Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1966

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1966
Datum 6 maart 1966
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Te verdelen zetels 165
Opkomst 93,80% (Stabiel)
Resultaat
Grootste partij ÖVP (48,35%)
Nieuwe Bondskanselier Josef Klaus (ÖVP)
Vorige Bondskanselier Alfons Gorbach (1961-1964)
Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1966
Opvolging verkiezingen
1962     1970
Portaal  Portaalicoon   Politiek

De zevende verkiezingen van de Nationalrat, het parlement van Oostenrijk, vonden op 6 maart 1966 plaats.

Voor het eerst sinds 1945 wist de Österreichische Volkspartei (ÖVP), de christendemocraten, een absolute meerderheid te veroveren in de Nationale Raad (85 van de 165 zetels). De sociaaldemocraten van de Sozialistische Partei Österreichs (SPÖ) en de nationaal-liberale Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ) leden stemmenverlies wat zich resulteerde in zetelverlies (beide partijen verloren ieder 2 zetels).

De SPÖ moest stemmen inleveren ten gunste van een nieuwe, rechts-populistische partij, de Demokratische Fortschrittliche Partei (DFP) die onder leiding stond van de vakbondsman en oud-minister van Binnenlandse Zaken Franz Olah die als gevolg van een financieel schandaal zijn politieke carrière binnen de gelederen van de SPÖ moest staken. Hoewel de DFP geen enkele zetel wist te veroveren, wist de partij wel de SPÖ te verzwakken.

Voornaamste partijen die deelnamen aan de verkiezingen
Partijnaam Afkorting Ideologische richting
Österreichische Volkspartei ÖVP christendemocratie, liberaal conservatisme
Sozialistische Partei Österreichs SPÖ sociaaldemocratie, democratisch socialisme
Kommunistische Partei Österreichs KPÖ marxisme-leninisme, communisme
Freiheitliche Partei Österreichs FPÖ liberaal conservatisme, nationaal liberalisme

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Partijen Stemmen Percentage Zetels Verschil
  Österreichische Volkspartei (ÖVP) 2.191.109 48,35% 85 Gestegen4
  Sozialistische Partei Österreichs (SPÖ) 1.928.985 42,56% 74 Gedaald2
  Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ) 242.570 5,35% 6 Gedaald2
  Demokratische Fortschrittliche Partei (DFP)/Lijst Franz Olah 148.528 3,28%
  Kommunisten und Linkssozialisetn (KuL) 18.636 0,41% 0 Stabiel0
  Liberale Partei Österreichs (LPÖ) 1.571 0,04%
  Marxistisch-Leninistische Partei Österreichs (MLPÖ)a 486 0,01%
  Ongeldige stemmen/ blanco stemmen 52.085
(opkomst 93,80%)
4.583.970 100% 165
a Afsplitsing van de KPÖ

Coalitievorming[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Kabinet-Klaus II voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Omdat de ÖVP een absolute meerderheid had behaald bij de verkiezingen kwam er een einde aan de Große Koalition (ÖVP + SPÖ) die het land sinds 1945 had geregeerd.[1] Josef Klaus, die in 1964 zijn partijgenoot Alfons Gorbach was opgevolgd als bondskanselier, die op 19 april 1966 een nieuwe bondsregering presenteerde.

In 1967 moest Bruno Pitterman, partijleider van de SPÖ, die jarenlang vicekanselier was geweest in verschillende coalitiekabinetten, het veld ruimen ten gunste van Bruno Kreisky (eertijds minister van Buitenlandse Zaken).

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie 1966 Austrian general election van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.