Naar inhoud springen

Zilverjodide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zilverjodide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuur van zilverjodide
Structuur van zilverjodide
Zilverjodidekristallen
Zilverjodidekristallen
Algemeen
Molecuulformule AgI
IUPAC-naam zilverjodide
Andere namen zilvermonojodide, zilver(I)jodide
Molmassa 234,77267 g/mol
SMILES
[Ag]I
InChI
1/Ag.HI/h;1H/q+1;/p-1/fAg.I/h;1h/qm;-1
CAS-nummer 7783-96-2
EG-nummer 232-038-0
PubChem 24563
Wikidata Q19052
Vergelijkbaar met zilverchloride, zilverbromide
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Milieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P501
Opslag bewaren in gesloten recipiënt afgesloten van het licht
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel
Dichtheid 5,67 g/cm³
Smeltpunt 552 °C
Kookpunt 1506 °C
Dampdruk 466 Pa
Oplosbaarheid in water 3 × 10−6 g/L
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zilverjodide (AgI) behoort tot de zogenaamde zilverhalogeniden. Het is een zout met lage oplosbaarheid in water. Zilverjodide is een vaste ionengeleider. Voor AgI zelf is dat het geval bij verhoogde temperaturen. Er is echter een rubidiumzilverjodide waar dat al het geval is bij kamertemperatuur. Het wordt wel toegepast in batterijen.

Zilverjodide wordt ook gebruikt om regen te maken.

Zilverjodide kan worden verkregen door aan een oplossing van zilvernitraat kaliumjodide toe te voegen. Onoplosbaar zilverjodide slaat vervolgens neer.


Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

Zilverjodide wordt algemeen beschouwd als een schadelijke, vervuilende en toxische verbinding. Inname van jodiden, waaronder zilverjodide, leidt tot huidirritatie, overmatige slijmproductie, hoofdpijn en irritatie van slijmvliezen. Andere symptomen zijn mentale uitputting, bloedarmoede en gewichtsverlies. Chronische inname kan leiden tot argyrie, dat gekenmerkt wordt door het blauwgrijs worden van ogen, huid en slijmvliezen. Chronisch huidcontact kan leiden tot permanente verkleuring van de huid.