Argyrodiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Argyrodiet
Argyrodiet
Mineraal
Chemische formule Ag8GeS6
Kleur Zwart tot staalgrijs met paarse schijn
Streepkleur Grijs-zwart
Hardheid 2,5
Gemiddelde dichtheid 6,1 - 6,3 g/cm³
Glans Metallisch
Opaciteit Opaak
Breuk Conchoïdaal (schelpvormig)
Splijting Afwezig
Kristaloptiek
Kristalstelsel Orthorombisch
Ruimtegroep Pna2
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralen Putziet
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal argyrodiet is een relatief zeldzaam zilver-germanium-sulfide met de chemische formule Ag8GeS6. Argyrodiet vormt een mengreeks met canfieldiet, waarin germanium gesubstitueerd wordt door tin.

Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]

De naam is afgeleid van het Griekse argyroodès (άργνρώδης), dat rijk aan zilver betekent. Dit verwijst uiteraard naar de samenstelling ervan. Het mineraal werd in 1886 ontdekt door Clemens Winkler in de Himmelsfürstmijn nabij Brand-Erbisdorf (Saksen, Duitsland).

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het zwarte tot staalgrijze argyrodiet heeft een orthorombisch kristalstelsel. Het komt voor als octaëders, dodecaëders, in bothryodale korsten en in radiale kristalaggregaten. Het breukvlak is schelpvormig (conchoïdaal). De hardheid is 2,5 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt 6,1 tot 6,3 g/cm³.

Argyrodiet wordt gerekend tot de sulfozouten. Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Vindplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal wordt op enkele plaatsen ter wereld gevonden:

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Mindat.org
  • (en) Webmineral.com