Hugo Siquet

Hugo Siquet
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	9 juli 2002
Geboorteplaats	Marche-en-Famenne, België
Lengte	175 cm
Been	Rechts
Positie	Rechtsachter
Clubinformatie
Huidige club	Freiburg
Rugnummer	2
Contract tot	30 juni 2026
Jeugd
2007–2009; 2009–2020	RFC Petit-Han ; Standard Luik
Senioren *
Interlands **
	* Bijgewerkt op 5 april 2022
	** Bijgewerkt op 9 september 2021
Portaal	Voetbal

Hugo Siquet (Marche-en-Famenne, 9 juli 2002) is een Belgisch voetballer die uitkomst voor Cercle Brugge, dat hem sinds januari 2023 leent van het Duitse SC Freiburg. Siquet is een verdediger.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Standard Luik[bewerken | brontekst bewerken]

Siquet is een jeugdproduct van Standard Luik. Daar speelde hij op verschillende verdedigende posities, maar na het vertrek van Yunus Bahadir naar KRC Genk verhuisde hij naar de rechtsachterpositie.^[1] Hoewel hij vanwege een blessure niet tot het kransje jeugdspelers behoorde dat tijdens de voorbereiding op het seizoen 2020/21 zijn kans kreeg, mocht hij op 5 november 2020 zijn officiële debuut maken in het eerste elftal van de club: in de Europa League-groepswedstrijd tegen Lech Poznań viel hij tijdens de rust in voor Nicolas Gavory.^[2]^[3] Drie later kreeg hij, mede vanwege de positieve coronatest van Collins Fai, van coach Philippe Montanier zijn eerste basisplaats in de competitiewedstrijd tegen Royal Antwerp FC.^[4] Siquet werd na 82 minuten vervangen voor Laurent Jans, de wedstrijd eindigde op 1-1. Siquet verdween daarna een tijdje uit beeld, tot hij een kleine twee maand later bij een 0-2-achterstand mocht invallen in de thuiswedstrijd tegen Sint-Truidense VV. Na amper één minuut op het veld te staan gaf hij al de assist voor de aansluitingstreffer van Jackson Muleka.^[5] De gelijkmaker wist Standard echter niet meer te maken, en na deze nederlaag werd coach Montanier ontslagen.

In de eerste wedstrijd van de nieuwe coach Mbaye Leye kreeg Siquet meteen een basisplaats in de thuiswedstrijd tegen Waasland-Beveren. In de met 3-1 gewonnen wedstrijd was hij opnieuw goed voor een assist, deze gaf hij aan Selim Amallah bij het tweede doelpunt.^[6] In zijn eerste seizoen klokte Siquet, die in de media geregeld gecomplimenteerd werd over zijn goede voorzetten, af op 26 wedstrijden in alle competities, waaronder de bekerfinale tegen KRC Genk.^[7]^[8]^[9] Het leverde hem in de zomer van 2021 interesse op van onder andere de Franse kampioen Lille OSC en Premier League-promovendus Brentford FC, maar een transfer kwam er niet.^[10]^[11]^[12]

SC Freiburg[bewerken | brontekst bewerken]

Op woensdag 1 december 2021 maakte Standard Luik bekend dat Siquet vanaf januari 2022 voor Bundesligaclub SC Freiburg zal uitkomen.^[13] Siquet tekende een contract tot 2026. Freiburg betaalde om en bij de vijf miljoen euro.^[14]

Op 2 april 2022 maakte hij zijn officiële debuut in het eerste elftal van de club: in de competitiewedstrijd tegen Bayern München (1-4-verlies) viel hij in de 69e minuut in voor Jonathan Schmid.^[15] Het was zijn enige wedstrijd dat seizoen. In zijn tweede seizoen was hij aanvankelijk invaller, maar gaandeweg verdween hij uit beeld. Hij kwam dit kalenderjaar slechts vier keer in actie voor de hoofdmacht van Freiburg.

