Zonnebloemstelsel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zonnebloemstelsel
Zonnebloemstelsel
Sterrenbeeld Jachthonden (Canes Venatici)
Type Spiraalvormig sterrenstelsel (Sb)
Messieraanduiding M63
NGC NGC 5055
Rechte klimming 13u15,8m
Declinatie
(Epoche 2000)
+42° 02'
Magnitude 8,6
Afstand 37 miljoen lichtjaar
Schijnbare afmeting 10 X 6 boogminuten
Roodverschuiving 0,001678
Radiële snelheid 503 km/s
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

Het Zonnebloemstelsel (Messier 63 / NGC 5055) is een spiraalvormig sterrenstelsel (type Sb) in het sterrenbeeld Jachthonden (Canes Venatici). Het sterrenstelsel werd in 1779 door de Fransman Pierre Méchain ontdekt en vervolgens door zijn landgenoot en kometenjager Charles Messier in diens catalogus van nevelachtige objecten opgenomen als nummer 63.

De Britse amateurastronoom Lord Rosse was de eerste die, in het midden van de 19e eeuw, M63 herkende als "spiraalvormige nevel".

Het Zonnebloemstelsel vormt samen met de Draaikolknevel (Messier 51) en diverse andere sterrenstelsel de "M51 Groep" die op ongeveer 37 miljoen lichtjaar van de Aarde af ligt.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]