Pteraster militaris: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
desinformatie verwijderd; Velatida naar eigen subcategorie, replaced: door O.F. Müller → door Otto Friedrich Müller met AWB
Beschrijving en verspreiding (bron: Engelstalig Wikipedia)
Regel 18: Regel 18:
| worms = 124147
| worms = 124147
}}
}}
'''''Pteraster militaris''''' is een [[zeesterren|zeester]] uit de familie [[Pterasteridae]]. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1776 gepubliceerd door [[Otto Friedrich Müller]].<ref>{{Aut|Müller, O.F.}} (1776). Zoologiæ Danicæ Prodromus, seu Animalium Daniæ et Norvegiæ indigenarum characteres, nomina, et synonyma imprimis popularium. Havniæ [Copenhagen]: Hallageri. xxxii + 274 pp</ref> Deze zeester wordt gevonden in de noordelijke [[Grote Oceaan]], de [[Noordelijke IJszee]], de [[Barentszzee]] en de noordelijke [[Atlantische Oceaan]].


== Beschrijving ==
'''''Pteraster militaris''''' is een [[zeesterren|zeester]] uit de familie [[Pterasteridae]].
''Pteraster militaris'' is een robuuste zeester met een brede schijf, een grote centrale porie en vijf korte, gerimpelde, driehoekige armen. Het aborale (bovenste) oppervlak is bezaaid met papulae, elk bedekt met vier korte stekels en daarboven is een papierachtige bedekking die de zeester een opgeblazen, omvangrijk uiterlijk geeft. Het groeit uit tot een diameter van 85&nbsp;mm en is meestal oranje, lichtgeel of wit gekleurd, soms met rode punten aan zijn armen.


== Verspreiding ==
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1776 gepubliceerd door [[Otto Friedrich Müller]].
''Pteraster militaris'' wordt gevonden in rotsachtige leefomgevingen in water tot een diepte van 1100 meter in de Noordelijke IJszee, de [[Beringzee]], de noordwestelijke Stille Oceaan tot ver naar het zuiden als [[Oregon]], de Barentszzee en het noordoosten en noordwesten van de Atlantische Oceaan, tot ver naar het zuiden als de [[Noordzee]] en [[Newfoundland]].

== Biologie ==
''Pteraster militaris'' voedt zich met verschillende soorten sponzen, waaronder de sponssoorten ''[[Aphrocallistes vastus]]'' en ''[[Iophon cheliferum]]'' en ook met hydroïdpoliepen zoals de koraalsoort ''[[Stylaster norvigicus]]'' en paarse korstvormende ''[[Stylantheca]]''-soorten.

Ongebruikelijk onder zeesterren is dat Pteraster militaris een deel van zijn jongen uitbroedt. Ongeveer veertig bevruchte eieren worden vastgehouden in de met water gevulde kamer onder de papierachtige buitenhuid en deze ontwikkelen zich tot juvenielen die 1&nbsp;cm breed kunnen worden voordat ze hun weg naar buiten banen door de centrale porie.<ref name="McClary">{{Citeer journal| doi = 10.1007/BF00399585| issn = 0025-3162| volume = 103| issue = 4| pages = 531–540|author1=McClary, Daniel J. |author2=Mladenov, Philip V. | title = Reproductive pattern in the brooding and broadcasting sea star ''Pteraster militaris''| journal = Marine Biology|year= 1989}}</ref> Eieren die te talrijk zijn om uit te broeden, worden direct in zee losgelaten waar ze planktonlarven worden.<ref name="McClary"/> De uitbroedende juvenielen lijken zich te gedragen als [[ectoparasiet]]en van het vrouwtje en voeden zich met maternale weefsels van de broedkamer. Ze kunnen ook dode embryo's, fecaal materiaal en slijm eten.<ref>{{Citeer journal |author1=McClary, Daniel J. |author2=Mladenov, Philip V. |year=1990 |title=Brooding biology of the sea star ''Pteraster militaris'' (O.F. Müller): energetic and histological evidence for nutrient translocation to brooded juveniles |journal=Journal of Experimental Marine Biology and Ecology |volume=142 |issue=3 |pages=183–199 |doi=10.1016/0022-0981(90)90090-Y}}</ref>


