Sociale huisvesting in Lier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sociale woningen in Lier (1981).

De sociale huisvesting in Lier gaat terug tot de vroege geschiedenis van de stad Lier (België), en kadert sedert het einde van de 19e eeuw in het overheidsbeleid voor sociale huisvesting, aanvankelijk door onder meer de Nationale Maatschappij voor Goedkope Woningen en Woonvertrekken, en sedert de staatshervorming van 1984 in het Vlaams gewest door de sociale huisvestingsmaatschappijen. Het beleid wil betaalbare woongelegenheid bieden, hetzij via verhuring of door verwerving van eigendom.

Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Reeds in de Middeleeuwen bestonden in Lier aanzetten tot sociale en collectieve huisvesting, onder meer in het Begijnhof en in de Godshuizen.

19e eeuw (1800-1921)[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de industrialisatie bouwde de textielfabriek De Heyder en Co enkele arbeiderswoningen nabij de Kluizekerk, en later in de 19e eeuw ontstonden verschillende beluiken, zoals het Steegbeluik[1] en de Van Brandtpoort,[2] of arbeiderswijken zoals het Looks.[3]

De Godshuizen uit de Middeleeuwen werden na de Franse Revolutie geseculariseerd, en na de Belgische onafhankelijkheid aan de gemeente overgedragen, wat hun financiële situatie merkelijk verbeterde.[4] In het laatste kwart van de 19e eeuw kende Lier onder meer het St-Beatrixgodshuis, St-Joachim en Annagodshuis, St-Jacobsgodshuis, Heilig Geesthuis, en het Meisjesweezenhuis.[5]

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden in Lier meer dan 1.400 woningen vernield of onherstelbaar beschadigd. De Stad Lier bouwde tussen 1919 en 1924, met de steun van het Koning Albertfonds, 417 houten noodwoningen, bedoeld voor tijdelijk verblijf, maar waarvan de laatste pas in 1965 wordt gesloopt.[6]

Huisvestingsmaatschappijen[bewerken | brontekst bewerken]

Liersche Maatschappij voor Goedkoope Woningen (1921-1957)[bewerken | brontekst bewerken]

In 1921 werd de Liersche Maatschappij voor Goedkoope Woningen opgericht, met zetel in het Stadhuis van Lier. Een van de eerste projecten was de tuinwijk Zuid-Australië, gebouwd met financiële steun van het Australian Belgian Relief Fund.[7]

Lierse Kredietmaatschappij voor Volkswoningen (1933-2020)[bewerken | brontekst bewerken]

Deze kredietmaatschappij werd in 1933 opgericht,[8] met als aandeelhouders het Aartsbisdom Mechelen en enkele Lierse notarissen, waartoe later de Stad Lier en het OCMW toetraden. De maatschappij verstrekte goedkope leningen waarmee Lierenaars met een bescheiden inkomen toch een woning konden verwerven. Na een reeks fusies en reorganisaties hield de maatschappij in 2020 op te bestaan.[9]

Lierse Maatschappij voor de Huisvesting (1957-2022)[bewerken | brontekst bewerken]

Kantoor van de LMH in voormalige turnzaal van de Stadsmeisjesschool.

In 1957 vervelt de Liersche Maatschappij voor Goedkoope Woningen tot Lierse Maatschappij voor de Huisvesting (LMH). In 2003 verhuist de LMH naar nieuwe kantoren aan de Abtsherbergstraat. In 2012-2013 volgt een reorganisatie, op aandringen van de Vlaamse overheid, en wordt de samenwerking aangegaan met het OCMW van Ranst. In 2021 viert de LMH haar 100ste verjaardag met een tentoonstelling[10] en een herdenkingsboek.[11] In die periode bouwden de beide maatschappijen samen 1585 woningen, waarvan ruim 1100 nog worden verhuurd. In 2017 werd beslist de verkoopformule van sociale woningen te laten uitdoven tegen einde 2021.

Een aantal sociale woningen werden gerealiseerd in samenwerking met de privésector, via specifieke voorschriften in de ruimtelijke uitvoeringsplannen, gericht op een sociaal woonaanbod. De regeling, in het decreet grond – en pandenbeleid van 27 maart 2009, ook wel “sociale lasten” genoemd, werd weliswaar in 2013 door het Grondwettelijk Hof in zijn oorspronkelijke vorm vernietigd, maar bleef in grote lijnen overeind.[12] Het leidde in het project “Boterton” in 2019 tot de oplevering van 14 sociale appartementen, op een totaal van 86.[13]

Fusie: Woonstroom (vanaf 2023)[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1 januari 2023 werd gewerkt aan een bundeling van sociale huisvestingsmaatschappijen. Zo gingen de Lierse Maatschappij voor de Huisvesting en het Sociaal Verhuurkantoor De Woonkans samen met De Volkswoningen van Duffel op in één woonmaatschappij onder de naam Woonstroom, met als werkingsgebied: Bonheiden, Duffel, Lier en Sint-Katelijne-Waver. Inhoudelijk was Woonstroom eind oktober 2023 alleen bereikbaar via de organisaties in Lier en Duffel.

Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn (OCMW)[bewerken | brontekst bewerken]

Ook het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn (OCMW) is actief in de sociale huisvesting, met een aantal noodwoningen, bejaardenwoningen, en een woonzorgcentrum. Het OCMW is ook eigenaar van de meeste huizen in het Begijnhof.

De Woonkans[bewerken | brontekst bewerken]

In 2004 werd het sociaal verhuurkantoor De Woonkans opgericht, in samenwerking met de Stad, de OCMW’s van omliggende gemeenten, en enkele verenigingen. De Woonkans verhuurde in 2020 ruim 200 woningen. In 2023 ging het kantoor op in Woonstroom.

Huisvestingsprojecten (1921-2021)[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder een overzicht van de belangrijkste projecten 1921-2021:

Project Aantal woningen Maatschappij* Bouwjaar Jaar renovaties
Begijnhof OCMW 1999
Belgrado[14] 18 LMH 2010
Bergsken[15] 12 LMH 2021
Blokstraat 34 LMH 1987 2016
Bogerse Velden 1[16] 19 LMGW 1927 1949
Bogerse Velden 2-7[17] 132 LMGW 1937 2004
Bogerse Velden 8[18] 10 LMGW 1949 2005
Bogerse Velden 9[19] 42 LMGW 1951 2021
Bogerse Velden 10[20] 80 LMH 1997 2021
Bogerse Velden 11[21] 43 LMH 2008
Bogerse Velden 12[22] 24 LMH 2017
Boterton[23] 68 LMH 2020
Coypoort[24] 25 LMH 2004
Donk[25] 130 LMH 1966 2010
Frans Boogaertslaan 13 LMH 2014
Gendarmerie[26] 10 LMH 2017
Handbogenhof[27] 35 LMH 2018
Herderin 1[28] 101 LMH 1961 2012
Herderin 2 (erf) 44 LMH 2007
Lammeke (‘t)[29] 38 LMH 1972 koop
Mechelbaan[30] 20 LMGW 1933 2003
Nazarethrefuge[31] 19 LMH 2004
Oorlogswijk[32] 64 LMH 1970 2021
Pallieter[33] 87 LMGW 1924 2007
Schilderswijk[34] 227 LMH 1981 2021
Van Cauwenbergh[35] 19 LMH 2015
Zilvervesten[36] 58 LMH 2014
Zuid-Australië[37] 73 LMGW 1921 2015

(*) LMGW: Liersche Maatschappij voor Goedkoope Woningen LMH: Lierse Maatschappij voor de Huisvesting OCMW: Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn

Galerij (1921-2021)[bewerken | brontekst bewerken]

Architectuur en Stedebouw[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk, en nog lange tijd nadien, werden woningen ingepland volgens het concept van de tuinwijken. Voor de ontwerpen werd een beroep gedaan op soms gerenommeerde architecten zoals Cornelius Sol,[38] Flor Van Reeth, of Jef Huygh. Sommige woningen uit de jaren 1920-1930 zijn dan ook opgenomen in de inventaris van het onroerend erfgoed, zoals de Tuinwijk Pallieter.[39]

Controverse[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2020 kregen minstens 25 gezinnen een opzeg voor uithuiszetting, omdat ze – in strijd met het woonreglement – nog onroerend goed bezaten in het buitenland, in dit geval Polen, Spanje, Portugal, Marokko, Turkije, de Dominicaanse Republiek en Georgië. Bevoegd minister Matthias Diependaele spoorde de andere huisvestingsmaatschappijen aan het Lierse voorbeeld te volgen.[40] Huurdersverenigingen beoordeelden de maatregel als “te streng”,[41] en stellen zich vragen over de privacy, wanneer privé-onderzoekers worden ingeschakeld om eigendom in het buitenland te achterhalen. Voorstanders van controle wezen er al in 2017 op dat de samenwerking met buitenlandse administraties stroef verloopt.[42]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Social housing in Lier van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.