Zwarte c-uil
| Zwarte c-uil | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Xestia c-nigrum (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Rups | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Zwarte c-uil op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De zwarte c-uil (Xestia c-nigrum) is een typische middelgrote uil (familie Noctuidae). Hij is ongeveer 1,5 centimeter lang en heeft een grote liggende C op beide voorvleugels. De achtervleugels zijn gelig wit. Hij heeft een witgerande kraag tussen kopje en borst. De voelsprieten zijn draadvormig en heel dun.
Voorkomen
Ze komen werkelijk overal voor in Nederland voor en zijn een van de meest talrijke uilensoorten. Ze vliegen van april tot en met oktober in twee elkaar overlappende generaties.
Levenswijze
De vlinders vliegen ’s avonds uit en dansen rond het licht van bijvoorbeeld straatlantaarns. Ze worden zodoende regelmatig gegrepen door vleermuizen. De rupsen leven op kruidachtige planten. Ze zijn, ondanks dat ze in sommige jaren in grote aantallen voorkomen, niet schadelijk.
Externe links
- Zwarte c-uil bij De Vlinderstichting
- Kaarten met waarnemingen: