Sven-Åke Johansson
| Sven-Åke Johansson | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Mariestad, 1943 | |||
| Geboorteplaats | Mariestad
| |||
| Land |  Zweden
| |||
| Werk | ||||
| Beroep | muzikant, componist, schrijver, beeldend kunstenaar | |||
| Instrument(en) | drums | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Sven-Åke Johansson (Mariestad, 1943)[1] is een Zweedse drummer, componist, schrijver en beeldend kunstenaar.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Johansson begon als drummer in dansbands, speelde daarna in bands rond Bobo Stenson en in Spanje en Frankrijk met Ran Blake. Hij was daarna betrokken bij de eerste plaatopname van het Globe Unity Orchestra[2] en hij werd in 1967 lid van het trio van Peter Brötzmann met Peter Kowald, met wie hij ook speelde op het album Machine Gun. Hij woont sinds 1968 in Berlijn en was met Brötzmann, Kowald, Manfred Schoof en Alexander von Schlippenbach en zijn Moderne Nordeuropäische Dorfmusik[3] betrokken bij de ontwikkeling van de Europese versie van de freejazz en vrije improvisatiemuziek. Vervolgens nam hij zijn eerste soloplaat Schlingerland op en vormde hij met Alfred Harth en Nicole Van den Plas het trio EMT[4].
Reeds toentertijd gebruikte hij ongewone materialen (schuimrubber, telefoongidsen enz. voor percussieve effecten). Vervolgens concentreerde hij zich op het heden nog bestaande(?) duo met Alex Schlippenbach, waarin hij intensief accordeon speelt en spontane gedichten voordraagt. Bij de première van zijn Paul Lincke Musik für kleines Ensemble (1977) traden voor de eerste keer Conrad Bauer en Ernst-Ludwig Petrowsky op in West-Berlijn. Met de laatste, Hans Reichel en Rüdiger Carl vormde hij het Bergisch-Brandenburgisches Quartett[5]. In zijn Nordeuropäisches Melodie- und Improvisationsorchester werkten onder andere Carl Reichel, Wolfgang Fuchs, Radu Malfatti, Maarten Altena en Norbert Eisbrenner mee. In zijn Ol' Man Rebop Ensemble[6] spelen onder andere Ulrich Gumpert en Axel Dörner. In 2001 ontstond bij HatHut Records met de pianist Per Henrik Wallen het duoalbum Proclamation I. Hij speelt sinds 2010 in duet met Oliver Augst het live-programma EISLER IM SITZEN.
Johansson kan niet op zijn bijna 40 platen- en cd-opnamen worden afgerekend, maar hij heeft ook meerdere boeken met gedichten en andere teksten gepubliceerd en is als schilder (met talrijke exposities) doelmatig in verschijning getreden. Bovendien heeft hij muziekproducties als Die Harke und der Spaten en Ueber Ursache und Wirkung der Meinungsverschiedenheiten beim Turmbau zu Babel (samen met Alexander von Schlippenbach) ingewerkt. In 1996 voerde hij een concert voor twaalf tractoren op in Leipzig, dat in 2013 bij het festival Klangspuren in Schwaz opnieuw werd opgevoerd. Verder bracht hij in Berlijn met een prominent bezette band zijn toneelspel Die Harke und der Spaten in première.
Discografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 1972: Schlingerland (Atavistic Records) solo
- 1999: Six Little Pieces for Quintet (HatHut Records) met Axel Dörner
- 1999: Barcelona Series (HatOLOGY) met Axel Dörner, Andrea Neumann
- 2012: Die Harke und der Spaten (Umlaut) met Axel Dörner, Mats Gustafsson, Per Åke Holmlander, Sten Sandell, Matthias Bauer, Raymond Strid
- 2011: 1974-2004 (Umlaut, 4 cd's), met Per Henrik Wallin
- 2017: Fluxus +/- (Psych.KG, lp), met Bill Dietz, Peter Ablinger, Kommissar Hjuler & Mama Baer
Hoorspelen[bewerken | brontekst bewerken]
- 2017: In St. Wendel am Schloßplatz.. (Augst/Johansson), Deutschlandfunk Kultur
- 2014: Alle Toten 1914 (Augst/Birke), Deutschlandfunk Kultur, RBB, Volksbühne Berlin, HR - medewerking als spreker, zanger en muzikant
- 2012: Stadt der tausend Feuer (Augst/John Birke), HR/SWR - medewerking als spreker, zanger en muzikant
- 2008: Kippenberger Hören (Augst/Carl), RBB/DLR - medewerking als spreker, zanger en muzikant
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Martin Kunzler: Jazz-Lexikon. Band 1: A–L (= rororo-Sachbuch. Bd. 16512). 2 editie. Rowohlt, Reinbek bij Hamburg 2004, ISBN 3-499-16512-0.
Bronnen, noten en/of referenties
|