Ameen Al-Dakhil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ameen Al-Dakhil
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 6 maart 2002
Geboorteplaats Bagdad, Irak
Lengte 187 cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Jeugd
2009–2011
2011–2012
2012–2013
2013–2016
2016–2021 		Vlag van België VS Kortenaken
Vlag van België SC Hoegaarden-Outgaarden
Vlag van België KVK Tienen
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van België Standard Luik
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2021–2022
2022–2023
2023– 		Vlag van België Standard Luik
Vlag van België STVV
Vlag van Engeland Burnley FC 		13(0)
25(0)
18(0)
Interlands **
2018–2019
2019
2023– 		Vlag van België België –17
Vlag van België België –18
Vlag van België België 		7(1)
1(0)
3(0)
* Bijgewerkt op 12 april 2022
** Bijgewerkt op 12 april 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ameen Al-Dakhil (Bagdad, 6 maart 2002) is een in Irak geboren Belgisch voetballer. Zijn vaste positie is centraal verdediger. Hij speelt voor het Engelse Burnley FC. Al-Dakhil debuteerde in 2023 in het Belgisch nationaal voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Al-Dakhil werd geboren in de Irakese hoofdstad Bagdad, maar verhuisde op vijfjarige leeftijd naar België.[1] Via VS Kortenaken, SC Hoegaarden-Outgaarden en KVK Tienen belandde hij in 2013 bij de jeugdopleiding van RSC Anderlecht. In 2016 stapte hij over naar de jeugdopleiding van Standard Luik.[2] Al Dakhil kwam er aan als diepe spits, maar werd in de Académie Robert Louis-Dreyfus eerst een nummer tien en vervolgens een centrale verdediger.[3]

Standard Luik[bewerken | brontekst bewerken]

In de voorbereiding van het seizoen 2021/22 haalde hoofdcoach Mbaye Leye hem naar de A-kern. Hij kreeg zijn kans in enkele oefenwedstrijden en liet hierbij een sterke indruk achter.[4] Op 23 juli 2021 maakte Al-Dakhil zijn officiële debuut voor Standard Luik in de competitiewedstrijd tegen KRC Genk (1-1): hij kreeg meteen een basisplaats en speelde de volledige wedstrijd.[5] Mede door het vertrek van Zinho Vanheusden en de blessure van Merveille Bope Bokadi steeg hij snel in de rangorde der centrale verdedigers, ten nadele van de meer ervaren Noe Dussenne.[6]

Op 19 september 2021 pakte Al-Dakhil in zijn zevende profwedstrijd al na zeven minuten rood tegen zijn ex-club RSC Anderlecht: toen hij de bal verloor aan Yari Verschaeren trok hij aan de noodrem [7], met een rechtstreekse uitsluiting als gevolg.[8][9] Het Bondsparket wilde Al-Dakhil hier aanvankelijk één speeldag voor schorsen, maar na beroep van Standard kreeg de verdediger naast een effectieve geldboete enkel een voorwaardelijke schorsing.[10]

Sint-Truiden[bewerken | brontekst bewerken]

Al-Dakhil maakte in januari 2022 de overstap naar Sint-Truidense VV voor 500.000 euro.[11] Een jaar later verliet hij voor 5 miljoen euro de club al, na 28 wedstrijden voor hen te hebben gespeeld, voor het Engelse Burnley FC.[12]

Burnley FC[bewerken | brontekst bewerken]

Op 13 januari 2023 tekende Al-Dakhil voor drie seizoenen en een half bij Burnley FC waar hij in de EFL Championship mee uitkwam.[12] Zijn nieuwe club, met Vincent Kompany als hoofdtrainer, werd dat jaar kampioen waardoor het naar de Premier League promoveerde.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

België[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 juni 2023 werd Al-Dakhil door bondscoach Domenico Tedesco voor de eerste keer opgeroepen voor de nationale ploeg van het Belgisch voetbalelftal. Hij behoorde samen met Olivier Deman, Mike Trésor en Arnaud Bodart tot de vier nieuwkomers in de selectie. Zij kregen de kans om hun allereerste minuten in het Belgische tenue te maken in de EK-kwalificatie wedstrijden tegen Oostenrijk en Estland.[13]

Op 17 juni 2023 debuteerde hij tegen Oostenrijk. Hij viel na 84 minuten in voor Leander Dendoncker. De wedstrijd eindigde op 1-1. Ook Mike Trésor en Aster Vranckx, die later aan de selectie toegevoegd werd, debuteerden in deze wedstrijd.[14] Drie dagen later mocht hij tegen Estland in zijn tweede interland invallen in de zevenenvijftigste minuut. Op 15 november kreeg de centrale verdediger zijn eerste basisplaats in de oefeninterland tegen Servië.

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Ameen Al-Dakhil voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Engeland Burnley FC
1. 17 juni 2023 Vlag van België België – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 1 – 1 Kwalificatie EK 2024 -
2. 20 juni 2023 Vlag van Estland Estland – België Vlag van België 0 – 3 Kwalificatie EK 2024 -
3. 15 november 2023 Vlag van België België - Servië Vlag van Servië 1 - 0 Vriendschappelijk -
4. 19 november 2023 Vlag van België België – Azerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan 5 – 0 Kwalificatie EK 2024 -
Totaal 0

Bijgewerkt t/m 19 november 2023.[15]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Supercup Europees Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2021/22 Standard Luik Vlag van België Eerste klasse A 13 0 1 0 — — 14 0
Sint-Truidense VV 9 0 0 0 — — 9 0
2022/23 16 0 3 0 — — 19 0
Burnley Vlag van Engeland Championship 0 0 0 0 — — 0 0
Carrière totaal 38 0 4 0 0 0 0 0 42 0

Bijgewerkt op 13 januari 2023.

Winnaar Premiership: Burnley 2022/23

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ameen_Al-Dakhil&oldid=67403295"