Heinrich Windhausen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Heinrich Windhausen
Heinrich Windhausen
Persoonsgegevens
Volledige naam Mathias Heinrich Windhausen
Geboren Burgwaldniel (tegenwoordig Waldniel, gemeente Schwalmtal), Duitsland, 11 september 1857
Overleden Roermond, 20 februari 1920
Beroep(en) Kunstschilder
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Mathias Heinrich (Heinrich) Windhausen (Burgwaldniel (tegenwoordig Waldniel, gemeente Schwalmtal), Duitsland, 11 september 1857Roermond, 20 februari 1920)[1] was een Nederlands schilder van portretten en genrevoorstellingen.[2]

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Heinrich Windhausen. Portret van Hedwig Frederika Carolina Bertha von Francken. 1889. Venlo, Limburgs Museum.

Hij was een zoon van Peter Heinrich Windhausen, een Duits schilder die zich in 1873 in Roermond vestigde, waar destijds een gunstig klimaat voor kunstenaars heerste. Ook zijn broers, Albin en Paul Windhausen waren schilder. Hij was getrouwd met Elisabeth Hubertina Welters. Hij woonde in het pand Steegstraat 12 en had zijn atelier aan de Venloseweg in Roermond.[3] In 1885 nam hij deel aan de Wereldtentoonstelling van Antwerpen[4] en in 1887 had hij een tentoonstelling in Amsterdam.[5]

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Van Heinrich Windhausen zijn een groot aantal portretten bekend, waaronder dat van Carolus Hyacintus Gulielmus Joannes van Oldeneel tot Oldenzeel (1884),[6] bisschop Paredis (1885),[7] Eduard Joseph Corneille Marie de Kuijper (1887),[8] bisschop Boermans (1889),[9] Louis Geradts (1894, na diens overlijden op 8 oktober 1893), het notarisechtpaar L. Linssen-Bloemen (1894),[5] Th. Dirix, directeur van het Bisschoppelijk College in Roermond (1896),[10] Willem Cornelis Johannes Josephus Cremers (zonder jaar),[11] het echtpaar Van Aefferden-van Blankenheym (1905), Mgr. Drehmanns, bisschop van Roermond (1906), Koningin Wilhelmina (1906),[12] het echtpaar H. Drehmanns-Schoolmeesters (1909), keizerin Augusta Victoria van Duitsland (zonder jaar) en kardinaal Van Rossum (idem).[13] Tot zijn genrevoorstellingen behoren onder meer de Voetprocessie naar de Kapel in 't Zand[14] en Het Angelus op de Melickerheide.[5] Verder maakte hij veel jachttaferelen, waaronder het portret van zijn zus Maria Windhausen met jachthond (zonder jaar). Windhausen was een groot liefhebber van de jacht.[5]

Kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

Met zijn vrouw, Elisabeth Hubertina Welters (geb. Roermond, 20 februari 1850), had Windhausen de volgende kinderen:

  1. Henricus Joseph Marie Windhausen (Roermond, 26 april 1891 – aldaar, 3 augustus 1970), bijgenaamd De sjnats (De snee), schilderde ook, voornamelijk bloemstillevens, maar de kwaliteit van zijn werk was beduidend minder dan dat van zijn overige familieleden.[5] Hij trouwde op 19 november 1936 met Elise C.M.T. Gabriels (Roermond, 25 maart 1889 – aldaar, 4 mei 1950).[3]
  2. Paul Windhausen (1892-1945), geestelijke.
  3. Joseph Christoforus (Sef) Windhausen[15] (Roermond, 25 juli 1893 – Allemant, 14 september 1918) was een avonturier. Hij nam in 1917 dienst in het Frans Vreemdelingenlegioen en sneuvelde in 1918 in Noord-Frankrijk.[16]

Stamboom[bewerken | brontekst bewerken]

 
 
 
 
 
 
Peter Heinrich Windhausen
1832-1903
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Heinrich Windhausen
1857-1920
 
Albin Windhausen
1863-1946
 
Joseph Windhausen
1865-1936
 
Paul Windhausen sr.
1871-1944
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Paul Windhausen
1892-1945
 
Fons Windhausen
1901-1973
 
 
 
 
 
Paul Windhausen jr.
1903-1944
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Albin Windhausen
1937
 
Margriet Windhausen
1942
 
Ward Windhausen
1949
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Miriam Windhausen
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Heinrich Windhausen op Wikimedia Commons.