Seleentetrachloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Seleentetrachloride
Algemeen
Molecuulformule SeCl4
IUPAC-naam seleentetrachloride
Molmassa 220,772 g/mol
SMILES
Cl[Se](Cl)(Cl)Cl
InChI
1S/Cl4Se/c1-5(2,3)4
CAS-nummer 10026-03-6
EG-nummer 233-053-5
PubChem 66205
Wikidata Q2207705
Beschrijving Witte tot gele kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H301 - H331 - H373 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P273 - P301+P310 - P311 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit-geel
Sublimatiepunt 191,4 °C
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur monoklien
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Seleentetrachloride (SeCl4) is een anorganische verbinding tussen seleen en chloor. De stof komt voor als witte tot gele toxisch kristallen, die hydrolyseren in water. De kristallen zijn zeer vluchtig.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Seleentetrachloride kan bereid worden door een reactie van moleculair chloor en seleen:[1]

Reacties[bewerken | brontekst bewerken]

Seleentetrachloride kan gereduceerd worden tot seleendichloride met trifenylstibaan:

Seleentetrachloride reageert met water tot selenigzuur en zoutzuur:[2]

De reactie met seleendioxide levert seleenoxydichloride:

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Seleentetrachloride wordt gebruikt om andere seleenhoudende verbindingen te maken.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]