Taurogalzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Taurogalzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van taurogalzuur
Algemeen
Molecuulformule C26H45NO7S
IUPAC-naam 2-{[(3α,5β,7α,12α)-3,7,12-trihydroxy-24-oxocholan-24-yl]amino}ethaansulfonzuur
Molmassa 515.7058 g/mol
SMILES
C[C@H](CCC(=O)NCCS(=O)(=O)O)[C@H]1CC[C@@H]2[C@@]1([C@H](C[C@H]3[C@H]2[C@@H](C[C@H]4[C@@]3(CC[C@H](C4)O)C)O)O)C
CAS-nummer 81-24-3
PubChem 6675
Wikidata Q2659931
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Hygroscopisch? ja
LD50 (ratten) 380 mg/kg
Fysische eigenschappen
Smeltpunt 125 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Taurogalzuur, ook bekend onder de namen cholaanzuur en cholyltaurine, is een kristallijn, sterk hydroscopisch, gelig gekleurd galzuur. Het is betrokken bij het vormen van de emulsie waardoor vet in het lichaam kan worden opgenomen. Taurogalzuur komt als het natriumzout voor in de gal van zoogdieren. Taurogalzuur is een conjugaat van galzuur en taurine. Het is een van de vele endogene stoffen met cholesterol als uitgangsstof.

Hydrolyse van taurogalzuur geeft weer taurine.

Taurogalzuur wordt op commerciële basis bereid op basis van gal verkregen bij slachterijen, waar dat een bijproduct is van het slachtproces.[1]