemplaren worden vaak als kamerplant gehouden. De plant is afkomstig uit Latijns-Amerika. Op plaatsen met een warm klimaat kan deze plant in de natuur voorkomen, en tot wel negen meter hoog worden[1].

Taxonomie en benaming[bewerken | brontekst bewerken]

Yucca gigantea is één van de 40 Yucca-soorten. De naam Yucca gigantea werd gepubliceerd door de Franse botanicus Charles Antoine Lemaire in november 1859. In zijn boek beschrijft Lemaire de plant op basis van een exemplaar dat hij mocht bezichtigen in de serres van de Vlaamse bloemistenfamilie Verschaffelt te Gent[2].

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Yucca gigantea heeft redelijk zachte bladeren die niettemin vaak rechtop staan. In de natuur kan de stam tot meer dan een meter dik worden, en kunnen de bladeren een meter lang worden[1]. Dit zal bij een Yucca die als kamerplant gehouden wordt echter zelden gebeuren.

In hun natuurlijke omgeving kunnen aan Yucca gigantea crèmekleurige bloemen groeien[1].

Yucca gigantea heeft veel zonlicht nodig, maar heeft relatief weinig behoefte aan water[1]. Bij onvoldoende zonlicht kunnen de onderste bladeren geel kleuren.

Varia[bewerken | brontekst bewerken]

In de strip Freddie de Yucca wordt de hoofdrol vertolkt door een Yucca gigantea.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b c d (en) Gilman, E.F., Watson, D.G. (2011). Yucca elephantipes: Spineless Yucca. Environmental Horticulture 2011
  2. Charles Lemaire (1859). L'Illustration horticole, vol. 6. J. Linder, p. 91.