Jules ten Brink
Jules ten Brink | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Eugenius Julius ten Brink | |||
Geboren | 4 november 1838 | |||
Overleden | 6 februari 1889 | |||
Land | Nederland | |||
Belangrijkste werken | Calonice | |||
|
Eugenius Julius (Jules) ten Brink (Amsterdam, 4 november 1838 – Parijs, 6 februari 1889) was een Nederlands componist en dirigent.
Hij werd geboren binnen het gezin van vertaler Conrad ten Brink en Maria Christiana Elizabeth Groothuijs. Zoon Henri ten Brink (1856-1920) vertrok naar Zuid-Afrika om te musiceren en componeren.[1]
Hij kreeg zijn muziekopleiding van Gustaaf Adolf Heinze (Amsterdam), Auguste Dupont (Brussel) en Ernst Friedrich Richter (Leipzig). Hij was vervolgens kapelmeester te Lyon (1860-1868) en Parijs, waar hij pianodocent werd en componeerde.
Van zijn hand verschenen een orkestsuite (1874), een symfonisch gedicht (1876), een symfonie in E-majeur, twee vioolconcerten, twee opéras comiques Calonice (1869/1870) en Mascarille(1888), werken voor piano (Valse chromatique en Rapsodie), kamermuziek, etc.
Bronnen, noten en/of referenties
|