Anafylaxie: verschil tussen versies
+sjabloon meebezig ivm referentiefouten |
→Oorzaken: Vertaalproject: Overgenomen van Gebruiker:CFCF/Kladblok/Anafylaxie, vertaald door Eric Schotsman & Gwen Suys uit en:Anaphylaxis. Vollediger, beschrijvender en beter met bronnen onderbouwd |
||
| Regel 46: | Regel 46: | ||
==Oorzaken== |
==Oorzaken== |
||
Anafylaxie kan worden veroorzaakt door een reactie van het lichaam op vrijwel elke vreemde stof.<ref name=His11/> Gif van insectenbeten of –steken, voedsel en medicatie zijn veel voorkomende oorzaken.<ref name=CEA11/><ref>{{cite journal|last=Worm|first=M|title=Epidemiology of anaphylaxis.|journal=Chemical immunology and allergy|year=2010|volume=95|pages=12–21|pmid=20519879}}</ref> Voedsel is de meest voorkomende oorzaak bij kinderen en jonge volwassenen. Medicatie en insectenbeten- of steken zijn vaker voorkomende oorzaken bij oudere volwassenen.<ref name=World11/> Minder vaak voorkomende oorzaken zijn lichamelijke factoren, biologische stoffen (zoals sperma), latex, hormonale veranderingen, voedseladditieven (zoals mono-natriumglutamaat en voedselkleurstoffen) en medicatie die op de huid wordt aangebracht (zoals zalf, crème of lotion).<ref name=Aus06/> Lichamelijke inspanning of hoge of lage temperaturen kunnen ook anafylaxie uitlokken doordat bepaalde weefselcellen (bekend als mestcellen) chemische stoffen afgeven die de allergische reactie starten. <ref name=World11/><ref name=APLS07>{{cite book|last=editors|first=Marianne Gausche-Hill, Susan Fuchs, Loren Yamamoto,|title=The pediatric emergency medicine resource|year=2007|publisher=Jones & Bartlett|location=Sudbury, Mass.|isbn=9780763744144|pages=69|edition=Rev. 4. ed.|url=http://books.google.ca/books?id=lLVfDC2dh54C&pg=PA69}}</ref> Anafylaxie veroorzaakt door lichamelijke inspanning houdt ook vaak verband met het eten van bepaald voedsel.<ref name=Rosen2010/> Als anafylaxie optreedt wanneer een persoon anesthesie krijgt toegediend, dan zijn de meest voorkomende oorzaken medicatie die wordt gegeven om verlamming te veroorzaken (neuromusculaire blokkerende stoffen), antibiotica en latex. <ref>{{cite journal|last=Dewachter|first=P|coauthors=Mouton-Faivre, C, Emala, CW|title=Anaphylaxis and anesthesia: controversies and new insights.|journal=Anesthesiology|date=2009 Nov|volume=111|issue=5|pages=1141–50|pmid=19858877|doi=10.1097/ALN.0b013e3181bbd443}}</ref> In 32-50% van de gevallen is de oorzaak onbekend (idiopathische anafylaxie). |
|||
Veelvoorkomende allergenen zijn: |
|||
<ref>{{cite book|last=editor|first=Mariana C. Castells,|title=Anaphylaxis and hypersensitivity reactions|year=2010|publisher=Humana Press|location=New York|isbn=9781603279505|pages=223|url=http://books.google.ca/books?id=bEvnfm7V-LIC&pg=PA223}}</ref> |
|||
* voedsel (zoals [[melk (drank)|melk]], [[Noot (botanisch)|noten]], [[pinda|pinda's]], [[sojabonen]], [[vis (voeding)|vis]] en [[schaaldieren]], sommige soorten [[graan]], [[Kiwi (fruit)|kiwi's]], [[aardbeien]], [[Appel (plant)|appels]] en [[ei (voeding)|eieren]]); |
|||
* [[geneesmiddelen|medicijnen]] (zoals [[penicilline]] en andere [[cefalosporine]]n, [[contrastvloeistof]]); |
|||
===Voedsel=== |
|||
* [[aspirine]] en [[NSAID]]'s (zoals [[ibuprofen]] en [[diclofenac]]); |
|||
