Ithycyphus miniatus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ithycyphus miniatus
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2011)
Ithycyphus miniatus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Elapoidea
Familie:Pseudoxyrhophiidae
Geslacht:Ithycyphus
Soort
Ithycyphus miniatus
(Schlegel, 1837)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Ithycyphus miniatus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Ithycyphus miniatus is een slang uit de familie Pseudoxyrhophiidae.

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Hermann Schlegel in 1837. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Coluber miniatus gebruikt.[2]

Synoniemen[bewerken | brontekst bewerken]

Gedrag[bewerken | brontekst bewerken]

De slang is nachtactief en voedt zich voornamelijk met muismaki's en andere kleine zoogdieren. Tegenover mensen gedraagt de slang zich niet agressief. Hij bijt enkel bij bedreiging, het gif veroorzaakt veel pijn en bloedverlies.

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

Ithycyphus miniatus is endemisch in het westen en noorden van Madagaskar inclusief het eilandje Nosy Be, mogelijk komt de soort voor op de Comoren.[2] De habitat bestaat uit droge tropische en subtropische bossen, vochtige tropische en subtropische bossen en scrublands.

Bedreigingen[bewerken | brontekst bewerken]

De voornaamste bedreiging van de Ithycyphus miniatus is verlies van leefomgeving door houtkap. Op de slang wordt weinig jacht gemaakt, in veel streken waar hij voorkomt rust namelijk een fady (taboe) op de slang. Veel Malagassiërs geloven dat deze slang, die ze fandrefiala noemen, hen kan hypnotiseren.[3] Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[4]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]