Gustav Frenssen

Gustav Frenssen (Barlt, 19 oktober 1863 – aldaar, 11 april 1945) was een Duits auteur. Zijn werken behoorden tot de massaliteratuur van het Duitse Keizerrijk en van het nazitijdperk.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Frenssen werd op 19 oktober 1863 geboren in het dorp Barlt (Hertogdom Holstein). Hij was de zoon van Hermann Frenssen (1829-1919) en Amalie Hansen (1827-1897). In 1886 studeerde hij theologie aan de universiteiten van Berlijn, Tübingen en Kiel. Na zijn studie werd hij pastor in Hennstedt en ten slotte pastor in Hemme. In 1890 trouwde hij met Anna Walter. Uiteindelijk gaf Frenssen zijn herderlijke taak op en besteedde hij al zijn tijd aan de literatuur.

Oeuvre[bewerken | brontekst bewerken]

Die Sandgräfin. Berlijn, 1896
Die drei Getreuen. Berlijn, 1898
Dorfpredigten. Göttingen, 1899–1902
Eine Handvoll Gold. Leipzig, 1901
Jörn Uhl. Berlijn, 1901
Hilligenlei. Berlijn, 1905
Peter Moors Fahrt nach Südwest Berlijn 1906, over de Namibische Genocide
Das Leben des Heilands. Berlijn, 1907
Klaus Hinrich Baas. Berlijn 1909
Der Untergang der Anna Hollmann. Berlijn 1911
Sönke Erichsen Berlijn 1913
Bismarck. Berlijn 1914
Die Brüder Berlijn 1917
Grübeleien. Berlijn 1920
Der Pastor von Poggsee. Berlijn 1921
Briefe aus Amerika. Berlijn 1923
Lütte Witt. Berlijn 1924
Otto Babendiek. Berlijn 1926
Möwen und Mäuse. Berlijn 1927
Die Chronik von Barlete. Kulturgeschichte eines niedersächsischen Dorfes. Berlijn 1928
Dummhans. Berlijn 1929
Der brennende Baum. Berlijn 1931
Meino der Prahler. Berlijn 1933
Geert Brügge. München 1934 en Berlijn 1935
Die Witwe von Husum. Berlijn 1935
Der Glaube der Nordmark. Stuttgart 1936
Vorland. Berlijn 1937
Land an der Nordsee. Leipzig 1938
Lebensbericht. Berlijn 1940
Lebenskunde. Berlijn 1942
Der Landvogt von Sylt. Berlijn 1943

Vooral Frenssens werk vanaf 1906 is sterk nationalistisch en racistisch gekleurd. Vanaf 1933 was Frenssen, die een fanatiek aanhanger was van het nationaalsocialisme van Adolf Hitler, in zijn werk ook rabiaat antisemitisch.