Vele soorten voedsel kunnen anafylaxie veroorzaken, zelfs wanneer het voor de eerste keer wordt gegeten.<ref name=CEA11/> In het Westen zijn de meest voorkomende oorzaken het eten van of in contact komen met pinda's, tarwe, noten, schaaldieren, vis, melk en eieren.<ref name=Review09/><ref name=World11/> In het Midden-Oosten is sesam een bekende uitlokker van anafylaxie en in Azië zijn dat rijst en kikkererwten. <ref name=World11/> Ernstige gevallen zijn meestal het gevolg van eten van dat voedsel,<ref name=CEA11/> maar sommige mensen krijgen al een hevige reactie wanneer het voedsel in contact komt met een lichaamsdeel.<br /> |
|||
* [[latex]]; |
|||
Kinderen kunnen hun allergieën ontgroeien en rond hun zestiende levensjaar geen problemen hebben met voedsel waar ze op jongere leeftijd anafylactisch op hebben gereageerd. Voor anafylaxie veroorzaakt door melk of eieren geldt dit in 80% van de gevallen en voor anafylaxie door pinda's in 20% van de gevallen.<ref name=His11/> |
|||
* [[insectensteek|insectensteken]] van bijvoorbeeld [[bij]]en, [[Gewone wesp|wesp]]en etc; |
|||
* [[inspanning]] (''inspanningsgerelateerde anafylaxie'') |
|||
===Medicatie=== |
|||
* [[Stuifmeel|pollen]] (in geval van [[hooikoorts]]) |
|||
Elk geneesmiddel kan anafylaxie veroorzaken. Meestal gaat het om bètalactam-antibiotica (zoals penicilline), gevolgd door aspirine en NSAID’s (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen).<ref name=Review09/><ref name=Book2009>{{cite book|last=Volcheck|first=Gerald W.|title=Clinical allergy : diagnosis and management|year=2009|publisher=Humana Press|location=Totowa, N.J.|isbn=9781588296160|pages=442|url=http://books.google.ca/books?id=pWZLkZB7EW8C&pg=PA442}}</ref> Iemand die allergisch is voor één bepaalde NSAID kan meestal een andere gebruiken zonder dat het andere middel anafylaxie veroorzaakt. <ref name=Book2009/> Andere veel voorkomende oorzaken van anafylaxie zijn chemotherapie, vaccins, protamine (in sperma) en kruidenmedicijnen. <ref name=World11/><ref name=Book2009/> Sommige geneesmiddelen, waaronder vancomycine, morfine en medicatie om röntgenfoto’s te optimaliseren (röntgencontrastmiddelen), veroorzaken anafylaxie door bepaalde cellen in weefsels te beschadigen waardoor die cellen histamine afgeven (degranulatie van mestcellen).<ref name=CEA11/> |
|||
Hoe vaak een reactie op een medicijn optreedt, hangt voor een deel af van hoe vaak het aan de patiënt wordt toegediend en voor een deel van hoe het medicijn in het lichaam werkt.<ref name=Drug01>{{cite journal|last=Drain|first=KL|coauthors=Volcheck, GW|title=Preventing and managing drug-induced anaphylaxis.|journal=Drug safety : an international journal of medical toxicology and drug experience|year=2001|volume=24|issue=11|pages=843–53|pmid=11665871}}</ref> Anafylaxie veroorzaakt door penicillines of cefalosporinen treedt alleen op nadat deze stoffen zich binden aan eiwitten in het lichaam, en sommigen binden zich makkelijker dan andere. <ref name=Rosen2010/> Anafylaxie veroorzaakt door penicilline treedt op bij 1 op de 2000 tot 10.000 mensen die worden behandeld. Anafylaxie met de dood als gevolg treedt op bij 1 op de 50.000 behandelde mensen.<ref name=Rosen2010/> Anafylaxie veroorzaakt door aspirine en NSAID’s treedt op bij ongeveer 1 op de 50.000 mensen. <ref name=Rosen2010/> Als iemand een reactie op penicilline heeft gehad dan is het risico op een reactie op cefalosporinen groter geworden, maar nog steeds kleiner dan 1 op de 1000.<ref name=Rosen2010/> Oudere medicatie die werd gebruikt ter verbetering van röntgenfoto’s (röntgencontrastmiddelen) veroorzaakte reacties in 1% van de gevallen. Nieuwere röntgencontrastmiddelen met een lagere osmolariteit veroorzaken reacties in 0,04% van de gevallen.<ref name=Drug01/> |