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=
* Mah, C.; Hansson, H. (2009). ''Pteraster militaris'' (O.F. Müller, 1776). In: Mah, C.L. (2016). World Asteroidea database. Geraadpleegd middels: World Register of Marine Species op http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=124147 op 18 januari 2017.
* Mah, C.; Hansson, H. (2009). [http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=124147 ''Pteraster militaris'' (O.F. Müller, 1776)]. In: Mah, C.L. (2016). World Asteroidea database. Geraadpleegd middels: [[World Register of Marine Species]] op 18 januari 2017.
* {{Citeer web |auteur=Kåre Telnes |url=http://www.seawater.no/fauna/echinodermata/militaris.html |titel=Sea Star - ''Pteraster militaris'' |werk=The Marine Flora & Fauna of Norway |bezochtdatum=2021-12-24}}
{{References}}
}}
}}
{{beginnetje|biologie|2011|12|15}}

{{DEFAULTSORT:Pteraster militaris}}
{{DEFAULTSORT:Pteraster militaris}}
[[Categorie:Velatida]]
[[Categorie:Velatida]]

Versie van 24 dec 2021 14:42

Pteraster militaris
Pteraster militaris
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Echinodermata (Stekelhuidigen)
Klasse:Asteroidea (Zeesterren)
Orde:Velatida
Familie:Pterasteridae
Geslacht:Pteraster
Soort
Pteraster militaris
(O.F. Müller, 1776)
Originele combinatie
Asterias militaris
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Pteraster militaris is een zeester uit de familie Pterasteridae. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1776 gepubliceerd door Otto Friedrich Müller.[1] Deze zeester wordt gevonden in de noordelijke Grote Oceaan, de Noordelijke IJszee, de Barentszzee en de noordelijke Atlantische Oceaan.

Beschrijving

Pteraster militaris is een robuuste zeester met een brede schijf, een grote centrale porie en vijf korte, gerimpelde, driehoekige armen. Het aborale (bovenste) oppervlak is bezaaid met papulae, elk bedekt met vier korte stekels en daarboven is een papierachtige bedekking die de zeester een opgeblazen, omvangrijk uiterlijk geeft. Het groeit uit tot een diameter van 85 mm en is meestal oranje, lichtgeel of wit gekleurd, soms met rode punten aan zijn armen.

Verspreiding

Pteraster militaris wordt gevonden in rotsachtige leefomgevingen in water tot een diepte van 1100 meter in de Noordelijke IJszee, de Beringzee, de noordwestelijke Stille Oceaan tot ver naar het zuiden als Oregon, de Barentszzee en het noordoosten en noordwesten van de Atlantische Oceaan, tot ver naar het zuiden als de Noordzee en Newfoundland.

Biologie

Pteraster militaris voedt zich met verschillende soorten sponzen, waaronder de sponssoorten Aphrocallistes vastus en Iophon cheliferum en ook met hydroïdpoliepen zoals de koraalsoort Stylaster norvigicus en paarse korstvormende Stylantheca-soorten.

Ongebruikelijk onder zeesterren is dat Pteraster militaris een deel van zijn jongen uitbroedt. Ongeveer veertig bevruchte eieren worden vastgehouden in de met water gevulde kamer onder de papierachtige buitenhuid en deze ontwikkelen zich tot juvenielen die 1 cm breed kunnen worden voordat ze hun weg naar buiten banen door de centrale porie.[2] Eieren die te talrijk zijn om uit te broeden, worden direct in zee losgelaten waar ze planktonlarven worden.[2] De uitbroedende juvenielen lijken zich te gedragen als ectoparasieten van het vrouwtje en voeden zich met maternale weefsels van de broedkamer. Ze kunnen ook dode embryo's, fecaal materiaal en slijm eten.[3]