Derek Trucks

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Derek Trucks
Derek Trucks
Algemene informatie
Geboren Jacksonville, 8 juni 1979
Geboorteplaats JacksonvilleBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) blues
Beroep muzikant, orkestleider
Instrument(en) gitaar
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Derek Trucks (Jacksonville (Florida), 8 juni 1979)[1][2][3] is een Amerikaanse bluesgitarist en bandleider van de Derek Trucks Band[4]. Bovendien is de neef van Butch Trucks[5] sinds 1999 lid van de Allman Brothers Band. Samen met zijn vrouw Susan Tedeschi formeerde hij in 2010 de Tedeschi Trucks Band. Hij staat bekend om zijn uitstekende slidespel en zijn mix van stijlen uit blues, southern rock, funk, jazz en wereldmuziek.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Op 9-jarige leeftijd had Trucks voor het eerst een gitaar. Met toenemende instrumentale vaardigheden speelde hij met tal van lokale muzikanten die zijn uitstekende talent erkenden. Hij had zijn eerste optreden op 11-jarige leeftijd en zijn eerste band op 12-jarige leeftijd. Vanaf dat moment speelde hij evenveel als een professionele muzikant. In 1994 richtte hij uiteindelijk de Derek Trucks Band op.

In 1999 werd hij lid van de Allman Brothers Band naast zijn oom Butch Trucks. Hij ontwikkelde al vroeg een voorliefde voor klassieke Indiase muziek. Hij kreeg lessen van de Indiase sarod-virtuoos Ali Akbar Khan in San Rafael (Californië).

Derek Trucks is sinds 2001 getrouwd met de blueszangeres en gitariste Susan Tedeschi, die negen jaar ouder is. De bands van het artiestenpaar speelden in het verleden vaak samen onder de naam Soul Stew Revival. Het paar heeft twee kinderen, die regelmatig door hun ouders worden meegenomen op tournee.

In 2010 besloten Trucks en Tedeschi om samen een band te formeren. Na een succesvolle tournee en optredens tijdens het festival Crossroads 2010 van Eric Clapton werd in 2011 het album Revelator uitgebracht van de Tedeschi Trucks Band. De opnamen werden voorafgegaan door intensieve songwritingsessies op het gezamenlijke eigendom van de twee muzikanten in Jacksonville, Florida. Gasten hier waren John Leventhal (Johnny Cash, Paul Simon), Jeff Trout (Counting Crows), Ryan Harris (John Mayer) en Gary Louris (The Jayhawks). Tedeschi beschrijft het werk als 'een echt songwritingkamp'. In 2011 plaatste het Amerikaanse muziekmagazine Rolling Stone Trucks als de jongste gitarist op de 16e plaats bij de 100 beste gitaristen aller tijden. In een lijst uit 2003 was hij al als 81e gerangschikt. Ook in 2011 werd de Derek Trucks Band onderscheiden met de Blues Music Award als «Band of the Year».

Stijl en uitrusting[bewerken | brontekst bewerken]

De stijl van Trucks wordt vooral gekenmerkt door blues en gitaristen zoals Duane Allman en Elmore James. Hij speelt niet met een plectrum. Trucks speelt voornamelijk de klassieke bluesscala in zijn solo's, maar vaak met klassieke Indiase accenten. Indiase raga-elementen zijn te horen in de meeste van zijn gitaarsolo's.

De belangrijkste gitaar die wordt gebruikt, is een heruitgave van Gibson SG Standard uit 1962, gesigneerd door talloze muzikanten als B.B. King, Bob Dylan en John Lee Hooker. Hij gebruikt altijd dezelfde Fender Super Reverb-versterker uit 1965 waarin de Pyle Driver-luidspreker is ingebouwd. Over het algemeen houdt Derek Trucks zijn apparatuur zeer puristisch.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Met The Derek Trucks Band[bewerken | brontekst bewerken]

Albums:

  • 1997: The Derek Trucks Band
  • 1998: Out Of The Madness
  • 2002: Joyful Noise
  • 2003: Soul Serenade
  • 2004: Live at Georgia Theatre
  • 2006: Songlines
  • 2009: Already Free
  • 2010: Roadsongs

DVD's:

Met The Allman Brothers Band[bewerken | brontekst bewerken]

Albums:

  • 2000: Peakin' at the Beacon
  • 2003: Hittin' the Note
  • 2004: One Way Out

DVD's:

  • 2003: Live at the Beacon Theatre

Met The Tedeschi Trucks Band[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2011: Revelator
  • 2012: Everybody's Talkin' (live)
  • 2013: Made Up Mind
  • 2016: Let Me Get By
  • 2017: Live From The Fox Oakland
  • 2019: Signs

Gastoptredens[bewerken | brontekst bewerken]