|||
===Gif=== |
|||
Gif van stekende of bijtende insecten, zoals bijen of wespen (Hymenoptera), of van bloedzuigende insecten (Triatominae) kan anafylaxie veroorzaken. <ref name=Review09/><ref name="Klotz">{{cite journal|last=Klotz|first=JH|coauthors=Dorn, PL, Logan, JL, Stevens, L, Pinnas, JL, Schmidt, JO, Klotz, SA|title="Kissing bugs": potential disease vectors and cause of anaphylaxis.|journal=Clinical infectious diseases : an official publication of the Infectious Diseases Society of America|date=2010 Jun 15|volume=50|issue=12|pages=1629–34|pmid=20462351}}</ref> Als iemand in het verleden een reactie op gif heeft gehad die meer was dan een lokale reactie rond de plaats van de steek dan is het risico op anafylaxie in de toekomst groter geworden. <ref>{{cite journal|last=Bilò|first=MB|title=Anaphylaxis caused by Hymenoptera stings: from epidemiology to treatment.|journal=Allergy|date=2011 Jul|volume=66 Suppl 95|pages=35–7|pmid=21668850}}</ref><ref>{{cite journal|last=Cox|first=L|coauthors=Larenas-Linnemann, D, Lockey, RF, Passalacqua, G|title=Speaking the same language: The World Allergy Organization Subcutaneous Immunotherapy Systemic Reaction Grading System.|journal=The Journal of allergy and clinical immunology|date=2010 Mar|volume=125|issue=3|pages=569–74, 574.e1-574.e7|pmid=20144472}}</ref> De helft van de mensen die aan anafylaxie sterven, heeft echter nooit eerder een wijdverbreide (systemische) reactie gehad.<ref>{{cite journal|last=Bilò|first=BM|coauthors=Bonifazi, F|title=Epidemiology of insect-venom anaphylaxis.|journal=Current opinion in allergy and clinical immunology|date=2008 Aug|volume=8|issue=4|pages=330–7|pmid=18596590}}</ref> |
|||
===Risicofactoren=== |
|||
Mensen met een erfelijke aanleg voor bepaalde ziekten zoals astma, eczeem of allergische neusontsteking hebben een grotere kans op anafylaxie door voedsel, latex en röntgencontrastmiddelen. Deze mensen lopen echter geen verhoogd risico op anafylaxie veroorzaakt door injecties of steken.<ref name=World11/><ref name=CEA11/> Uit een onderzoek naar kinderen met anafylaxie is gebleken dat 60% een erfelijke aanleg voor een bepaalde ziekte had. Meer dan 90% van de kinderen die overlijden aan anafylaxie heeft astma.<ref name=CEA11/> Mensen die een aandoening hebben die veroorzaakt wordt door een te veel aan mestcellen in hun weefsels ([[mastocytose]] of mestcelziekte) lopen een groter risico en dat geldt ook voor personen met een hogere [[Sociale status|sociaal-economische status]].<ref name=World11/><ref name=CEA11/> Hoe langer het geleden is sinds de laatste keer dat iemand blootgesteld was aan de stof die de anafylaxie veroorzaakte, des te lager het risico op een nieuwe reactie.<ref name=Rosen2010/> |
|||
==Behandeling in het ziekenhuis== |
==Behandeling in het ziekenhuis== |
