Xenorhabdus nematophilus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{meebezig}} {{Taxobox | type=bacterie | naam = ''Xenorhabdus nematophilus'' | titelweergave = ''Xenorhabdus nematophilus'' | afbeelding = | afbeeldingtek...' |
(geen verschil)
|
Versie van 20 aug 2019 11:28
 |
Mee bezig Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen. |
| Xenorhabdus nematophilus | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Xenorhabdus nematophilus | |||||||||||||
| |||||||||||||
Xenorhabdus nematophilus is een gram-negatief|gram-negatieve bacterie behorend tot de familie Enterobacteriaceae. De bacterie leeft als een mutualistische symbiont in entomopathogene rondwormen van het geslacht Steinernema, waartoe Steinernema feltiae en Steinernema carpocapsae behoren.[1]
Levenscyclus
- In de rondworm zitten de Xenorhabdus nematophilus-bacteriën in een reservoir in een gespecialiseerd gebied van het spijsverteringskanaal.
- De infectieuze larven (L2 of L3) dringen de lichaamsholte van de insectenlarve of het insect binnen, meestal via natuurlijke lichaamsopeningen (mond, anus, ademopeningen) of via gebieden met een dunne cuticula.
- De bacteriën komen vrij in de hemolymfe van het insect, waar ze het afweersysteem van het insect overwinnen en tal van virulentiefactoren produceren, zoals hemolysine en cytotoxine. Ze nemen deel aan het onderdrukken van de immuniteit van insecten en het doden van de gastheer. De infectieuze larven spugen ook een complexe cocktail van eiwitten uit, dat uit 472 verschillende eiwitten bestaan, waarvan vele proteasen zijn. De gastheer wordt meestal binnen 24 - 48 uur gedood.
- De bacteriën vermenigvuldigen zich snel in de dode gastheer en produceren verschillende antimicrobiële stoffen, die de groei van antagonistische micro-organismen onderdrukken. De bacteriën scheiden ook een reeks enzymen uit, die de afbraak van de weefsels stimuleren. In de dode gastheer vinden een tot meerdere generaties rondwormen plaats.
- Wanneer er veel rondwormen aanwezig zijn en voedingsstoffen bijna opraken, worden in de dode gastheer infectieuze larven gevormd, die in de grond op zoek gaan naar nieuwe gastheren. De infectieuze larven hebben een vernauwde farynx, de dubbele dikte van een normale cuticula en een toename van lipidedruppeltjes in hun cytoplasma. Hun mond en anus zijn afgesloten.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|