Verhuur aan Cercle Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds januari 2023 werd hij uitgeleend aan Cercle Brugge tot het einde van het seizoen. Cercle heeft ook een optie op een bijkomend seizoen.^[16] In negentien competitiewedstrijden scoorde hij twee keer en gaf hij twee assists.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Land	Competitie	Competitie		Beker		Supercup		Europees		Totaal
Seizoen	Club	Land	Competitie	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2020/21	Standard Luik		Eerste klasse A	20	0	5	0	—		1	0	26	0
2021/22	Standard Luik		Eerste klasse A	17	0	0	0	—		—		17	0
	SC Freiburg II		3. Liga	2	0	—		—		—		2	0
	SC Freiburg		Bundesliga	1	0	—		—		—		1	0
Carrière totaal				40	0	5	0	0	0	1	0	46	0

Bijgewerkt op 5 april 2022.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Siquet nam in 2019 met België –17 deel aan het EK onder 17 in Ierland. Tijdens de eerste groepswedstrijd tegen Tsjechië (1-1) kwam hij niet in actie, in de tweede groepswedstrijd tegen Griekenland (3-0-winst) viel hij in de 68e minuut in voor Tibo Persyn en deelde hij in de blessuretijd de assist uit voor de 3-0, en in de derde groepswedstrijd tegen Ierland (1-1) werd hij in de 89e minuut gewisseld voor Yunus Bahadir.^[17] In de kwartfinale tegen Nederland (0-3-verlies) en de wedstrijd om de vijfde plaats tegen Hongarije (verlies na strafschoppen) kwam hij niet in actie.

Op 19 maart riep Jacky Mathijssen hem voor het eerst op bij de Belgische beloften.^[18] Op 4 juni 2021 debuteerde hij in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Kazachstan (1-3-winst).^[19] Drie maanden later mocht hij "als beloning voor zijn goede prestaties bij de beloften" even meetrainen met de Rode Duivels.^[20] Dit geldt evenwel niet als officiële selectie, want Siquet reisde niet mee Kazan voor de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wit-Rusland.^[21]

België[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach Domenico Tedesco riep Siquet in september 2023 in aanloop naar twee EK-kwalificatiewedstrijden tegen Azerbeidzjan en Estland op Belgisch voetbalelftal, dit nadat Alexis Saelemaekers zich geblesseerd had op training. Het was zijn eerste selectie. Na Olivier Deman bij de vorige interlandperiode was er dus een nieuwe Cercle Brugge-speler die in de selectie zat.^[22] Op 12 september 2023 debuteerde hij in het Koning Boudewijnstadion tegen Estland. Hij viel na 66 minuten in voor Timothy Castagne. De wedstrijd eindigde in een 5–0 overwinning.^[23]

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Hugo Siquet voor België
No.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij Cercle Brugge
1.	12 september 2023	België – Estland	5 – 0	Kwalificatie EK 2024	-
Totaal					0

Bijgewerkt t/m 12 september 2023^[24]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel
Prijs Dominique D'Onofrio	1x	2021

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Hij is een neefje en tevens het petekind van gewezen profvoetballer Thierry Siquet.^[25] Deze kreeg net als hem zijn opleiding bij Standard en brak er vervolgens ook door in het eerste elftal.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Siquet maakte zijn officiële debuut bij Standard met het rugnummer 41, maar kreeg er later het rugnummer 2.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Lijst van spelers van Cercle Brugge