||
Versie van 9 jun 2014 20:04
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
| Anafylaxie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | T78.0, T78.2, T80.5, T88.6 | |||
| ICD-9 | 995.0 | |||
| DiseasesDB | 29153 | |||
| MedlinePlus | 000844 | |||
| eMedicine | emerg/25 | |||
| ||||
Anafylaxie is een medische term voor een snelle systemische allergische reactie, die ook vaak een anafylactische shock wordt genoemd. Anafylaxie treedt soms op wanneer een persoon wordt blootgesteld aan een allergeen waarvoor de persoon in kwestie allergisch of sensitief is. Vele stoffen kunnen als allergeen fungeren. Zelfs zeer kleine hoeveelheden van het allergeen kunnen al een levensbedreigende anafylactische reactie veroorzaken. Anafylaxie kan optreden na inname van het allergeen, maar ook na inademing ervan, na huidcontact of een injectie met de betreffende stof. De ernstigste vorm van anafylaxie kan soms in enkele minuten tot de dood leiden als deze niet meteen wordt behandeld. Ernstige anafylactische reacties zijn gelukkig erg zeldzaam vergeleken met meer 'normale' allergische reacties.
Een verschil tussen een anafylactische reactie en een anafylactoïde reactie is dat men in het eerste geval gesensibiliseerd moet zijn voor het antigeen, men moet met andere woorden antilichamen (IgE) aanmaken vooraleer de reactie plaats kan hebben. Men zal dus nooit bij het allereerste contact met een allergeen (bijvoorbeeld latex) een reactie vertonen. Bij anafylactoïde reacties is deze sensibilisatie niet nodig: de allergenen hebben zelf een vasoactieve werking, die histamine stimuleert, zoals bijvoorbeeld bijengif. Er is dan ook geen IgE aantoonbaar.
Het woord anafylaxie komt uit het Latijn (en daarin weer uit het Grieks), áνα-/ana (op, weer, terug, tegen) + φύλαξις/phylaxis (bescherming, bewaking).
Anafylactische shock
Men spreekt van een anafylactische shock wanneer het lichaam door verwijding van de bloedvaten ten gevolge van het vrijgeven van een grote hoeveelheid histamine in shock geraakt. Samen met shock kunnen ook andere symptomen optreden, doch dit is niet noodzakelijk.
Behandeling van een anafylactisch noodgeval
Een anafylactische reactie is een medisch spoedgeval vanwege de acute vernauwing van de luchtwegen die binnen enkele minuten na het begin van de allergische reactie kan optreden. Het is van levensbelang direct hulp in te roepen om hersenletsel door zuurstofgebrek te voorkomen. Bij een anafylactische reactie is professionele hulp noodzakelijk, maar andere eerstehulp maatregelen zoals mond-op-mond beademing en het toedienen van adrenaline kunnen worden toegepast voordat de ambulance ter plaatse is. Mond-op-mond beademing kan onmogelijk zijn wanneer de luchtwegen van de patiënt door de allergische reactie dicht zitten, maar kan in andere gevallen levens redden. Veel patiënten waarbij de diagnose "anafylaxie" al eerder is gesteld dragen een adrenaline-autoinjector (Epipen of een vergelijkbaar product) bij zich voor de onmiddellijke toediening van adrenaline. Dit is een injectiepen waar de naald uitschiet zodra de vergrendeling wordt verwijderd en de kop op het te injecteren lichaamsdeel (standaard is dit de zijkant van het bovenbeen) wordt geplaatst. Deze injectie hoeft niet door een medicus te worden toegediend.
