Chloorfenethol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chloorfenethol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van chloorfenethol
Algemeen
Molecuulformule C14H12Cl2O
IUPAC-naam 1,1-bis(4-chloorfenyl)ethanol
Andere namen chloorfenethol (ISO)
Molmassa 267,15 g/mol
SMILES
CC(C1=CC=C(C=C1)Cl)(C2=CC=C(C=C2)Cl)O
InChI
1S/C14H12Cl2O/c1-14(17,10-2-6-12(15)7-3-10)11-4-8-13(16)9-5-11/h2-9,17H,1H3
CAS-nummer 80-06-8
EG-nummer 201-246-3
PubChem 6624
Wikidata Q1920106
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273
EG-Index-nummer 603-049-00-1
LD50 (ratten) (oraal) 500 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Smeltpunt 69 °C
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 0,00967 g/L
log(Pow) 4,45
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Chloorfenethol (ISO-naam) is een acaricide en fungicide. Het is een chloorkoolwaterstof-bestrijdingsmiddel. De verbinding bestaat uit twee chloorfenylgroepen verbonden door een koolstofatoom, waaraan een hydroxylgroep en een methylgroep zijn verbonden. De chemische structuur is verwant aan die van DDT.

Chloorfenethol werd gepatenteerd door Sherwin-Williams Co. in 1947.[1]

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Chloorfenethol wordt bereid door een Grignardreactie van 4,4'-dichloorbenzofenon en een methylmagnesiumhalogenide, bijvoorbeeld methylmagnesiumbromide.[2]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Chloorfenethol is een krachtig acaricide en ovocide (eidodend).[2] Het is ook gebruikt als synergist van DDT tegen huisvliegen die resistent waren tegen DDT.

Chloorfenethol is niet toegelaten in de Europese Unie.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Chloorfenethol heeft een matige acute toxiciteit. De stof kan dermatitis veroorzaken, evenals depressie, diarree, dyspneu en lacrimatie.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) IUPAC FOOTPRINT-gegevens voor chlorfenethol