Europese kampioenschappen veldrijden 2019 - Mannen elite

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK veldrijden 2019
Mannen elite
Datum 10 november 2019
Starttijd 15:20 uur
Plaats Vlag van Italië Silvelle di Trebaseleghe
Editie 5
Organisator UEC
Prijzengeld 2.800
Deelnemers 30 atleten uit 11 landen
Totale afstand 20,40 km
Rondes 100 m + 7 x 2,90 km
Gem. snelheid 20,970 km/u
Temperatuur 14 °C
Weer zonnig
Uitslag
Winnaar Vlag van Nederland Mathieu van der Poel 58'22"
2e Vlag van België Eli Iserbyt + 3"
3e Vlag van België Laurens Sweeck + 20"
Navigatie
2018     2020
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
EK veldrijden 2019
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes

Het Europees kampioenschap veldrijden 2019 voor mannen elite werd gehouden op zondag 10 november in het Italiaanse Silvelle di Trebaseleghe. De Nederlandse favoriet Mathieu van der Poel won zijn derde titel bij de elite.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Renner Land Tijd
Europese trui Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland 58'22"
Zilver Eli Iserbyt Vlag van België België + 3"
Brons Laurens Sweeck Vlag van België België + 20"
4 Michael Vanthourenhout Vlag van België België + 24"
5 Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 25"
6 Quinten Hermans Vlag van België België + 38"
7 Toon Aerts Vlag van België België + 1'01"
8 Thomas Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'10"
9 Felipe Orts Lloret Vlag van Spanje Spanje + 1'22"
10 Tim Merlier Vlag van België België + 1'42"
11 Gianni Vermeersch Vlag van België België + 1'51"
12 David Menut Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'54"
13 Daan Soete Vlag van België België + 1'57"
14 Corné van Kessel Vlag van Nederland Nederland + 3'14"
15 Joris Nieuwenhuis Vlag van Nederland Nederland + 3'25"
16 Steve Chainel Vlag van Frankrijk Frankrijk + 3'28"
17 Timon Rüegg Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'29"
18 Simon Zahner Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'56"
19 Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië + 5'28"
20 Jan Nesvadba Vlag van Tsjechië Tsjechië + 5'51"
21 Nicolas Samparisi Vlag van Italië Italië + 5'57"
22 Marcel Wildhaber Vlag van Zwitserland Zwitserland + 6'13"
23 Tomas Paprstka Vlag van Tsjechië Tsjechië + 6'29"
24 Cristian Cominelli Vlag van Italië Italië + 6'41"
25 Ondrej Glajza Vlag van Slowakije Slowakije + 8'02"
26 Stefano Capponi Vlag van Italië Italië - 1 ronde
27 Matej Ulik Vlag van Slowakije Slowakije - 2 rondes
28 Manuel Müller Vlag van Duitsland Duitsland - 2 rondes
29 Simon Vozár Vlag van Slowakije Slowakije - 2 rondes
30 David Eriksson Vlag van Zweden Zweden - 3 rondes
UCI-punten contin. kamp.
Pos. Punten Prijzengeld
1 100 € 1.400
2 60 € 800
3 40 € 600
4 30 -
5 25 -
6 20 -
7 17 -
8 15 -
9 12 -
10 10 -
11 8 -
12 5 -
13 4 -
14 2 -
15 1 -

Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]

Landenquota[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale federaties mochten het volgende aantal deelnemers inschrijven:

  • 8 rijders + 4 reserve rijders

Startvolgorde[bewerken | brontekst bewerken]

De startvolgorde per categorie was als volgt:

  1. Meest recente UCI ranking veldrijden
  2. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK). De startvolgorde van niet gerangschikte renners binnen een team werd bepaald door de nationale federatie.

Selectiecriteria[bewerken | brontekst bewerken]

België[bewerken | brontekst bewerken]

Om in aanmerking te komen voor een selectie voor het EK was de Sporttechnische Commissie (STC) van de KBWB (Belgian Cycling) gekomen tot volgende selectiecriteria[1]:

Opmerkingen:
a. Belgian Cycling behield zich het recht voor om in functie van de omstandigheden af te wijken van de selectiecriteria, mits gemotiveerde beslissing.
b. Naast de criteria zou er nog rekening gehouden worden met volgende factoren die doorslaggevend konden zijn voor de definitieve selectie:
• de fysieke, conditionele en medische toestand van de atleet
• de morele kwaliteiten en de fair-play van de atleet
c. Indien er meer atleten selecteerbaar waren dan het door de UEC toegekende quotum zou de selectie bepaald worden op basis van de behaalde resultaten in andere internationale competities in 2019.
e. De verantwoordelijke bondscoach maakte volledig onafhankelijk en in eer en geweten zijn selectie. Hij kon hierbij geen rekening houden met de vleugel waar hij op de loonlijst stond of het eventuele statuut van de ene of andere kandidaat.
f. De selectie werd ter goedkeuring voorgelegd aan de vergadering van de STC. In geval van betwisting was alleen het dagelijks bestuur van Belgian Cycling bevoegd. De selectie moest eveneens goedgekeurd worden door het dagelijks bestuur van Belgian Cycling.

In totaal hebben 15 Belgen voldaan aan de selectiecriteria om een top 16 plek te behalen in een WB wedstrijd van Iowa, Waterloo of Bern. België mocht echter, volgens de regels van het UEC, maar 8 renners afvaardigen. De bondscoach heeft daarom een keuze moeten maken uit de rijders die hebben voldaan aan de selectiecriteria.

Selectienorm # Renner Top 16 WB wedstrijd
Top 16 WB wedstrijd 1 Eli Iserbyt 1e Iowa, Waterloo en Bern Geselecteerd
2 Toon Aerts 2e Iowa, Waterloo en Bern
3 Michael Vanthourenhout 3e Waterloo en Bern, 7e Iowa
4 Daan Soete 3e Iowa, 10e Bern, 11e Waterloo
5 Gianni Vermeersch 4e Iowa en Waterloo
6 Quinten Hermans 4e Bern, 6e Waterloo, 9e Iowa
7 Laurens Sweeck 5e Iowa, 8e Bern, 16e Waterloo
8 Tim Merlier 7e Bern
9 Nicolas Cleppe 7e Waterloo, 11e Bern, 12e Iowa Reserve
10 Jens Adams 9e Waterloo, 11e Iowa, 16e Bern
11 Tom Meeusen 10e Iowa, 15e Waterloo
12 Jim Aernouts 8e Iowa, 10e Waterloo, 13e Bern Niet geselecteerd
13 Thijs Aerts 12e Waterloo en Bern, 14e Iowa
14 Diether Sweeck 13e Iowa
15 Dieter Vanthourenhout 15e Bern