Grijze haarmuts
| Grijze haarmuts | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_8459.JPG)
| |||||||||||||
| Grijze haarmuts | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Orthotrichum diaphanum Brid. (1801) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Grijze haarmuts op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De grijze haarmuts (Orthotrichum diaphanum) is een bladmos in de familie van de haarmutsen. Hij groeit vooral op zonnige, voedselrijke, stoffige bomen en stenen. Op gewone vlier is het waarschijnlijk de meest voorkomende soort. Hij wordt beschouwd als een van de meest voorkomende binnenlandse epifytische mossen. In tegenstelling tot andere Orthotrichum-soorten is hij relatief resistent tegen zwaveldioxide (SO2). Grijze haarmuts werd wetenschappelijk beschreven door Samuel Elisée Bridel-Brideri en in 1801 voor het eerst geldig gepubliceerd.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De grijze haarmuts is de enige haarmuts waarvan de blaadjes een witte glashaar hebben. Ook is hij een van de weinige haarmutsen die, behalve op schors, ook op steen voorkomt. De kapsels zijn helemaal door de bladeren omsloten. Het peristoom heeft 16 bleke, stervormig afstaande tanden. Het blad is eirond, langwerpig tot lijn-lancetvormig en niet ruw. De bladranden zijn gaaf of bij de top met tanden. De top is scherp tot stomp. De kapsels steken net boven het blad uit of zitten verscholen tussen had blad.
Het huikje (calyptra, mutsje) is mijtervormig, conisch-langwerpig tot kort conisch. Aan de basis is het niet gespleten, glad of papilleus, wat harig of kaal, geplooid en bedekt het gehele kapsel.
De basale cellen van het blad zijn langwerpig, de andere cellen rondachtig.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De grijze haarmuts is een op het noordelijk halfrond wijdverbreide soort en met een voorkeur voor nitrofiele (stikstofrijke) locaties. De soort komt ook voor in het zuiden van Zuid-Amerika.
De grijze haarmuts is zeer algemeen in het grootste deel van Nederland. Hij is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst. In warmere landen zoals Spanje wordt O. diaphanum soms vergezeld door O. macrocephalum. Deze soort heeft afgeronde bladtoppen.
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
-
Bladtop -
2 bladen -
Kapsel -
Peristoom -
Sporen -
Lamina-cellen bij 400x vergroting
_9899.JPG)
_8522.JPG)
_9891.JPG)
_9897.JPG)
| Bronnen, noten en/of referenties |