De Beta-2 adrenerge receptoren in de longen reageren op adrenaline. Hierdoor ontspannen de door een allergische astma-aanval of anafylactische reactie samengetrokken bronchiën zich. Adrenaline verwijdt de luchtwegen en vernauwt de bloedvaten. Dit heeft tot gevolg dat de levensgevaarlijk lage bloeddruk die ontstaat door anafylaxie weer stijgt, en het hart krachtiger gaat kloppen. Het toedienen van adrenaline is daardoor soms een levensreddende maatregel.
Klachten en symptomen
Anafylaxie gaat gewoonlijk gepaard met vele verschillende symptomen die enkele minuten of uren aanhouden.[1][2] Symptomen verschijnen gemiddeld binnen 5 tot 30 minuten als de oorzaak een stof is die direct in de bloedsomloop terechtkomt (intraveneus). Dit gemiddelde loopt op tot 2 uur als de oorzaak genuttigd voedsel is.[3] De symptomen treden vooral op de volgende plaatsen op: huid (80-90%), longen en luchtwegen (70%), maag en darmen (30-45%), hart en bloedvaten (10-45%) en het centrale zenuwstelsel (10-15%).[2] De reacties treden meestal in twee of meer van deze stelsels op.[4]
Huid
De symptomen zijn vaak bultjes op de huid (netelroos), jeuk, rood gezicht of rode huid (blozen) of gezwollen lippen.[5] Patiënten met zwelling onder de huid (angio-oedeem) kunnen in plaats van jeuk het gevoel hebben dat hun huid in brand staat.[3] De tong of keel kan in 20% van de gevallen zwellen.[6] Verder kunnen patiënten ook last hebben van een loopneus en zwelling van het slijmvlies op het oppervlak van de ogen en de oogleden (conjunctiva).[7] De huid kan ook blauw kleuren (cyanose) door een gebrek aan zuurstof.[7]
Luchtwegen
Voorbeelden van klachten en symptomen aan de luchtwegen zijn kortademigheid, fluitende of piepende moeizame ademhaling met een lage toon (wheezing) of fluitende of piepende moeizame ademhaling met een hoge toon (stridor).[5] Piepende ademhaling met een lage toon wordt gewoonlijk veroorzaakt door spasmen van de spieren in het onderste deel van de luchtwegen (bronchusspieren).[8] Piepende ademhaling met een hoge toon wordt veroorzaakt door zwelling in de bovenste luchtwegen waardoor de doorgang verkleint.[7] Heesheid, pijn bij het slikken of hoesten kunnen ook voorkomen.[3]
Hart en bloedvaten
De bloedvaten van het hart kunnen plotseling samentrekken (kransslagaderspasme) doordat bepaalde cellen in het hart histamine afgeven. [8] Dit verstoort de bloedtoevoer naar het hart waardoor er hartcellen kunnen afsterven (hartinfarct), het hart te snel of te langzaam gaat kloppen (hartritmestoornissen) of waardoor het hart helemaal kan stoppen met kloppen (hartstilstand).[2][4] Patiënten die reeds een hartziekte hebben, lopen meer risico op hartproblemen veroorzaakt door anafylaxie. [8] Een snelle hartslag door lage bloeddruk komt het vaakst voor,[7] maar toch heeft 10% van de patiënten met anafylaxie een trage hartslag (bradycardie) in combinatie met een lage bloeddruk. (Deze combinatie van trage hartslag en lage bloeddruk staat bekend als de Bezold-Jarisch-reflex).[9] De patiënt kan duizelig zijn of het bewustzijn verliezen doordat de bloeddruk daalt. Deze lage bloeddruk kan worden veroorzaakt doordat de bloedvaten wijder worden (distributieve shock) of doordat de hartkamers falen (cardiogene shock).[8] In zeer zeldzame gevallen is lage bloeddruk het enige symptoom van anafylaxie.[6]
Andere symptomen
