Luik-Bastenaken-Luik 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2014
100e editie
Luik-Bastenaken-Luik 2014
Datum 27 april 2014
Startplaats Luik
Finishplaats Ans
Totale afstand 263 km
Gem. snelheid 39,67 km/u
Deelnemers 197
Eindklassementen
Eerste Vlag van Australië Simon Gerrans
Tweede Vlag van Spanje Alejandro Valverde
Derde Vlag van Polen Michał Kwiatkowski
Navigatie
← Luik-Bastenaken-Luik 2013     Luik-Bastenaken-Luik 2015 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 100e editie van de wielerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik werd gehouden op 27 april 2014. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI World Tour 2014. De renners reden een wedstrijd van 263 kilometer van Luik naar Ans. De koers werd voor het eerst in de historie gewonnen door een Australiër: Simon Gerrans, namens Orica-GreenEdge.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Frankrijk FDJ.fr Vlag van Spanje Movistar Vlag van België Topsport Vlaanderen-Baloise
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step Vlag van België Wanty-Groupe Gobert
Vlag van Nederland Belkin Vlag van Nederland Giant-Shimano Vlag van Australië Orica-GreenEdge Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Italië Lampre-Merida Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Italië Cannondale Vlag van België Lotto-Belisol Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo Vlag van Zwitserland IAM Cycling
Vlag van Frankrijk Europcar Vlag van Rusland Katjoesja Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing Vlag van Zuid-Afrika MTN-Qhubeka
Vlag van Duitsland NetApp-Endura

Hellingen[bewerken | brontekst bewerken]

# Naam Kilometer Lengte (km) %
1 Côte de la Roche-en-Ardenne 70 2,8 6,2
2 Côte de Saint-Roch 123 1 11
3 Côte de Wanne 167 2,8 7,2
4 Côte de Stockeu 173,5 1 12,4
5 Côte de la Haute-Levée 179 3,6 5,6
6 Côte de la Vecquée 201 3,1 6,4
7 Côte de La Redoute 218,5 2 8,9
8 Côte des Forges 231,5 1,9 5,9
9 Côte de La Roche-aux-Faucons 243,5 1,5 9,3
10 Côte de Saint-Nicolas 257,5 1,2 8,6

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

In deze honderdste editie van 'La Doyenne' hielden enkele renners het al voor de start voor gezien. Tourwinnaar Chris Froome moest vanwege een luchtweginfectie forfait geven. Ook zijn ploeggenoot Peter Kennaugh was ziek, net als Carlos Betancur. Een peloton van 197 renners begon aan de 263 kilometer lange tocht door de Ardennen.

Na twaalf kilometer ontstond er een kopgroep van zes man. Naast de Nederlander Marco Minnaard en de Belg Pieter Jacobs bestond de vluchtersgroep uit de Zwitser Pirmin Lang, de Italiaan Matteo Bono, de Duitser Michel Koch en de Zuid-Afrikaan Jaco Venter. Na een uur reden de zes een voorsprong van meer dan veertien minuten bij elkaar. In Bastenaken won Koch na honderd kilometer de tussensprint, waarmee hij 5000 euro verdiende.

Op de Wanne moest Minnaard zijn medevluchters laten gaan. De voorsprong van de vijf overgebleven leiders was inmiddels afgenomen tot negen minuten. Na de Haute-Levée brak de koers open door verschillende tegenaanvallen vanuit het peloton. Wereldkampioen Rui Costa zag zich na een valpartij gedwongen op te geven. Ook Joaquim Rodríguez verliet de wedstrijd vroegtijdig.

Na La Redoute bleven Bono en Venter als enige vooraan over. Op de Côte des Forges liet Bono zijn medevluchter achter zich, waarna hij als eerste over de top kon rijden. Aan de voet van de Roche-aux-Faucons werd de Italiaan als laatste van de vroege vlucht ingelopen. Tijdens de beklimming ontsnapten Julián Arredondo en Domenico Pozzovivo, waarna de twee samen voorop raakten. Met nog elf kilometer te gaan volgde wederom een hergroepering, waarna een grote groep van ongeveer veertig renners ontstond.

Op de Côte de Saint-Nicolas ging Stefan Denifl als eerste aan. De favorieten bleven afwachten, waarna Giampaolo Caruso samen met Domenico Pozzovivo in de aanval ging. Caruso werd pas in de slotkilometer ingelopen door Daniel Martin. De Ier ging in de laatste bocht onderuit, waarna in een pelotonspurt de beslissing zou volgen. Simon Gerrans bleek over de snelste benen te beschikken en zet na Milaan-San Remo in 2012 opnieuw een topklassieker op zijn naam.[1]

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Luik-Bastenaken-Luik 2014 (263 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Australië Simon Gerrans Vlag van Australië Orica-GreenEdge 6u37'43"
2 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar z.t.
3 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step z.t.
4 Vlag van Italië Giampaolo Caruso Vlag van Rusland Katjoesja z.t.
5 Vlag van Italië Domenico Pozzovivo Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale + 3"
6 Vlag van Nederland Tom-Jelte Slagter Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp z.t.
7 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo z.t.
8 Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team z.t.
9 Vlag van Spanje Daniel Moreno Vlag van Rusland Katjoesja + 5"
10 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale + 6"
11 Vlag van België Jelle Vanendert Vlag van België Lotto-Belisol + 8"
12 Vlag van Italië Enrico Gasparotto Vlag van Kazachstan Astana + 10"
13 Vlag van Italië Damiano Cunego Vlag van Italië Lampre-Merida z.t.
14 Vlag van Frankrijk Cyril Gautier Vlag van Frankrijk Europcar z.t.
15 Vlag van Nederland Bauke Mollema Vlag van Nederland Belkin + 12"
16 Vlag van Frankrijk Rudy Molard Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
17 Vlag van Portugal Tiago Machado Vlag van Duitsland NetApp-Endura z.t.
18 Vlag van Frankrijk Anthony Roux Vlag van Frankrijk FDJ.fr z.t.
19 Vlag van Luxemburg Fränk Schleck Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing z.t.
20 Vlag van Oostenrijk Stefan Denifl Vlag van Zwitserland IAM Cycling z.t.

UCI World Tour[bewerken | brontekst bewerken]

In deze Luik-Bastenaken-Luik waren punten te verdienen voor de ranking in de UCI World Tour 2014. Enkel renners die uitkomen voor een WorldTour-ploeg maakten aanspraak om punten te verdienen.

Puntenindeling
# Renner Ploeg Punten
1 Vlag van Australië Simon Gerrans Vlag van Australië Orica-GreenEdge 100
2 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar 80
3 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step 70
4 Vlag van Italië Giampaolo Caruso Vlag van Rusland Katjoesja 60
5 Vlag van Italië Domenico Pozzovivo Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale 50
6 Vlag van Nederland Tom-Jelte Slagter Vlag van Verenigde Staten Garmin Sharp 40
7 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo 30
8 Vlag van België Philippe Gilbert Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team 20
9 Vlag van Spanje Daniel Moreno Vlag van Rusland Katjoesja 10
10 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale 4
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luik-Bastenaken-Luik_2014&oldid=49483275"