I racconti di Canterbury

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
I racconti di Canterbury
Alternatieve titel(s) The Canterbury Tales
Regie Pier Paolo Pasolini
Producent Alberto Grimaldi
Scenario Pier Paolo Pasolini
Verhaal Geoffrey Chaucer (verhaal)
Gebaseerd op The Canterbury Tales van Chaucer
Hoofdrollen Hugh Griffith
Laura Betti
Ninetto Davoli
Muziek Ennio Morricone
Montage Nino Baragli
Cinematografie Tonino Delli Colli
Production design Dante Ferretti
Distributie United Artists
Première 2 juli 1972
Genre Drama, komedie, roadmovie
Speelduur 112 minuten
Taal Italiaans
Engels
Land Vlag van Italië Italië
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Voorloper Il Decameron
Vervolg Il fiore delle Mille e una notte
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

I racconti di Canterbury (Engels: The Canterbury Tales) is een Italiaanse komische dramafilm uit 1972 onder regie van Pier Paolo Pasolini. Het scenario is gebaseerd op het gelijknamige verhaal van de Engelse auteur Geoffrey Chaucer. Pasolini won met deze film de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn.

De film is het tweede deel in Pasolini's "Trilogie van het Leven".

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Een groep pelgrims onderneemt een lange voettocht naar Canterbury. Iedere deelnemer vertelt een seksueel getint verhaal om de tijd sneller te doen verlopen.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Hugh Griffith Sir January
Laura Betti Vrouw uit Bath
Ninetto Davoli Perkins
Franco Citti Duivel
Josephine Chaplin May
Alan Webb Oude man
Pier Paolo Pasolini Geoffrey Chaucer
Vernon Dobtcheff Landeigenaar
Adrian Street Vechter
Michael Balfour John
Jenny Runacre Alison
Tom Baker Jenkin

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]