Maag- en darmsymptomen zijn onder meer krampende buikpijn, diarree en braken.[5] De patiënt kan verward zijn, de controle over de blaas verliezen en pijn in het bekken hebben die aanvoelt als baarmoederkrampen.[5][7] Door verwijding van de bloedvaten rond de hersenen kan hoofdpijn optreden.[3] De patiënt kan zich ook angstig voelen en zich inbeelden dat hij of zij gaat sterven.[4]
Oorzaken
Anafylaxie kan worden veroorzaakt door een reactie van het lichaam op vrijwel elke vreemde stof.[10] Gif van insectenbeten of –steken, voedsel en medicatie zijn veel voorkomende oorzaken.[9][11] Voedsel is de meest voorkomende oorzaak bij kinderen en jonge volwassenen. Medicatie en insectenbeten- of steken zijn vaker voorkomende oorzaken bij oudere volwassenen.[4] Minder vaak voorkomende oorzaken zijn lichamelijke factoren, biologische stoffen (zoals sperma), latex, hormonale veranderingen, voedseladditieven (zoals mono-natriumglutamaat en voedselkleurstoffen) en medicatie die op de huid wordt aangebracht (zoals zalf, crème of lotion).[7] Lichamelijke inspanning of hoge of lage temperaturen kunnen ook anafylaxie uitlokken doordat bepaalde weefselcellen (bekend als mestcellen) chemische stoffen afgeven die de allergische reactie starten. [4][12] Anafylaxie veroorzaakt door lichamelijke inspanning houdt ook vaak verband met het eten van bepaald voedsel.[3] Als anafylaxie optreedt wanneer een persoon anesthesie krijgt toegediend, dan zijn de meest voorkomende oorzaken medicatie die wordt gegeven om verlamming te veroorzaken (neuromusculaire blokkerende stoffen), antibiotica en latex. [13] In 32-50% van de gevallen is de oorzaak onbekend (idiopathische anafylaxie). [14]
Voedsel
Vele soorten voedsel kunnen anafylaxie veroorzaken, zelfs wanneer het voor de eerste keer wordt gegeten.[9] In het Westen zijn de meest voorkomende oorzaken het eten van of in contact komen met pinda's, tarwe, noten, schaaldieren, vis, melk en eieren.[2][4] In het Midden-Oosten is sesam een bekende uitlokker van anafylaxie en in Azië zijn dat rijst en kikkererwten. [4] Ernstige gevallen zijn meestal het gevolg van eten van dat voedsel,[9] maar sommige mensen krijgen al een hevige reactie wanneer het voedsel in contact komt met een lichaamsdeel.
Kinderen kunnen hun allergieën ontgroeien en rond hun zestiende levensjaar geen problemen hebben met voedsel waar ze op jongere leeftijd anafylactisch op hebben gereageerd. Voor anafylaxie veroorzaakt door melk of eieren geldt dit in 80% van de gevallen en voor anafylaxie door pinda's in 20% van de gevallen.[10]
Medicatie
Elk geneesmiddel kan anafylaxie veroorzaken. Meestal gaat het om bètalactam-antibiotica (zoals penicilline), gevolgd door aspirine en NSAID’s (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen).[2][15] Iemand die allergisch is voor één bepaalde NSAID kan meestal een andere gebruiken zonder dat het andere middel anafylaxie veroorzaakt. [15] Andere veel voorkomende oorzaken van anafylaxie zijn chemotherapie, vaccins, protamine (in sperma) en kruidenmedicijnen. [4][15] Sommige geneesmiddelen, waaronder vancomycine, morfine en medicatie om röntgenfoto’s te optimaliseren (röntgencontrastmiddelen), veroorzaken anafylaxie door bepaalde cellen in weefsels te beschadigen waardoor die cellen histamine afgeven (degranulatie van mestcellen).[9]
