β-Uranofaan
| β-Uranofaan | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Ca(UO2)2[HSiO4]2·5(H2O) | |||
| Kleur | Groen tot (bruin)geel | |||
| Streepkleur | Lichtgeel | |||
| Hardheid | 2,5-3 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 3,9 kg/dm3 | |||
| Glans | Glasglans | |||
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |||
| Splijting | Perfect volgens [010], matig volgens [100] | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Radioactiviteit | Zeer sterk | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal β-uranofaan is een gehydrateerd-calcium-uranium-waterstof-silicaat met de chemische formule Ca(UO2)2[HSiO4]2·5(H2O). Het mineraal behoort tot de nesosilicaten.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het doorzichtig tot doorschijnend groene of (bruin)gele β-uranofaan heeft een glasglans, een lichtgele streepkleur en de splijting van het mineraal is perfect volgens het kristalvlak [010] en matig volgens [100]. Het kristalstelsel is monoklien. Uranofaan heeft een gemiddelde dichtheid van 3,9, de hardheid is 2,5 tot 3 en het mineraal is zeer sterk radioactief. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 4.485.425,45. Daarmee is het een van de meest radioactieve silicaten.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De naam van het mineraal is afgeleid van uranofaan waaraan het chemisch gezien gelijk is.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De typelocatie is Jáchymov in Tsjechië.