Joseph Banks en Daniel Solander verzamelden in 1769 specimens van Clianthus en de soort C. puniceus werd in 1835 beschreven. William Colenso identificeerde in 1847 twee soorten binnen het geslacht Clianthus en beschreef C. maximus in 1885. Echter reduceerde Thomas Kirk in 1899 C. maximus tot een variëteit van de soort C. puniceus. Peter Heenan herstelde C. maximus als een aparte soort in 2000.[1]