Grand Prix van Zandvoort 1949
 Grand Prix van Zandvoort 1949
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Circuit Zandvoort
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Officiële naam | II Grote Prijs van Zandvoort | |||
| Racedag | 31 juli 1949 | |||
| Circuit | Circuit Zandvoort
| |||
| Circuitlengte | 4,193 km | |||
| GP-afstand | 167,720 km | |||
| Pole position | ||||
| Coureur |  Luigi Villoresi(Ferrari) | |||
| Snelste ronde | ||||
| Coureur | .svg){kind=small} Reg Parnell(Maserati) | |||
| Tijd | 1:57.8 (ronde ? van 40) | |||
| Podium | ||||
| 1e plaats | Luigi Villoresi (Ferrari) | |||
| 2e plaats | .svg){kind=small} Emmanuel de Graffenried(Maserati) | |||
| 3e plaats |  Prince Bira(Maserati) | |||
| ||||
De Grand Prix van Zandvoort 1949 was een autorace die werd gehouden op 31 juli 1949 op het Circuit Park Zandvoort in Zandvoort.
De race had twee heats van 25 rondes en een finalerace van 40 rondes.
Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]
Heat 1[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Nr. | Coureur | Constructeur | Rondes | Tijd / Oorzaak uitval | Grid |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Luigi Villoresi
|
Ferrari | 25 | 51:29.2 | 2 |
| 2 | 2 | Giuseppe Farina
|
Maserati | 25 | +20.6 | 1 |
| 3 | 3 | Prince Bira
|
Maserati | 25 | +1:11.7 | 5 |
| 4 | 9 | .svg){kind=small} Louis Rosier
|
Talbot-Lago | 39 | +1:33.8 | 4 |
| 5 | 5 | Cuth Harrison
|
ERA | 24 | +1 ronde | 3 |
| 6 | 4 | Jock Horsfall
|
ERA | 24 | +1 ronde | 7 |
| 7 | 6 | .svg){kind=small} Johnny Claes
|
Talbot-Lago | ? | 6 | |
| 8 | 7 | David Hampshire
|
ERA | ? | 8 |
Heat 2[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Nr. | Coureur | Constructeur | Rondes | Tijd / Oorzaak uitval | Grid |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 15 | Reg Parnell
|
Maserati | 25 | 52:30.2 | 3 |
| 2 | 14 | Alberto Ascari
|
Ferrari | 25 | +10.7 | 1 |
| 3 | 16 | Emmanuel de Graffenried
|
Maserati | 25 | +10.9 | 4 |
| 4 | 21 | Philippe Étancelin
|
Talbot-Lago | 25 | +1:11.2 | 2 |
| 5 | 17 | Bob Gerard
|
ERA | 24 | +1 ronde | 6 |
| 6 | 20 | Geoffrey Crossley
|
Alta | 22 | +3 rondes * | 8 |
| DNF | 19 | Raymond Sommer
|
Simca Gordini | ? | Gas | 7 |
| DNF | 18 | Peter Whitehead
|
Ferrari | ? | Magneto generator | 5 |
* Geoffrey Crossley stond zijn wagen voor de finale af aan George Abecassis.
Finale[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Nr. | Coureur | Constructeur | Rondes | Tijd / Oorzaak uitval | Grid |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Luigi Villoresi
|
Ferrari | 40 | 1:21:06.9 | 1 |
| 2 | 16 | Emmanuel de Graffenried
|
Maserati | 40 | +30.3 | |
| 3 | 3 | Prince Bira
|
Maserati | 40 | +41.9 | |
| 4 | 2 | Giuseppe Farina
|
Maserati | 40 | +1:23.7 | |
| 5 | 21 | Philippe Étancelin
|
Talbot-Lago | 40 | +1:52.7 | |
| 6 | 15 | Reg Parnell
|
Maserati | 40 | +2:00.2 | 2/3 |
| 7 | 17 | Bob Gerard
|
ERA | 39 | +1 ronde | |
| 8 | 9 | Louis Rosier
|
Talbot-Lago | 39 | +1 ronde | |
| 9 | 6 | Johnny Claes
|
Talbot-Lago | 38 | +2 rondes | |
| 10 | 7 | David Hampshire
|
ERA | 35 | +5 rondes | |
| DNF | 14 | Alberto Ascari
|
Ferrari | 34 | Wiel verloren | 2/3 |
| DNF | 5 | Cuth Harrison
|
ERA | 26 | Mechanisch | |
| DNF | 20 | George Abecassis
|
Alta | 24 | Oververhit | |
| DNS | 4 | Jock Horsfall
|
ERA | Motor | ||
| DNQ | 19 | Raymond Sommer
|
Simca Gordini | DNF Heat 2 | ||
| DNQ | 18 | Peter Whitehead
|
Ferrari | DNF Heat 2 |
· 
· 
· ·