Peter Kee

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Peter Kee
Kee in debatcentrum De Balie, 2014
Achtergrondinformatie
Geboren 24 maart 1962
Geboorteplaats Zaandam
Opleiding politcologie, Universiteit van Amsterdam
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Media

Peter Kee (Zaandam, 24 maart 1962)[1][2] is een Nederlands politiek verslaggever, commentator, politiek redacteur bij veschillende praatprogramma's en voormalig sportverslaggever.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Kee groeide op als zoon van een kruidenier. Al vroeg wist hij dat hij journalist wilde worden, maar behaalde toch eerst een lerarenakte maatschappijleer. Deze heeft hij nooit in de praktijk toegepast.[2] Aan de Universiteit van Amsterdam studeerde hij politicologie.[3] Zijn loopbaan begon hij als sportverslaggever bij Het Parool, ELF en Voetbal International.[2]

In 1995 maakte hij de overstap naar de radio toen hij voor Spijkers met Koppen ging werken. In 1997 volgde de overstap naar de televisiewereld als eindredacteur van Laat de Leeuw.[4] Daarna vervulde hij die rol bij De Leugen Regeert (2000-2009).[5] Voor de VARA was hij ook politiek redacteur bij Pauw & Witteman en Pauw.[2][5] Over het werk achter de schermen bij Pauw & Witteman publiceerde hij in 2012 het boek Het briefje van Bleker.[6] Voor BNNVARA was hij politiek redacteur voor Op1.[7] Vanwege het falend leiderschap vanuit de verschillende omroepen die voor dit programma verantwoordelijk zijn stopte Kee in juli 2023 met dit programma, drie dagen voordat zijn omroep uit dit samenwerkingsverband stapte.[8]

De response van de regering op de coronacrisis in Nederland is door Kee en Thijs Broer in hun boek Code Rood in kaart gebracht, waarbij ze toegang hadden tot veel sleutelfiguren in de politieke top.[9]

Kee is getrouwd en vader van drie zonen, waaronder een tweeling.[2]

Radio[bewerken | brontekst bewerken]

Kee is te horen bij de volgende politieke radioprogramma's:

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het briefje van Bleker: Over intriges op het Binnenhof, politici, spindoctors en Pauw & Witteman (2012)
  • Code rood: Het verhaal achter het coronabeleid (2021), samen met Thijs Broer

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Kee en Van Jole communiceren over slechte communicatie. NPO Radio 1 (25 maart 2020). Geraadpleegd op 15 juni 2023.
  2. a b c d e Stam, Jaap, Peter Kee en Francisco van Jole zijn in alles elkaars tegenpolen. de Volkskrant (29 augustus 2017). Geraadpleegd op 14 april 2023.
  3. Peter Kee - Gastenoverzicht van Pauw. Pauw. Geraadpleegd op 24 april 2023.
  4. Peter Kee. Studium Generale Universiteit Utrecht (22 december 2015). Geraadpleegd op 17 april 2023.
  5. a b Peter Kee. Uitgeverij Pluim. Geraadpleegd op 17 april 2023.
  6. Ensing, Merlijn; Sadelhoff, Lisanne van, Politiek redacteur Pauw & Witteman Peter Kee: 'Shit jongens, kom op: stel die vraag'. Revu nr. 45 p. 12-15 (7 november 2012). Geraadpleegd op 14 april 2023 – via ISSUU.
  7. Schohaus, Birte, Schieten op een bewegend doel: Thijs Broer en Peter Kee reconstrueerden de totstandkoming van het coronabeleid. SVDJ (17 januari 2022). Geraadpleegd op 14 april 2023.
  8. Beukers, Gijs, ‘Falende bazen’, ‘waanzinnige verwijten’ en ‘aanhoudende spanningen’: wat speelt er bij Op1?. de Volkskrant (11 juli 2023). Geraadpleegd op 12 juli 2023.
  9. Ornstein, Leonard, Code rood. Het verhaal achter het coronabeleid. VPRO Boekengids (6 november 2021). Geraadpleegd op 14 april 2023.