Europese kampioenschappen veldrijden 2021 - Mannen beloften

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK veldrijden 2021
Mannen beloften
Datum 6 november 2021
Starttijd 13:15 uur
Plaats Vlag van Nederland Wijster
Locatie VAM-berg
Editie 19
Organisator UEC
Libema & Courage Events
Prijzengeld 1.400
Deelnemers 46 atleten uit 13 landen
Totale afstand 21,78 km
Rondes 200 m + 8 x 2,698 km
Gem. snelheid 26,106 km/u
Temperatuur 11 °C
Weer bewolkt
Uitslag
Winnaar Vlag van Nederland Ryan Kamp 50'03"
2e Vlag van België Niels Vandeputte + 1"
3e Vlag van België Thibau Nys + 1"
Navigatie
2020     2022
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
EK veldrijden 2021
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes

Het Europees kampioenschap veldrijden 2021 voor mannen beloften werd gehouden op zaterdag 6 november op de VAM-berg in het Nederlandse Wijster. De Nederlander Ryan Kamp won zijn tweede titel bij de beloften.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Renner Land Tijd
Europese trui Ryan Kamp Vlag van Nederland Nederland 50'03"
Zilver Niels Vandeputte Vlag van België België + 1"
Brons Thibau Nys Vlag van België België + 1"
4 Joran Wyseure Vlag van België België + 8"
5 Emiel Verstrynge Vlag van België België + 15"
6 Cameron Mason Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 19"
7 Witse Meeussen Vlag van België België + 26"
8 Jente Michels Vlag van België België + 29"
9 Filippo Fontana Vlag van Italië Italië + 35"
10 Pim Ronhaar Vlag van Nederland Nederland + 42"
11 Anton Ferdinande Vlag van België België + 52"
12 Joseph Blackmore Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'02"
13 Loris Rouiller Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'05"
14 Théo Thomas Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'06"
15 Davide Toneatti Vlag van Nederland Nederland + 1'17"
16 Gerben Kuypers Vlag van België België + 1'24"
17 Toby Barnes Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'38"
18 Tibor del Grosso Vlag van Nederland Nederland + 1'41"
19 Florian Richard Andrade Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'50"
20 Mees Hendrikx Vlag van Nederland Nederland + 1'51"
21 Hugo Kars Vlag van Nederland Nederland + 1'51"
22 Dario Lillo Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'51"
23 Antoine Huby Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'56"
24 Hugo Jot Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'58"
25 Bailey Groenendaal Vlag van Nederland Nederland + 2'01"
26 Corran Carrick-Anderson Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 2'05"
27 Danny van Lierop Vlag van Nederland Nederland + 2'08"
28 Robert Hula Vlag van Tsjechië Tsjechië + 2'44"
29 Matej Stransky Vlag van Tsjechië Tsjechië + 2'55"
30 Joris Delbove Vlag van Frankrijk Frankrijk + 3'02"
31 Cedric Pries Vlag van Luxemburg Luxemburg + 3'05"
32 Filip Mard Vlag van Zweden Zweden + 3'19"
33 Finn Treudler Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'24"
34 Luke Verburg Vlag van Nederland Nederland + 3'27"
35 Noé Castille Vlag van Frankrijk Frankrijk + 3'29"
36 Gustav Dahl Vlag van Denemarken Denemarken + 3'30"
37 Pascal Tömke Vlag van Duitsland Duitsland + 3'33"
38 Jakub Ríman Vlag van Tsjechië Tsjechië + 3'38"
39 Alain Suarez Fernandez Vlag van Spanje Spanje + 3'43"
40 Timo Müller Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'46"
41 Lorenzo Masciarelli Vlag van Italië Italië + 4'11"
42 Luca Harter Vlag van Duitsland Duitsland + 4'36"
43 Miguel Rodriguez Novoa Vlag van Spanje Spanje + 4'50"
44 Tom Lindner Vlag van Duitsland Duitsland + 4'53"
45 Pavel Jindrich Vlag van Tsjechië Tsjechië + 5'27"
46 Fabian Eder Vlag van Duitsland Duitsland + 5'41"
47 Matous Fiala Vlag van Tsjechië Tsjechië -1 ronde
48 Simon Bak Vlag van Denemarken Denemarken -1 ronde
49 Szymon Pomian Vlag van Polen Polen -3 rondes
50 Karl-Erik Rosendahl Vlag van Denemarken Denemarken -4 rondes
- Samuele Leone Vlag van Italië Italië DNF
- Miguel Sanchez Prado Vlag van Spanje Spanje DNF
- Carl Kagevi Vlag van Zweden Zweden DNF
UCI-punten U23
Pos. Punten Prijzengeld
1 60 € 700
2 40 € 400
3 30 € 300
4 25 -
5 20 -
6 17 -
7 15 -
8 12 -
9 10 -
10 8 -
11 6 -
12 4 -
13 2 -
14 1 -

Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]

Landenquota[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale federaties mochten het volgende aantal deelnemers inschrijven:

  • 8 rijders + 4 reserve rijders

Startvolgorde[bewerken | brontekst bewerken]

De startvolgorde per categorie was als volgt:

  1. Meest recente UCI ranking veldrijden
  2. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK). De startvolgorde van niet gerangschikte renners binnen een team werd bepaald door de nationale federatie.