Europese kampioenschappen baanwielrennen 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europese kampioenschappen baanwielrennen 2022
Gehouden in Vlag van Duitsland München
Editie 13
Jaar 2022
Data 12-16 augustus
Sport Baanwielrennen
Organisator UEC
Evenementen 22 (11 vrouwen, 11 mannen)
Navigatie
2021     2023
Portaal  Portaalicoon   Sport

De Europese kampioenschappen baanwielrennen 2022 waren de 13e editie van de Europese kampioenschappen baanwielrennen die georganiseerd werden door de UEC van 12 tot en met 16 augustus in München, Duitsland, deze keer in combinatie met o.a. de EK wegwielrennen, mountainbike en BMX, als onderdeel van de Europese Kampioenschappen 2022. Er stonden 22 onderdelen op het programma; 11 onderdelen bij zowel vrouwen als mannen.

Schema[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Onderdeel mannen Onderdeel vrouwen
Vrijdag 12 augustus Ploegenachtervolging, puntenkoers, teamsprint Ploegenachtervolging, teamsprint, scratch
Zaterdag 13 augustus Scratch, achtervolging Afvalkoers, achtervolging, 500m tijdrit
Zondag 14 augustus Sprint, afvalkoers Puntenkoers
Maandag 15 augustus 1km tijdrit, omnium Sprint, omnium
Dinsdag 16 augustus Keirin, koppelkoers Keirin, koppelkoers

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Sprint Vlag van Frankrijk Sébastien Vigier Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Carlin Vlag van Frankrijk Rayan Helal
Teamsprint Vlag van Nederland Nederland
Jeffrey Hoogland
Harrie Lavreysen
Roy van den Berg
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Timmy Gillion
Rayan Helal
Sébastien Vigier
Melvin Landerneau
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Jack Carlin
Alistair Fielding
Hamish Turnbull
Achtervolging Vlag van Duitsland Nicolas Heinrich Vlag van Italië Davide Plebani Vlag van Italië Manlio Moro
Ploegenachtervolging Vlag van Frankrijk Frankrijk
Thomas Denis
Quentin Lafargue
Valentin Tabellion
Benjamin Thomas
Thomas Boudat
Vlag van Denemarken Denemarken
Carl-Frederik Bévort
Tobias Hansen
Rasmus Pedersen
Robin Juel Skivild
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Rhys Britton
Kian Emadi
Charlie Tanfield
Oliver Wood
William Tidball
Keirin Vlag van Frankrijk Sébastien Vigier Vlag van Duitsland Maximilian Dörnbach Vlag van Frankrijk Melvin Landerneau
Omnium Vlag van Frankrijk Donavan Grondin Vlag van Italië Simone Consonni Vlag van Spanje Sebastián Mora
Tijdrit (1 kilometer) Vlag van Frankrijk Melvin Landerneau Vlag van Italië Matteo Bianchi Vlag van Duitsland Maximilian Dörnbach
Puntenkoers Vlag van Frankrijk Benjamin Thomas Vlag van België Robbe Ghys Vlag van Nederland Vincent Hoppezak
Scratch Vlag van Portugal Iúri Leitão Vlag van Duitsland Moritz Malcharek Vlag van Polen Bartosz Rudyk
Afvalkoers Vlag van Italië Elia Viviani Vlag van Duitsland Theo Reinhardt Vlag van België Jules Hesters
Koppelkoers Vlag van Duitsland Duitsland
Roger Kluge
Theo Reinhardt
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Thomas Boudat
Donavan Grondin
Vlag van België België
Robbe Ghys
Fabio Van Den Bossche

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Sprint Vlag van Duitsland Emma Hinze Vlag van Frankrijk Mathilde Gros Vlag van Nederland Laurine van Riessen
Teamsprint Vlag van Duitsland Duitsland
Lea Sophie Friedrich
Pauline Grabosch
Emma Hinze
Vlag van Nederland Nederland
Shanne Braspennincx
Kyra Lamberink
Hetty van de Wouw
Steffie van der Peet
Vlag van Polen Polen
Marlena Karwacka
Urszula Łoś
Nikola Sibiak
Achtervolging Vlag van Duitsland Mieke Kröger Vlag van Duitsland Lisa Brennauer Vlag van Italië Vittoria Guazzini
Ploegenachtervolging Vlag van Duitsland Duitsland
Lisa Brennauer
Franziska Brauße
Mieke Kröger
Lisa Klein
Vlag van Italië Italië
Rachele Barbieri
Vittoria Guazzini
Letizia Paternoster
Silvia Zanardi
Martina Fidanza
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Victoire Berteau
Valentine Fortin
Clara Copponi
Marion Borras
Keirin Vlag van Duitsland Lea Sophie Friedrich Vlag van Polen Urszula Łoś Vlag van Oekraïne Olena Starikova
Omnium Vlag van Italië Rachele Barbieri Vlag van Frankrijk Clara Copponi Vlag van Polen Daria Pikulik
Tijdrit (500 m) Vlag van Duitsland Emma Hinze Vlag van Oekraïne Olena Starikova Vlag van Italië Miriam Vece
Puntenkoers Vlag van België Lotte Kopecky Vlag van Italië Silvia Zanardi Vlag van Frankrijk Victoire Berteau
Scratch Vlag van Noorwegen Anita Stenberg Vlag van Verenigd Koninkrijk Jessica Roberts Vlag van Polen Nikola Wielowska
Afvalkoers Vlag van België Lotte Kopecky Vlag van Verenigd Koninkrijk Pfeiffer Georgi Vlag van Nederland Mylène de Zoete
Koppelkoers Vlag van Italië Italië
Rachele Barbieri
Silvia Zanardi
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Clara Copponi
Marion Borras
Vlag van Denemarken Denemarken
Amalie Dideriksen
Julie Leth

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Duitsland Duitsland 8 4 1 13
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk 6 5 4 15
3 Vlag van Italië Italië 3 5 3 11
4 Vlag van België België 2 1 2 5
5 Vlag van Nederland Nederland 1 1 3 5
6 Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 0 0 1
Vlag van Portugal Portugal 1 0 0 1
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 0 3 2 5
9 Vlag van Polen Polen 0 1 4 5
10 Vlag van Denemarken Denemarken 0 1 1 2
Vlag van Oekraïne Oekraïne 0 1 1 2
12 Vlag van Spanje Spanje 0 0 1 1
Totaal 22 22 22 66
 Gastland

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]