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Wie is Hugo Siguet, de nieuwste revelatie van Standard? Sport/Voetbalmagazine, 9 maart 2021. Gearchiveerd op 12 augustus 2022.
↑ Ex-Rouche Thierry Siquet over de steile opmars van neefje en Luiks jeugdproduct Hugo: “Hij moet nog leren doseren” Het Nieuwsblad, 9 april 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.
↑ ONZE PUNTEN. Geen uitblinkers bij Standard, wel twee gebuisden Het Nieuwsblad, 5 november 2020. Gearchiveerd op 10 september 2021.
↑ Meerdere positieve gevallen vergroten zorgen Standard Het Belang van Limburg, 3 november 2020. Gearchiveerd op 10 november 2020.
↑ Standard lijdt vierde opeenvolgende nederlaag tegen STVV, dat niet langer alleen laatste is Het Nieuwsblad, 26 december 2020. Gearchiveerd op 9 september 2021.
↑ Selim Amallah schenkt Leye perfect debuut tegen Waasland-Beveren, Standard wint voor het eerst in twee maanden Het Nieuwsblad, 11 januari 2021. Gearchiveerd op 9 september 2021.
↑ “Standard-speler kan in de voetsporen treden van Meunier, Club Brugge heeft geen reden om Tahith Chong te kopen” Het Nieuwsblad, 6 april 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.
↑ Standard kan weer rekenen op Hugo Siquet: “Bekerfinale ligt achter me” Het Belang van Limburg, 11 mei 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.
↑ ONZE PUNTEN. Theo Bongonda maakt het verschil, Hugo Siquet de pineut Het Nieuwsblad, 25 april 2021. Gearchiveerd op 24 juni 2021.
↑ Vertrekt er nog een jeugdproduct bij Standard? Franse kampioen Lille aast op Siquet Het Laatste Nieuws, 12 juli 2021. Gearchiveerd op 9 september 2021.
↑ Siquet : le Standard a déjà refusé trois offres de Lille La Dernière Heure, 19 juli 2021. Gearchiveerd op 19 september 2021.
↑ Deadline Day van de gemiste deals voor Standard: Stef Peeters blijft bij Eupen, geen interesse voor overbodige spelers Het Nieuwsblad, 31 augustus 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.
↑ Hugo Siquet trekt naar SC Freiburg in januari, Standard Luik clubsite, 1 december 2021
↑ Hugo Siquet verlaat Standard voor het Duitse Freiburg, hln.be, 1 december 2021. Gearchiveerd op 2 oktober 2022.
↑ 'Bayern München neemt pas op het einde afstand van Freiburg en invaller Hugo Siquet, Borussia Dortmund krijgt thuis een oplawaai van RB Leipzig' Het Nieuwsblad, 2 april 2022. Gearchiveerd op 29 augustus 2022.
↑ 'Cercle slaat z’n slag en haalt gepasseerde Hugo Siquet terug naar België: “Ik kan niet wachten om op het veld te staan”' Het Belang van Limburg, 14 januari 2023
↑ Jonge Duivels knap als groepswinnaar naar kwartfinales EK U17 Het Nieuwsblad, 9 mei 2019. Gearchiveerd op 9 september 2021.
↑ Beloftecoach Jacky Mathijssen onthult nieuwe generatie Jonge Duivels Sporza, 19 maart 2021. Gearchiveerd op 5 december 2021.
↑ Jonge Duivels laten zich niet verrassen in Kazachstan en beginnen met 1-3-zege aan EK-kwalificatiecampagne Het Nieuwsblad, 4 juni 2021. Gearchiveerd op 19 april 2023.
↑ Lukaku, Vertonghen en Meunier verlaten selectie Rode Duivels, Verschaeren en De Ketelaere sluiten aan Het Nieuwsblad, 6 september 2021. Gearchiveerd op 9 september 2021.
↑ Het WK lonkt: Praet schiet Rode Duivels naar sobere zege tegen Wit-Rusland Sporza, 8 september 2021. Gearchiveerd op 28 maart 2023.
↑ 'Hugo Siquet opgeroepen voor Rode Duivels, opnieuw geen Vermeeren en Cuypers: ontdek hier de selectie van Domenico Tedesco' De Standaard, 1 september 2023
↑ 'Jan en alleman content: Rode Duivels vliegen over Estland (en naar het EK) na openingsgoal van Vertonghen' Het Nieuwsblad, 12 september 2023
↑ gespeelde interlands Royal Belgium Footbal Assocliation
↑ Thierry Siquet s'exprime à propos de son filleul: "À Hugo de s’inscrire dans le long terme" La Dernière Heure, 10 november 2020. Gearchiveerd op 31 december 2021.

[1] Wie is Hugo Siguet, de nieuwste revelatie van Standard? Sport/Voetbalmagazine, 9 maart 2021. Gearchiveerd op 12 augustus 2022.

[2] Ex-Rouche Thierry Siquet over de steile opmars van neefje en Luiks jeugdproduct Hugo: “Hij moet nog leren doseren” Het Nieuwsblad, 9 april 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.

[3] ONZE PUNTEN. Geen uitblinkers bij Standard, wel twee gebuisden Het Nieuwsblad, 5 november 2020. Gearchiveerd op 10 september 2021.

