Jonathan Okita

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jonathan Okita
Okita (rechts) naast Remco Oversier bij zijn presentatie bij N.E.C. in 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jonathan Yula Okita
Geboortedatum 5 oktober 1996
Geboorteplaats Keulen, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 181 cm
Been Rechts
Positie Vleugelaanvaller, Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Zwitserland FC Zürich
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
–2012
2012–2013 		Vlag van België RCS Brainois
Vlag van België AFC Tubize
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2014
2014–2017
2016
2017
2017–2018
2018–2022
2022– 		Vlag van België AFC Tubize
Vlag van België Standard Luik
→ Vlag van België KSV Roeselare
→ Vlag van België Union Sint-Gillis
Vlag van Nederland MVV Maastricht
Vlag van Nederland N.E.C.
Vlag van Zwitserland FC Zürich 		16(0)
2(0)
0(0)
6(0)
36(18)
121(31)
21(6)
Interlands **
2021– Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa 1 (0)
* Bijgewerkt op 11 april 2023
** Bijgewerkt op 10 oktober 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jonathan Okita jr. (Keulen, 5 oktober 1996) is een Duits-Congolees voetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij tekende in juni 2022 een contract tot medio 2025 bij FC Zürich, dat hem overnam van N.E.C..

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Hij werd geboren in Keulen uit Congolese ouders en groeide vanaf zijn vijfde op in Juvisy-sur-Orge bij Parijs. Op zijn vijftiende verhuisde de familie Okita naar Brussel.[1]

Standard Luik[bewerken | brontekst bewerken]

Okita werd opgeleid bij RCS Brainois[2] en debuteerde in het seizoen 2013/14 voor tweedeklasser AFC Tubize. Nadien maakte hij de overstap naar Standard Luik, waar hij een driejarig contract tekende.[2] Bij Standard Luik werd hij in eerste instantie bij de jeugd ondergebracht.[3] Op 17 april 2016 maakte hij onder coach Yannick Ferrera zijn officiële debuut voor de Rouches. Hij mocht toen in play-off II een volledige wedstrijd meespelen tegen Moeskroen-Péruwelz.

MVV Maastricht[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2017 stapte hij transfervrij over naar MVV Maastricht. Hij werd in zijn eerste seizoen clubtopscorer, door in 39 wedstrijden negentien doelpunten te scoren en bovendien nog acht doelpunten voor te bereiden.

N.E.C.[bewerken | brontekst bewerken]

Op 24 augustus 2018 ondertekende Okita een vierjarig contract bij N.E.C.[4] Drie dagen later maakte hij zijn debuut voor de club in de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen Jong FC Utrecht. Op 8 september maakte hij zijn eerste doelpunt voor de club in de met 2-3 gewonnen uitwedstrijd tegen Roda JC Kerkrade. In zijn eerste seizoen maakte hij indruk bij N.E.C., met vijftien doelpunten en dertien assists in 41 wedstrijden. Het seizoen erop ging het bij Okita minder, die worstelde met zijn vorm en motivatie. Toch kwam hij nog tot zes goals en zeven assists in 28 wedstrijden. Hij leek in de zomer van 2020 te gaan vertrekken, maar door de coronacrisis en zijn vormdip durfde niemand het aan met Okita. Daarom begon hij aan nieuw seizoen bij N.E.C. onder trainer Rogier Meijer die in zijn aanvallende tactiek Okita goed kon gebruiken. Op 23 mei 2021 promoveerde Okita met N.E.C. naar de Eredivisie, door in de finale van de play-offs NAC Breda met 1-2 te verslaan. Okita, die met vier goals en vier assists in 33 KKD-wedstrijden een matig seizoen doormaakte, leefde helemaal op in de play-offs. Met vier goals in drie play-offwedstrijden, waaronder de winnende tegen NAC, was hij de belangrijkste man in de promotie van N.E.C.

Op 20 augustus 2021 maakte hij in de eerste thuiswedstrijd zijn eerste Eredivisiegoal, in het met 2-0 gewonnen duel met PEC Zwolle. Dat seizoen werd hij topscorer van N.E.C., met zeven doelpunten, waarvan eentje een penalty tegen PSV. Na vier seizoenen liep zijn contract in de zomer van 2022 af. Hij kwam tot 136 wedstrijden bij N.E.C., waarin hij 36 goals maakte en 29 goals voorbereidde.

FC Zürich[bewerken | brontekst bewerken]

Op 23 juni werd bekend dat Okita een contract voor drie seizoenen tekende bij de Zwitserse kampioen FC Zürich.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Play-offs Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/14 AFC Tubize Vlag van België Eerste Klasse B 16 0 0 0 0 0 0 0 16 0
2014/15 Standard Luik Vlag van België Eerste Klasse A 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2015/16 0 0 0 0 0 0 2 0 2 0
2016/17 → KSV Roeselare Vlag van België Eerste Klasse B 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
→ Royale Union 0 0 0 0 0 0 6 0 6 0
2017/18 MVV Maastricht Vlag van Nederland Eerste Divisie 36 18 1 0 — — 2 1 39 19
2018/19 N.E.C. 37 15 2 0 — — 2 0 41 15
2019/20 27 6 1 0 – – – – 28 6
2020/21 33 4 2 0 0 0 3 4 38 8
2021/22 Vlag van Nederland Eredivisie 27 7 2 0 0 0 0 0 29 7
2022/23 FC Zürich Vlag van Zwitserland Super League 29 7 2 0 9 1 0 0 40 8
2023/24 25 9 2 1 0 0 0 0 27 10
Carrière totaal 230 66 12 1 9 1 15 5 264 73
Bijgewerkt tot en met 4 maart 2024

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

In oktober 2021 werd Okita voor het eerst opgenomen in de selectie van het voetbalelftal van Congo-Kinshasa. Hij maakte zijn debuut op 10 oktober 2021 als invaller direct na de rust voor Samuel Bastien in de met 1-0 verloren kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenschap voetbal 2022 in en tegen Madagaskar.[5]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jonathan_Okita&oldid=67145962"