Europese kampioenschappen veldrijden 2019 - Mannen beloften

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK veldrijden 2019
Mannen beloften
Datum 10 november 2019
Starttijd 12:20 uur
Plaats Vlag van Italië Silvelle di Trebaseleghe
Editie 17
Organisator UEC
Prijzengeld 1.400
Deelnemers 47 atleten uit 13 landen
Totale afstand 14,60 km
Rondes 100 m + 5 x 2,90 km
Gem. snelheid 18,721 km/u
Temperatuur 14 °C
Weer zonnig
Uitslag
Winnaar Vlag van Frankrijk Mickaël Crispin 46'47"
2e Vlag van België Timo Kielich + 8"
3e Vlag van Frankrijk Antoine Benoist + 9"
Navigatie
2018     2020
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
EK veldrijden 2019
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes

Het Europees kampioenschap veldrijden 2019 voor mannen beloften werd gehouden op zondag 10 november in het Italiaanse Silvelle di Trebaseleghe. De Franmans Mickaël Crispin won zijn eerste titel bij de beloften.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Renner Land Tijd
Europese trui Mickaël Crispin Vlag van Frankrijk Frankrijk 46'47"
Zilver Timo Kielich Vlag van België België + 8"
Brons Antoine Benoist Vlag van Frankrijk Frankrijk + 9"
4 Toon Vandebosch Vlag van België België + 26"
5 Tim van Dijke Vlag van Nederland Nederland + 42"
6 Andreas Goeman Vlag van België België + 48"
7 Kevin Kuhn Vlag van Zwitserland Zwitserland + 51"
8 Ryan Kamp Vlag van Nederland Nederland + 53"
9 Thomas Mein Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 59"
10 Jarno Bellens Vlag van België België + 1'03"
11 Loris Rouiller Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'04"
12 Ben Turner Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'04"
13 Cameron Mason Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'09"
14 Kyle Agterberg Vlag van Nederland Nederland + 1'29"
15 Niels Vandeputte Vlag van België België + 1'48"
16 Yentl Bekaert Vlag van België België + 2'11"
17 Théo Thomas Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2'29"
18 Josef Jelínek Vlag van Tsjechië Tsjechië + 2'38"
19 Tomás Kopecký Vlag van Tsjechië Tsjechië + 2'47"
20 Pim Ronhaar Vlag van Nederland Nederland + 2'57"
21 Federico Ceolin Vlag van Italië Italië + 3'09"
22 Filippo Fontana Vlag van Italië Italië + 3'28"
23 Luke Verburg Vlag van Nederland Nederland + 3'35"
24 Gerben Kuypers Vlag van België België + 3'41"
25 Antonio Folcarelli Vlag van Italië Italië + 3'47"
26 Luca Schätti Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'51"
27 Jan Sommer Vlag van Zwitserland Zwitserland + 4'03"
28 Jakub Ríman Vlag van Tsjechië Tsjechië + 4'26"
29 Luca Cibrario Vlag van Italië Italië + 5'00"
30 Valentin Remondet Vlag van Frankrijk Frankrijk + 5'30"
31 Davide Toneatti Vlag van Italië Italië + 5'43"
32 Felix Stehli Vlag van Zwitserland Zwitserland + 6'07"
33 Simon Bak Vlag van Denemarken Denemarken + 6'15"
34 Maximilian Möbis Vlag van Duitsland Duitsland + 6'21"
35 Luca Pescarmona Vlag van Italië Italië + 6'33"
36 Emanuele Huez Vlag van Italië Italië + 7'15"
37 Ben Tulett Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 7'20"
38 Mads Høiberg Klinke Vlag van Denemarken Denemarken + 7'57"
39 Jakub Jencus Vlag van Slowakije Slowakije + 8'16"
40 Tommaso Bergagna Vlag van Italië Italië + 8'24"
41 Simon Vanícek Vlag van Tsjechië Tsjechië + 9'24"
42 Alfred Thoft Christiansen Vlag van Denemarken Denemarken + 9'31"
43 Wojciech Ceniuch Vlag van Polen Polen + 10'29"
44 Mihael Stajnar Vlag van Slovenië Slovenië - 2 rondes
45 Egor Sapegin Vlag van Rusland Rusland - 2 rondes
46 Blaž Avbelj Vlag van Slovenië Slovenië - 3 rondes
Matteo Oberteicher Vlag van Duitsland Duitsland DNF
UCI-punten U23
Pos. Punten Prijzengeld
1 60 € 700
2 40 € 400
3 30 € 300
4 25 -
5 20 -
6 17 -
7 15 -
8 12 -
9 10 -
10 8 -
11 6 -
12 4 -
13 2 -
14 1 -

Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]

Landenquota[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale federaties mochten het volgende aantal deelnemers inschrijven:

  • 8 rijders + 4 reserve rijders

Startvolgorde[bewerken | brontekst bewerken]

De startvolgorde per categorie was als volgt:

  1. Meest recente UCI ranking veldrijden
  2. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK). De startvolgorde van niet gerangschikte renners binnen een team werd bepaald door de nationale federatie.

Selectiecriteria[bewerken | brontekst bewerken]

België[bewerken | brontekst bewerken]

Om in aanmerking te komen voor een selectie voor het EK was de Sporttechnische Commissie (STC) van de KBWB (Belgian Cycling) gekomen tot volgende selectiecriteria[1]:

Opmerkingen:
a. Belgian Cycling behield zich het recht voor om in functie van de omstandigheden af te wijken van de selectiecriteria, mits gemotiveerde beslissing.
b. Naast de criteria zou er nog rekening gehouden worden met volgende factoren die doorslaggevend konden zijn voor de definitieve selectie:
• de fysieke, conditionele en medische toestand van de atleet
• de morele kwaliteiten en de fair-play van de atleet
c. Indien er meer atleten selecteerbaar waren dan het door de UEC toegekende quotum zou de selectie bepaald worden op basis van de behaalde resultaten in andere internationale competities in 2019.
e. De verantwoordelijke bondscoach maakte volledig onafhankelijk en in eer en geweten zijn selectie. Hij kon hierbij geen rekening houden met de vleugel waar hij op de loonlijst stond of het eventuele statuut van de ene of andere kandidaat.
f. De selectie werd ter goedkeuring voorgelegd aan de vergadering van de STC. In geval van betwisting was alleen het dagelijks bestuur van Belgian Cycling bevoegd. De selectie moest eveneens goedgekeurd worden door het dagelijks bestuur van Belgian Cycling.

Selectienorm # Renner Top 16 WB Bern
Top 16 WB Bern 1 Gerben Kuypers 6e plaats
2 Timo Kielich 7e plaats
3 Toon Vandebosch 8e plaats
4 Niels Vandeputte 10e plaats
5 Andreas Goeman 12e plaats
Aanwijsplaats KBWB 6 Jarno Bellens -
7 Yentl Bekaert -