Tenpō Tsūhō

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Tenpō Tsūhō (天保通寳) was een ellips-vormige munt met een nominale waarde van 100 mon.

De Tenpō Tsūhō (Kyūjitai: 天保通寳 ; Shinjitai: 天保通宝) is een Japans muntstuk uit de Edoperiode met een nominale waarde van 100 mon, geïntroduceerd in 1835 (Nengō: Tenpō 6).[1][2] De naam Tenpō (天保) is een verwijzing naar de nengō (Japanse jaartelling) waarin de munt voor het eerst was geslagen en Tsūhō (通寳) betekent “circulerende schat”,[3] De Kaō (oftewel de gestileerde handtekening) is dat van Gotō San'emon,[4][5] een lid van de Gotō clan die de Kinza munthuis voor het Tokugawa-shogunaat beheerde. De Gotō clan waren de afstammelingen van Gotō Shozaburo Mitsutsugu, een metaalwerker en graveerder uit Kioto die in 1601 door de shogun Tokugawa Ieyasu was verkozen om het munthuis en de productie van al het muntgeld van het Tokugawa-shogunaat te overzien.[6][7][8] Alle moedermunten werden in Edo (huidig Tokio) geproduceerd om ervoor te zorgen dat alle Tenpō Tsūhō-munten uniform waren, maar de provinciale munthuizen zetten hun eigen muntteken of shirushi (印) op elke munt. Het muntstuk circuleerde gedurende 35 jaar tot de vroege Meijiperiode, waarna het vervangen werd door de munten van de Japanse yen.[9] Vandaag de dag worden Tenpō Tsūhō-munten gezien als “geluksmunten” en verzameld door muntverzamelaars.

Tijdens de Edoperiode was de Tenpō Tsūhō vervaardigd uit een legering van 78% koper, 12% lood en 10% tin.[10]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Tenpō Tsūhō van 100 mon naast een munt met een nominale waarde van 4 mon.

De Tenpō Tsūhō was ongeveer een eeuw na de eerdere Hōei Tsūhō (Kyūjitai: 寳永通寳 ; Shinjitai: 宝永通宝) geïntroduceerd, een munt met de nominale waarde 10 mon uit 1708 (Hōei 5) die slechts een intrinsieke waarde van 3½ mon had. De productie van de Hōei Tsūhō werd snel stopgezet nadat de marktwaarde van de munt lager dan de nominale waarde werd.[11][12]

Het Tokugawa-shogunaat begon de productie van het 100 mon muntstuk in 1835 om tegen fiscale tekorten te vechten, maar door de muntverzwakking van het koper leidde dit tot inflatie omdat de Tenpō Tsūhō maar vijf en een half keer zoveel koper bevatte als een Kan’ei Tsūhō-muntstuk van 1 mon.[13] De inflatie die Japan door de introductie van deze munt ervoer is vergelijkbaar met de inflatie in de Qing-China nadat kèpèngs van hoge nominale waarden waren geïntroduceerd om de strijd tegen het Hemels Koninkrijk van de Volmaakte Vrede te bekostigen in 1853[14] en de inflatie in Joseon-Korea die door een munstuk van 100 mun werd veroorzaakt in 1866.[15] Maar in tegenstelling tot de Chinese en Koreaanse muntstukken die beide korter dan een jaar werden geproduceerd, bleef de Tenpō Tsūhō tot het einde van Edoperiode geslagen worden. Ondanks de hoge nominale waarde was de marktwaarde van de Tenpō Tsūhō relatief laag en werd de munt slechts voor 80 mon geaccepteerd aan het einde van het Bakumatsu-tijdperk in 1869, terwijl de munt zelf het meeste voorkomende muntstuk in circulatie was en 65% van alle circulerende mon-munstukken omvatte.[16]

Tussen 1835 en 1870 was er een oplage van 484.804.054 Tenpō Tsūhō-munten.[17]

Vanaf 1862 produceerde het Satsuma-domein een gelijkwaardige munt met een nominale waarde van 100 mon die identiek aan de Tenpō Tsūhō was, maar de inscriptie Ryūkyū Tsūhō (Kyūjitai: 琉球通寳 ; Shinjitai: 琉球通宝) droeg en die zogenaamd voor het koninkrijk Riukiu was geslagen. In werkelijkheid waren deze munten geslagen om van de hoge schulden van het Satsuma-domein af te komen en meer goud en zilver in ruil voor koper te krijgen. Dat lukte en de Ryūkyū Tsūhō-munten begonnen over heel Japan te circuleren.[18][19][20]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tijdens de jaren 50 van de twintigste eeuw was er een muntverzamelrage in Japan, die het bedrijf Ezaki Glico inspireerde om Tenpō Tsūhō-munten als prijzen weg te geven voor mensen die genoeg punten uit Ezaki Glico karamel dozen hadden verzameld. Het bedrijf raakte al snel door al hun echte Tenpō Tsūhō-munten heen en begon toen nep Tenpō Tsūhō-munten te maken om de prijzen te blijven uitreiken. Deze nep-munten hebben diepere inscripties op de achterkant. Vandaag de dag zijn deze imitatiemunten van Glico meer waard dan de originele omdat zij schaarser zijn.[21]
  • Er zijn Tenpō Tsūhō-munten die voor zoveel als ¥ 300.000 verkopen als zij een zeldzaam muntteken dragen, maar over het algemeen verkopen de munten voor rond de drie euro.[24][25]

