Alexandre Cabanel

Alexandre Cabanel
	Zelfportret (1852)
Persoonsgegevens
Geboren	28 september 1823
Overleden	23 januari 1889
Geboorteland	Frankrijk
Beroep(en)	Kunstschilder
Oriënterende gegevens
Stijl(en)	neoclassicisme, academisme
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Alexandre Cabanel (Montpellier, 28 september 1823 – Parijs, 23 januari 1889) was een Franse schilder.

Cabanel werd geboren te Montpellier in het departement Hérault. Hij schilderde historische, klassieke en religieuze taferelen in de academische stijl, en was ook een bekende portretschilder. Cabanel is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de zogenaamde art pompier. Hij was ook de favoriete schilder van keizer Napoleon III.

Op zeventienjarige leeftijd ging hij les volgen aan de École des Beaux-Arts in Parijs. Cabanel studeerde bij François-Édouard Picot en stelde voor de eerste keer tentoon op het Parijse salon van 1844. In 1845 won hij de tweede prijs van Rome, op 22-jarige leeftijd. Cabanel werd verkozen tot lid van de Académie des Beaux-Arts in 1863, en werd in datzelfde jaar aangesteld tot professor aan de École des Beaux Arts.

Cabanel won de Grande Médaille d'Honneur op de Salons van 1865, 1867, en 1878.

Hij had uitstekende connecties met het Parijse salon. Hij mocht regelmatig zetelen in de jury, en honderden van zijn leerlingen konden op het salon tentoonstellen. Toen hij samen met William-Adolphe Bouguereau weigerde om een aantal kunstenaars toe te laten, waaronder Édouard Manet, leidde dit tot de oprichting van de Salon des Refusés.

Zijn schilderij De geboorte van Venus uit 1863 is een van de meest bekende voorbeelden van de academische schilderkunst. Dit werk was gebaseerd op een mythe over de godin Venus. Het werk werd aangekocht door keizer Napoleon III terwijl een kleinere kopie van het werk, geschilderd in 1875 voor een Amerikaanse bankier, is te bezichtigen in New York in het Metropolitan Museum of Art.

Leerlingen[bewerken | brontekst bewerken]

Cabanel had veel leerlingen, waaronder:

Lijst van bekende werken[bewerken | brontekst bewerken]

La Mort de Moise (1851), Dahesh Museum of Art, New York.
Louis XIII et Richelieu (1856), Palais du Luxembourg, Parijs.
Nymphe et Satyre (1860), privéverzameling.
La Naissance de Vénus (1863), Musée d'Orsay, Parijs.
La Mort de Françoise de Rimini et de Paolo Malatesta (1870), Musée d'Orsay, Parijs.
La Comtesse de Keller (1873), Musée d'Orsay, Parijs.
Phèdre (1880), Musée Fabre, Montpellier.
Ophélie (1883), privéverzameling.
Ruth glanant dans les champs de Booz, (1886), Musée Garinet, Châlons-en-Champagne.
Cleopatra laat gif proeven door ter dood veroordeelde gevangenen (1887), Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, Antwerpen.
Ève après la chute, privéverzameling.
Adam et Ève chassés du Paradis, privéverzameling.
La vie de saint Louis, Pantheon van Parijs