Amanda Nguyen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amanda Nguyen
Nguyen in 2019
Algemene informatie
Volledige naam Amanda Ngoc Nguyen
Geboren 10 oktober 1991
Corona, Californië
Beroep burgerrechtenactivist, astronaut
Bekend van Initiator van de Survivors' Bill of Rights Act of 2016

Amanda Nguyen (Corona, 10 oktober 1991) is een Amerikaans-Vietnamees burgerrechtenactivist, ondernemer en astronaut.[1] Ze werd bekend doordat ze een wet aandroeg, die de rechten van overlevenden van seksueel geweld zou beschermen. Op 25 maart 2024 maakte Space for Humanity bekend Nuygen te sponsoren voor hun astronautenprogramma. Ze zal naar verwachting de eerste vrouw van Vietnamese komaf zijn die een ruimtevlucht maakt.[2][3]

Als erkenning voor haar werk werd Nguyen genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede van 2019[4] en werd ze door Amerikaans tijdschrift Time uitgeroepen tot een van de vrouwen van het jaar 2022.[5]

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Nguyen werd geboren in het zuiden van de staat Californië. Ze is de dochter van Vietnamese vluchtelingen.[3] Ze liep stage bij NASA, werkte bij het Center for Astrophysics en behaalde in 2013 haar Bachelor of Arts van Harvard University.[6] Haar droom was om astronaut te worden. Ze werkte in het Witte Huis als plaatsvervangend contactpersoon voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.[1] In 2014 richtte ze Rise op en in 2016 stopte ze bij het ministerie om zich fulltime voor haar organisatie in te zetten.[7] Daarnaast startte ze in augustus 2021 als onderzoeker in de 'bio-astronautiek' voor het International Institute for Astronautical Sciences. Ze woont in Washington, DC.[8]

Activisme[bewerken | brontekst bewerken]

In 2013 werd Nguyen verkracht terwijl ze studeerde aan Harvard in Massachusetts. Nguyen koos ervoor om niet direct aangifte te doen, omdat ze dacht niet de over de nodige tijd en middelen te beschikken om een mogelijk jarenlang juridisch proces aan te gaan.[9][10] Nadat politieagenten haar hadden geïnformeerd dat er in Massachusetts een verjaringstermijn van vijftien jaar gold voor verkrachting, besloot ze dat ze op een later tijdstip aangifte zou doen als ze er klaar voor was.[11] Ze liet artsen met een zogenaamde rape kit sporenonderzoek doen in het ziekenhuis en ontdekte dat, als ze het misdrijf niet bij de politie zou melden, de sporen na zes maanden zou worden vernietigd als er geen verlengingsverzoek werd ingediend. Ze kreeg ook geen officiële instructies over hoe ze een verlenging moest aanvragen. Nguyen vond dit een kwalijke zaak, ook omdat het verzoek om verlenging een onnodige herinnering aan een traumatiserende ervaring zou zijn. Ook ontmoette ze andere overlevenden met soortgelijke verhalen en concludeerde dat de huidige wettelijke bescherming onvoldoende was.[1][12]

Rise[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2014 richtte Nguyen Rise op, een non-profitorganisatie die als doel heeft de burgerrechten van overlevenden van seksueel geweld en verkrachting te beschermen.[13][12] Nguyen bedacht de naam Rise om "ons eraan te herinneren dat een kleine groep bedachtzame, toegewijde burgers kan 'opstaan' en de wereld kan veranderen".[12] Het doel van Nguyen is dat Rise een Bill of Rights voor seksuele mishandelingen goedkeurt in alle vijftig Amerikaanse staten en op nationaal niveau.[1] Ze is ook naar Japan gereisd, waar een soortgelijk wetsvoorstel werd gepresenteerd.[7][10]

Sexual Assault Survivors' Rights Act[bewerken | brontekst bewerken]

In juli 2015 had Nguyen een ontmoeting met New Hampshire-senator Jeanne Shaheen om wetgeving te bespreken die de rechten van overlevenden op federaal niveau zou beschermen.[9] Wetgeving die Nguyen had helpen opstellen, werd in februari 2016 door Shaheen aan het Congres voorgesteld.[14][1] Nguyen werkte samen met Change.org en comedywebsite Funny or Die om aandacht op de wetgeving te vestigen en kiezers aan te moedigen deze te steunen.[15] Nguyen lanceerde een Change.org-petitie waarin het Congres werd opgeroepen de wetgeving goed te keuren. In totaal werden 129.023 handtekeningen opgehaald.[16]

Het wetsvoorstel werd in mei door de Senaat en in september door het Huis van Afgevaardigden aangenomen.[1][17][18] Het werd unaniem aangenomen in beide kamers van het Congres en werd in oktober 2016 door president Barack Obama tot wet ondertekend.[1][19] De nieuwe wet beschermt onder meer het recht om het bewijsmateriaal van een verkrachtingspakket kosteloos te laten bewaren gedurende de verjaringstermijn.