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Krause, Chester. 1996 Standard Catalog of World Coins, 23rd edition, Krause Publications Inc, Iola, Wisconsin, Verenigde Staten van Amerika, 1995, C7, p.1367/7
  2. Museum of Applied Arts & Sciences, 100 Mon coin from Japan. Museum of Applied Arts & Sciences, Australië. Geraadpleegd op 10 June 2017.
  3. (en) Guide for attribution of Tenpo Tsuho (1835 – 1871) 天保通寶. Heinz Gratzer & Vladimir Balyaev (Chinese Coinage Website) (11 October 2003). Geraadpleegd op 10 June 2017.
  4. (ja) 滝沢武雄 『日本の貨幣の歴史』 吉川弘文館、1996年 ^ 『造幣局長第三十七年報書(明治四十三年度)』 大蔵省造幣局、1910年
  5. (ja) 古銭 - 天保通宝 天保通宝は、天保6年(1835年)に百文通用として鋳造されました。Geraadpleegd = 12 Juni 2017.
  6. (en) Screech, Timon. "An Iconography of Nihon-bashi." in Theories and Methods in Japanese Studies: Current State and Future Developments. Bonn University Press, 2008. p330.
  7. (en) The British Library’s Sado Mining Scrolls by Hamish Todd, British Library Journal (24:1), pp.130-143. Geraadpleegd = 12 Juni 2017.
  8. (en) (ja) "Kinza." Hyakka jiten Mypedia 百科事典マイペディア. Hitachi Solutions, 2008-2010. Accessed via kotobank.jp, 12 June 2017.
  9. (en) Colnect Coin Catalog Coin catalog : Coin › 100 Mon (百文 - Tempo Tsuho)
  10. (ja) 『造幣局長第三十七年報書(明治四十三年度)』 大蔵省造幣局、1910年
  11. (ja) TAKIZAWA Takeo, (1996) Nihon no Kahei no Rekishi (History of Japanese Currencies) Tokyo, Yoshikawa Kobunkan. (Takizawa p.242).
  12. (en) Numista 10 Mon - Hoei (Shichijo mint) KM# 57 Standard Catalog of World Coins by George S. Cuhaj (Krause Publications) Geraadpleegd: 12 Juni 2017.
  13. (en) Bank of Japan – Currency Museum of the Bank of Japan Early Modern Times (2) First half of the 19th century Bunsei and Tenpo recoinages Geraadpleegd: 11 Juni 2017.
  14. (zh) PENG Xin-Wei, (1958) Zhongguo Huobi Shi (Monetary History of China), second ed., Sjanghai, Shanghai Renmin Chubanshe, (Peng pp.833-838).
  15. (ko) LEE Seok-Ryun (1984) Hanguk Hwapye Geumyungsa Yeongu (Study of Monetary and Financial History of Korea), Seoel, Pakyoungsa. (Lee p.123).
  16. (en) XIV International Economic History Congress, Helsinki 2006 Session 106 Too Commercialised To Synchronize Currencies: Monetary Peasant Economy in Late Imperial China in Comparison with Contemporary Japan by Akinobu Kuroda (University of Tokyo) Geraadpleegd: 11 Juni 2017.
  17. (en) Japanese Coinage, 2nd Ed., by Jacobs & Vermeule
  18. (en) Ryuukyuuan coins. Luke Roberts at the Department of History - University of California at Santa Barbara (24 October 2003). Gearchiveerd op 4 augustus 2017. Geraadpleegd op 1 June 2017.
  19. (ja) Ryūkyū Tsūhō Okinawa Compact Encyclopedia, 沖縄コンパクト事典, Ryūkyū Shimpō, 1 Maart 2003. Access Geraadpleegd = 8 Juni 2017.
  20. (en) Robert Hellyer, Defining Engagement, Harvard University Press (2009), 192.
  21. (en) Cracker Jack Prize - Japanese Version. Nihiru (Japanese Cash Coins © 1995-2016 - Pre-Meiji Japanese Cash Coins Cast Coinage) (1 August 2008). Gearchiveerd op 6 oktober 2017. Geraadpleegd op 11 June 2017.
  22. (en) Arte-Factual: 100 Mon Coin (Tomb Raider 2013). Kelly M. (The Archeology of Tomb Raider) (13 March 2014). Gearchiveerd op 6 oktober 2017. Geraadpleegd op 05 October 2017.
  23. IGN 100 Mon Coin (Tomb Raider 2013) Imagine Games Network (Ziff Davis, LLC – j2 Global, Inc.) Geraadpleegd: 11 Juni 2017.
  24. (ja) The Japanese Numismatic Dealers Association - 2004 catalog
  25. (en) The Standard Catalog of World Coins (19th Century 3rd edition) - Krause & Mishler. (Catalog Nos. C#7.1 & C#7.2)
Zie de categorie Tenpō Tsūhō van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.