Hoe vaak een reactie op een medicijn optreedt, hangt voor een deel af van hoe vaak het aan de patiënt wordt toegediend en voor een deel van hoe het medicijn in het lichaam werkt.[16] Anafylaxie veroorzaakt door penicillines of cefalosporinen treedt alleen op nadat deze stoffen zich binden aan eiwitten in het lichaam, en sommigen binden zich makkelijker dan andere. [3] Anafylaxie veroorzaakt door penicilline treedt op bij 1 op de 2000 tot 10.000 mensen die worden behandeld. Anafylaxie met de dood als gevolg treedt op bij 1 op de 50.000 behandelde mensen.[3] Anafylaxie veroorzaakt door aspirine en NSAID’s treedt op bij ongeveer 1 op de 50.000 mensen. [3] Als iemand een reactie op penicilline heeft gehad dan is het risico op een reactie op cefalosporinen groter geworden, maar nog steeds kleiner dan 1 op de 1000.[3] Oudere medicatie die werd gebruikt ter verbetering van röntgenfoto’s (röntgencontrastmiddelen) veroorzaakte reacties in 1% van de gevallen. Nieuwere röntgencontrastmiddelen met een lagere osmolariteit veroorzaken reacties in 0,04% van de gevallen.[16]
Gif
Gif van stekende of bijtende insecten, zoals bijen of wespen (Hymenoptera), of van bloedzuigende insecten (Triatominae) kan anafylaxie veroorzaken. [2][17] Als iemand in het verleden een reactie op gif heeft gehad die meer was dan een lokale reactie rond de plaats van de steek dan is het risico op anafylaxie in de toekomst groter geworden. [18][19] De helft van de mensen die aan anafylaxie sterven, heeft echter nooit eerder een wijdverbreide (systemische) reactie gehad.[20]
Risicofactoren
Mensen met een erfelijke aanleg voor bepaalde ziekten zoals astma, eczeem of allergische neusontsteking hebben een grotere kans op anafylaxie door voedsel, latex en röntgencontrastmiddelen. Deze mensen lopen echter geen verhoogd risico op anafylaxie veroorzaakt door injecties of steken.[4][9] Uit een onderzoek naar kinderen met anafylaxie is gebleken dat 60% een erfelijke aanleg voor een bepaalde ziekte had. Meer dan 90% van de kinderen die overlijden aan anafylaxie heeft astma.[9] Mensen die een aandoening hebben die veroorzaakt wordt door een te veel aan mestcellen in hun weefsels (mastocytose of mestcelziekte) lopen een groter risico en dat geldt ook voor personen met een hogere sociaal-economische status.[4][9] Hoe langer het geleden is sinds de laatste keer dat iemand blootgesteld was aan de stof die de anafylaxie veroorzaakte, des te lager het risico op een nieuwe reactie.[3]
Behandeling in het ziekenhuis
Paramedische behandeling voorafgaand aan vervoer naar het ziekenhuis omvat de injectie met adrenaline, het toedienen van zuurstof, en indien nodig ook intubatie. Bij aanhoudend angio-oedeem wordt vaak gedurende langere tijd zuurstof toegediend of een tracheotomie uitgevoerd.
De klinische behandeling van anafylaxie in het ziekenhuis richt zich zowel op het behandelen van de cellulaire overgevoeligheid als op het behandelen van de symptomen. antihistamine-medicijnen (die de reacties van het lichaam op het vrijkomende histamine onderdrukken) worden voorgeschreven, maar deze medicijnen werken slechts op een lichtere allergische reactie en hebben onvoldoende en te laat effect bij anafylaxie. Hierbij zijn vaak hoge doseringen van corticosteroïden noodzakelijk. Hypotensie wordt behandeld met intraveneuze vloeistoffen of met medicijnen die een samentrekkende werking op de aderen hebben. Om bronchospasmen te verlichten wordt meestal salbutamol voorgeschreven. In ernstige gevallen wordt adrenaline toegediend. Ondersteunende zuurstoftoediening kan noodzakelijk zijn.
Patiënten die zijn opgenomen in het ziekenhuis worden over het algemeen enkele uren (tot soms meerdere dagen) geobserveerd om er zeker van te zijn dat de anafylaxie niet terugkeert zodra de medicatie is uitgewerkt.
Externe link
 |
Mee bezig Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen. |
Bronnen, noten en/of referenties
|