Lintkasteel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Lintkasteel is een overblijfsel van een waterkasteel in de Vlaamse gemeente Grimbergen. Het ligt aan de Gillebeek en dateert uit de 16e-17e eeuw. Een ander gedeelte, opgetrokken in neotraditionele stijl, dateert uit het eerste kwart van de 20e eeuw. De benaming van het kasteel verwijst naar de familie van Lint die tot aan de Franse Revolutie leenheren waren van de Heren van Grimbergen.

Hélène Fourment (1614 - 1673), de tweede echtgenote van Rubens, was ooit Dame van Lint.

Het grootste deel van de 19e eeuw was het hof van Lint in het bezit van de graven van Liedekerke. E.M.J de Liedekerke verkocht huis, hof en vijver in 1923-24 aan Jozef Van Campenhout, landbouwer en later burgemeester van Grimbergen. In 1940 vestigde de Duitse bezetter zich in het Lintkasteel en breidde aan de overzijde van de Lintkasteelstraat het vliegveld uit.

Ridder Thys[bewerken | brontekst bewerken]

Zakenman Albert Thys (1912 - 1981), voorzitter van Electrabel, die in 1964 door Koning Boudewijn geridderd werd, werd eigenaar van het kasteel in 1946. Hij liet de vervallen eigendom ombouwen tot een prestigieus landgoed en kocht ook de naburige Sint-Niklaashoeve om er onder meer zijn rijke collectie koetsen onder te brengen. Zijn grafkapel bevindt zich in de nabijheid, ten zuiden van de Lintkasteelstraat.

Na de dood van ridder Thys werd het domein in 1984 door de erfgenamen verkocht aan zakenadvocaat Alfons Puelinckx (°1937) en hooglerares Maria Coene. Zij besloten in 1991 de resterende linkervleugel van het Lintkasteel te restaureren met behulp van architect Guido Derks.

In 2021 werd het kasteel te koop aangeboden met een vraagprijs van 2480000 euro.

De omgeving van het kasteel is landschappelijk zeer waardevol. De vochtige gronden van een voormalige beekdepressie zijn beplant met rijen populieren die deze plaats een groen en gesloten karakter geven, midden het open landbouwgebied.

Vlakbij ligt het vliegveld Grimbergen en het Lintbos.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]