Oogstmier
| Oogstmier | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||||
| Messor barbarus (Linnaeus, 1767) | |||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||
Oogstmier op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
De oogstmier (Messor barbarus) is een mier uit de onderfamilie Myrmicinae die voorkomt in Zuid-Europa en het Middellandse Zeegebied in droge streken bij een temperatuur rond 25 °C. De mieren leven vooral van zaden maar soms worden insecten, vruchten en ook gras wel aangenomen.
De koningin (gyne) wordt ongeveer 15-18 mm groot, de werksters: 3-10 mm en soldaten 10-14 mm. Het nest wordt veelal onder de grond of onder stenen gemaakt. De ontwikkelingstijd van de complete cyclus van ei tot mier bedraagt ongeveer vijf weken. De mieren vliegen uit in de periode september tot en met oktober. Dit fenomeen wordt ook wel de bruidsvlucht genoemd.
De miersoort is polymorf, dit wil zeggen dat de werksters in verschillende groottes binnen de kolonie voorkomen. Hoewel de relatief grote werksters vaak 'soldaten' worden genoemd is het een mythe dat deze mieren gespecialiseerd zijn in vechten. De soldaten hebben een bijzonder groot hoofd door de verontwikkelde kaakspieren, deze gebruiken zij om de grotere, hardere zaden open te kauwen.
Het is ook een van de populairste mierensoorten om te houden, doordat het een makkelijke soort is om te houden en zaden eet.