Zenata

De Zenata (Berbers: ⵉⵣⵏⴰⵜⵏ Iznaten) zijn een van de drie grote Berber-confederaties in the Maghreb, samen met de Sanhaja en Masmuda.

Hun leefgebied ligt van Marokko tot aan West-Libië. In pre-islamitische tijden migreerden verschillende stammen naar het westen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat hun koningin Dihya verslagen werd door de Arabieren, vluchtten ook andere stammen naar het gebied dat nu Noord-Marokko is. Gedurende de middeleeuwen was Tlemcen een belangrijke en rijke stad van de Zenata-stammen. Deze speelden een belangrijke rol in de geschiedenis van islamitisch Noord-Afrika en ze hebben eeuwen over grote delen van de Berberse wereld geregeerd.

De Maghrawaden, Banu Ifran, Meriniden, Zianiden en de Wattasiden waren Zenata-dynastieën. Zij waren hoofdzakelijk nomadisch en waren het minst sedentair van de Berberse stammen. Ondanks deze hoofdzakelijk nomadische levensstijl, hebben zij een groot aantal steden en dorpen gesticht in Marokko, Algerije en Tunesië. Belangrijke Marokkaanse steden als Oujda, Meknes, Tetouan en Taza zijn door de Zenata gesticht.

De Zenatastammen waren kundige ruiters en stonden in de middeleeuwen bekend om hun paardrijkunsten. Jinete, het Spaanse woord voor ruiter, is afgeleid van het woord Zenata.