Op 12 oktober 2017 keurde de gouverneur van Californië, Jerry Brown, een wetsvoorstel goed genaamd Sexual assault victims: rights. Deze wet beoogt de rechten van slachtoffers van seksueel geweld in de staat Californië te beschermen, doordat dna-sporen langer bewaard mogen worden en slachtoffers beter geïnformeerd worden over hun rechten.[20][21]

We the Future[bewerken | brontekst bewerken]

In 2018 creëerde Shepard Fairey een portret van Nguyen voor de We the Future-campagne van Amplifier, een reeks kunstwerken in opdracht die naar 20.000 middelbare scholen in de Verenigde Staten werden gestuurd om les te geven over zogenaamde grassroots: een vorm van activisme waarbij initiatieven om politieke verandering teweeg te brengen door burgers worden genomen, in plaats van door beleidsmakers.[22][23]

Erkenning en onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ a b c d e f g (en) Pearl, Diana (30 augustus 2016). How a 24-Year-Old Rape Survivor Is Pushing Congress to Change the Way the U.S. Handles Sexual Assault. People
  2. ↑ (en) Space for Humanity announce support of Amanda Nguyen launch to space. First Vietnamese woman to fly to space. PR Newswire (25 maart 2024). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  3. ↑ a b (en) Kaitlyn Schallhorn, Meet Amanda Nguyen, set to be the first woman of Vietnamese descent in space. Orange County Register (6 april 2024). Geraadpleegd op 17 april 2024.
  4. ↑ (en) Alanna VagianosVagianos, Alanna, "The Rape Survivor Who Turned Her Activism Into A Nobel Peace Prize Nomination", HuffPost, 20 juli 2018. Geraadpleegd op 17 april 2024.
  5. ↑ a b (en) Chanel Miller, Inside Amanda Nguyen’s Fight to Ensure Survivors’ Stories Are Taken Seriously. Time (3 maart 2022). Geraadpleegd op 17 april 2024.
  6. ↑ "Rape survivors have fewer rights than you'd think. Amanda Nguyen is trying to change that.", The Boston Globe, 7 april 2016. Geraadpleegd op June 22, 2017.
  7. ↑ a b (en) Sabate, Ignacio, "Sexual Assault Bill Author Encourages Youth Activism", 'The Harvard Crimson', 25 oktober 2016. Geraadpleegd op 21 april 2024.
  8. ↑ (en) Mitchell, Heidi, This Rape Survivor Just Helped Get a Huge Bill Passed Through the House. The Cut (28 oktober 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  9. ↑ a b (en) Bennett, John, How One Victim's Fight Got Sexual Assault Bill to Obama. Roll Call (8 oktober 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  10. ↑ a b (en) Pearl, Diana (7 september 2016). 24-Year-Old Rape Survivor Is Pushing Congress to Pass Sexual Assault Survivor Bill of Rights. Time
  11. ↑ (en) Montagne, Renee, Obama Expected To Sign Sexual Assault Survivors' Bill Of Rights Into Law. NPR (9 september 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  12. ↑ a b c "Navigating the broken system was worse than the rape itself", The New York Times, February 4, 2016. Gearchiveerd op June 27, 2017. Geraadpleegd op June 22, 2017.
  13. ↑ Do We Need a Bill of Rights for Sexual-Assault Survivors?. TakePart (28 februari 2016). Gearchiveerd op February 29, 2016. Geraadpleegd op 21 april 2024.
  14. ↑ (en) Cunningham, Jalin, Students Help Draft Sexual Assault Legislation. The Harvard Crimson (19 januari 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  15. ↑ (en) Zarya, Valentina (26 februari 2016). Here's What a Bunch of 'Supervillains' Think About U.S. Sexual Assault Laws. Fortune
  16. ↑ (en) Nguyen, Amanda, Urge Congress to Support Common Sense Rape Survivor Right. Change.org (5 januari 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024. "Confirmed victory! This petition made change with 129,023 supporters!"
  17. ↑ Iedereen is het eens met deze nieuwe verkrachtingswet. NOS (7 september 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  18. ↑ (en) H.R.5578 - Survivors' Bill of Rights Act of 2016. Congress.gov (24 juni 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  19. ↑ (en) Yang, John, The woman behind the sexual-assault survivor ‘bill of rights’. PBS (28 oktober 2016). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  20. ↑ (en) Sexual Assault Victims’ Bill of Rights approved by Assembly Public Safety Committee. East County Magazine (28 maart 2017). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  21. ↑ Bill Text - AB-1312 Sexual assault victims: rights.. leginfo.legislature.ca.gov. Geraadpleegd op 21 april 2024.
  22. ↑ (en) Grant, Daniel, Political Posters by Shepard Fairey and Others Are Coming to 20,000 US Classrooms. Observer (18 september 2018). Geraadpleegd op 29 december 2019.
  23. ↑ (en) We The Future - “Amanda Nguyen”. Amplifier (23 september 2020). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  24. ↑ (en) Hauser, Brooke (12 december 2016). Marie Claire Magazine Young Women's Honors Award Recipients 2016. Marie Claire
  25. ↑ (en) Amanda Nguyen. Forbes. Geraadpleegd op 21 april 2024.
  26. ↑ (en) The Frederick Douglass 200. The Guardian (5 juli 2018). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  27. ↑ (en) WORLDZ - Nelson Mandela Changemaker Recipient. Facebook. PTTOW Next (11 september 2019). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  28. ↑ (en) Amanda Nguyen. Heinz Awards. Geraadpleegd op 21 april 2024.
  29. ↑ (en) Bosire, Brian, Vanity Fair: The 2019 Global Goals List.. brianbosire.com (1 maart 2019). Geraadpleegd op 21 april 2024.
  30. ↑ (en) Time 100 Next 2019. Time. Geraadpleegd op 21 april 2024.
  31. ↑ (en) "BBC 100 Women 2021: Who is on the list this year?", BBC, 7 december 2021. Geraadpleegd op 21 april 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Amanda_Nguyen&oldid=67449045"