Brits-Nederlandse Battlegroup

UK–Dutch Battlegroup; UK/NL EUBG 2010
Oprichting	1 januari – 30 juni 2010
Land	Europese Unie; Verenigd Koninkrijk; Nederland;
Krijgsmacht-; onderdeel	EU-battlegroup
Onderdeel van	Strijdkrachten van de Europese Unie
Type	snelle reactie-eenheid
Commandostructuur	Europese Militaire Staf
Aantal	1500
Garnizoen	Londen

De Brits-Nederlandse Battlegroup^[3] of Nederlands-Britse Battlegroup^[4] (Engels: UK–Dutch Battlegroup^[5]), afgekort UK/NL EUBG 2010, is een EU-battlegroup geleid door het Verenigd Koninkrijk, waaraan Nederland ook deelneemt. Zij stond paraat in de eerste helft van 2010, gelijktijdig met Battlegroup I-2010.^[1]^[2]

The core of the battlegroup was formed by the United Kingdom/Netherlands Amphibious Force (UK/NL AF), die al bestaat sinds 1972.^[3]^[6]^[7]

Samenstelling en uitrusting[bewerken | brontekst bewerken]

De Nederlanders leverden de 11e infanteriecompagnie van het Korps Mariniers, mortierondersteuning, medische ondersteuning, een logistiek detachement, een senior national representative en personeel voor de samengestelde staf van het hoofdkwartier. Binnen de battlegroup is de marinierscompagnie ingebed in 42 Commando Royal Marines.^[4]

Oefening[bewerken | brontekst bewerken]

Eind november 2009 oefende UK/NL EUBG 2010 onder codenaam "Orange Marauder" in het Salisbury Plain Training Area. Evacuatieoperaties, konvooibegeleiding en patrouilleren en het functioneren van de staf werden getraind.^[4]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b (en) Volpi, Valerio (2011). Why Europe Will Not Run the 21st Century: Reflections on the Need for a New European Federation. Cambridge Scholars Publishing, Cambridge, p. 155. ISBN 1443830526. Gearchiveerd op 7 juni 2023. Geraadpleegd op 9 juli 2015.
↑ ^a ^b (en) Landstrom, Gustav (februari 2007). Enter the EU Battlegroups. Chaillot Paper (97) (EUISS). Gearchiveerd van origineel op 4 maart 2016. Geraadpleegd op 9 juli 2015.
↑ ^a ^b Onderzoek NATO Response Force. Parlement.com. Tweede Kamer der Staten-Generaal (2006). Geraadpleegd op 9 juli 2015.
↑ ^a ^b ^c Nederland paraat voor snelle inzet. Defensie.nl. Ministerie van Defensie van Nederland (3 december 2009). Geraadpleegd op 9 juli 2015.
↑ (it) Bonaiuti, Chiara, Lodovisi, Achille (2010). Sicurezza, controllo e finanza. Le nuove dimensioni del mercato degli armamenti. Editoriale Jaca Book, Milaan, p. 273. ISBN 8816409274. Geraadpleegd op 9 juli 2015.
↑ Brits-Nederlandse samenwerking mariniers. Defensie.nl. Ministerie van Defensie van Nederland. Geraadpleegd op 9 juli 2015.
↑ (en) John Hutton, EU Battlegroups. Hansard. Lagerhuis van het Verenigd Koninkrijk (25 maart 2009). Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[Volpi-1] (en) Volpi, Valerio (2011). Why Europe Will Not Run the 21st Century: Reflections on the Need for a New European Federation. Cambridge Scholars Publishing, Cambridge, p. 155. ISBN 1443830526. Gearchiveerd op 7 juni 2023. Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[Landstrom-2] (en) Landstrom, Gustav (februari 2007). Enter the EU Battlegroups. Chaillot Paper (97) (EUISS). Gearchiveerd van origineel op 4 maart 2016. Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[Parlement-3] Onderzoek NATO Response Force. Parlement.com. Tweede Kamer der Staten-Generaal (2006). Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[paraat-4] Nederland paraat voor snelle inzet. Defensie.nl. Ministerie van Defensie van Nederland (3 december 2009). Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[5] (it) Bonaiuti, Chiara, Lodovisi, Achille (2010). Sicurezza, controllo e finanza. Le nuove dimensioni del mercato degli armamenti. Editoriale Jaca Book, Milaan, p. 273. ISBN 8816409274. Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[6] Brits-Nederlandse samenwerking mariniers. Defensie.nl. Ministerie van Defensie van Nederland. Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[7] (en) John Hutton, EU Battlegroups. Hansard. Lagerhuis van het Verenigd Koninkrijk (25 maart 2009). Geraadpleegd op 9 juli 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]