[4] Meerdere positieve gevallen vergroten zorgen Standard Het Belang van Limburg, 3 november 2020. Gearchiveerd op 10 november 2020.

[5] Standard lijdt vierde opeenvolgende nederlaag tegen STVV, dat niet langer alleen laatste is Het Nieuwsblad, 26 december 2020. Gearchiveerd op 9 september 2021.

[6] Selim Amallah schenkt Leye perfect debuut tegen Waasland-Beveren, Standard wint voor het eerst in twee maanden Het Nieuwsblad, 11 januari 2021. Gearchiveerd op 9 september 2021.

[7] “Standard-speler kan in de voetsporen treden van Meunier, Club Brugge heeft geen reden om Tahith Chong te kopen” Het Nieuwsblad, 6 april 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.

[8] Standard kan weer rekenen op Hugo Siquet: “Bekerfinale ligt achter me” Het Belang van Limburg, 11 mei 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.

[9] ONZE PUNTEN. Theo Bongonda maakt het verschil, Hugo Siquet de pineut Het Nieuwsblad, 25 april 2021. Gearchiveerd op 24 juni 2021.

[10] Vertrekt er nog een jeugdproduct bij Standard? Franse kampioen Lille aast op Siquet Het Laatste Nieuws, 12 juli 2021. Gearchiveerd op 9 september 2021.

[11] Siquet : le Standard a déjà refusé trois offres de Lille La Dernière Heure, 19 juli 2021. Gearchiveerd op 19 september 2021.

[12] Deadline Day van de gemiste deals voor Standard: Stef Peeters blijft bij Eupen, geen interesse voor overbodige spelers Het Nieuwsblad, 31 augustus 2021. Gearchiveerd op 10 september 2021.

[13] Hugo Siquet trekt naar SC Freiburg in januari, Standard Luik clubsite, 1 december 2021

[14] Hugo Siquet verlaat Standard voor het Duitse Freiburg, hln.be, 1 december 2021. Gearchiveerd op 2 oktober 2022.

[15] 'Bayern München neemt pas op het einde afstand van Freiburg en invaller Hugo Siquet, Borussia Dortmund krijgt thuis een oplawaai van RB Leipzig' Het Nieuwsblad, 2 april 2022. Gearchiveerd op 29 augustus 2022.

[16] 'Cercle slaat z’n slag en haalt gepasseerde Hugo Siquet terug naar België: “Ik kan niet wachten om op het veld te staan”' Het Belang van Limburg, 14 januari 2023

[17] Jonge Duivels knap als groepswinnaar naar kwartfinales EK U17 Het Nieuwsblad, 9 mei 2019. Gearchiveerd op 9 september 2021.

[18] Beloftecoach Jacky Mathijssen onthult nieuwe generatie Jonge Duivels Sporza, 19 maart 2021. Gearchiveerd op 5 december 2021.

[19] Jonge Duivels laten zich niet verrassen in Kazachstan en beginnen met 1-3-zege aan EK-kwalificatiecampagne Het Nieuwsblad, 4 juni 2021. Gearchiveerd op 19 april 2023.

[20] Lukaku, Vertonghen en Meunier verlaten selectie Rode Duivels, Verschaeren en De Ketelaere sluiten aan Het Nieuwsblad, 6 september 2021. Gearchiveerd op 9 september 2021.

[21] Het WK lonkt: Praet schiet Rode Duivels naar sobere zege tegen Wit-Rusland Sporza, 8 september 2021. Gearchiveerd op 28 maart 2023.

[22] 'Hugo Siquet opgeroepen voor Rode Duivels, opnieuw geen Vermeeren en Cuypers: ontdek hier de selectie van Domenico Tedesco' De Standaard, 1 september 2023

[23] 'Jan en alleman content: Rode Duivels vliegen over Estland (en naar het EK) na openingsgoal van Vertonghen' Het Nieuwsblad, 12 september 2023

[24] speelde interlands Royal Belgium Footbal Assocliation

[25] Thierry Siquet s'exprime à propos de son filleul: "À Hugo de s’inscrire dans le long terme" La Dernière Heure, 10 november 2020. Gearchiveerd op 31 december 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]