The Wall (album)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Wall
Studioalbum van Pink Floyd
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht 30 november 1979
Opgenomen april–november 1979
Genre Progressieve rock
Duur 81:09
Label(s) Harvest, EMI (VK)
Columbia Records/Capitol (VS)
Producent(en) Bob Ezrin, David Gilmour, James Guthrie, Roger Waters
Positie(s) in de hitlijsten
  • Nr. 1 (Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Zweden, Noorwegen, Verenigde Staten, Nieuw-Zeeland)
  • Nr. 3 (Verenigd Koninkrijk)
  • Nr. 6 (Denemarken, Griekenland)
  • Nr. 8 (Zwitserland)
  • Nr. 9 (Spanje)
  • Nr. 13 (Italië)
  • Nr. 18 (Portugal)
  • Nr. 19 (Frankrijk)
  • Nr. 20 (Wallonië, Australië)
  • Nr. 21 (Finland)
  • Nr. 44 (Vlaanderen)
  • Nr. 59 (Mexico)
Chronologie
1977
Animals
  1979
The Wall
  1983
The final cut

(en) Allmusic-pagina
(en) Last.fm-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The Wall is een album uit 1979 van de Britse rockband Pink Floyd. The Wall is het bestverkochte dubbelalbum aller tijden[1] met een wereldwijde verkoop van 30 miljoen exemplaren.[2][3]

Het album is een rockopera. Live uitvoeringen waren groots opgezet met uitvoerige theatrale effecten. De rockopera is opgebouwd rondom het personage Pink en grotendeels gebaseerd op Waters' persoonlijke leven. Pink worstelt van jongs af aan met het leven: het verlies van zijn vader in een oorlog (in Another Brick in the Wall Part 1), mishandeling door leraren (in The Happiest Days of Our Lives), opvoeding door een overbeschermende moeder (in Mother), en het verlaten worden door zijn vrouw (in Don't Leave Me Now). Dit alles droeg bij aan Pink's geestelijke isolatie van de maatschappij, figuurlijk benoemd als "The Wall".

De titel was geïnspireerd door een incident dat plaatsvond tijdens de In the Flesh Tour ter promotie van het album Animals in 1977. Roger Waters spuugde hierbij in het gezicht van een fan. Tijdens het aanbieden van zijn excuses aan het publiek zei hij dat hij wilde dat er een 'muur' tussen hem en het publiek stond. Tijdens live-uitvoeringen van het album werd ook daadwerkelijk gebruikgemaakt van een kartonnen muur tussen het publiek en de band.

The Wall is ook de titel van een muziekfilm uit 1982 van Alan Parker, gebaseerd op de muziek van dit album.

In 1990 creëerde Waters en producer Tony Hollingsworth The Wall - Live in Berlijn, opgevoerd om de val van de Berlijnse Muur acht maanden eerder te herdenken. Het concert vond plaats op 21 juli op een braakliggend terrein tussen de Potsdamer Platz en de Brandenburger Tor, een locatie die deel uitmaakte van het voormalige 'niemandsland' van de Berlijnse muur. Een keur aan bekende artiesten verlenen hun medewerking aan het concert.

In 2009 maakte Roger Waters bekend dat hij een wereldtour ging maken, om The Wall live uit te voeren. In het najaar startte de tour in de Verenigde Staten en Canada. Begin 2011 stak hij de oceaan over voor een concertreeks in Europa. Nederland werd aangedaan op 8, 9 en 11 april in het stadion GelreDome in Arnhem. In 2013 gaf hij opnieuw een serie shows met The Wall, waarbij wederom Nederland werd aangedaan, dit keer in de Amsterdam ArenA.

Het album[bewerken | brontekst bewerken]

Het album werd door zowel fans als critici onthaald als een van Pink Floyds beste albums (samen met The Dark Side of the Moon en Wish You Were Here). Het album staat bekend als een rock-klassieker en de nummers hebben vele hedendaagse rockmuzikanten geïnspireerd.

Tracks[bewerken | brontekst bewerken]

Plaat 1[bewerken | brontekst bewerken]

Kant 1:

  1. In the Flesh? – 3:16
  2. The Thin Ice – 2:27
  3. Another Brick in the Wall Part 1 – 3:21
    • Zang: Roger Waters
  4. The Happiest Days of Our Lives – 1:46
    • Zang: Roger Waters
  5. Another Brick in the Wall Part 2 – 4:00
    • Zang: David Gilmour, Roger Waters en het Islington Green School koor
  6. Mother – 5:32
    • Zang: David Gilmour en Roger Waters

Kant 2:

  1. Goodbye Blue Sky – 2:45
    • Zang: David Gilmour
  2. Empty Spaces – 2:10
    • Zang: Roger Waters
  3. Young Lust – 3:25
    • Zang: David Gilmour
  4. One of My Turns – 3:35
    • Zang: Roger Waters
  5. Don't Leave Me Now – 4:16
    • Zang: Roger Waters en David Gilmour
  6. Another Brick in the Wall Part 3 – 1:48
    • Zang: Roger Waters
  7. Goodbye Cruel World – 0:48
    • Zang: Roger Waters

Plaat 2[bewerken | brontekst bewerken]

Kant 1:

  1. Hey You – 4:40
    • Zang: David Gilmour en Roger Waters
  2. Is There Anybody Out There? – 2:44
    • Zang: Roger Waters
  3. Nobody Home – 3:26
    • Zang: Roger Waters
  4. Vera – 1:35
    • Zang: Roger Waters
  5. Bring the Boys Back Home – 1:21
    • Zang: Roger Waters
  6. Comfortably Numb – 6:24
    • Zang: David Gilmour en Roger Waters

Kant 2:

  1. The Show Must Go On – 1:36
    • Zang: David Gilmour
  2. In the Flesh – 4:13
    • Zang: Roger Waters
  3. Run Like Hell – 4:19
    • Zang: Roger Waters
  4. Waiting for the Worms – 4:04
    • Zang: David Gilmour en Roger Waters
  5. Stop – 0:30
    • Zang: Roger Waters
  6. The Trial (mede geschreven door Bob Ezrin) – 5:13
    • Zang: Roger Waters
  7. Outside the Wall – 1:41
    • Zang: Roger Waters

Verkoopcijfers[bewerken | brontekst bewerken]

Land Certificatie Aantal verkochte exemplaren Laatste certificatie Opmerking
Argentinië Platina 200.000+[4] 23 augustus 1999
Australië 11× platina 770.000+[5]
Canada 2× diamant 2.000.000+ 31 augustus 1995[6]
Europa 11× platina 11.040.000+ [7]
Frankrijk Diamant 1.000.000 [8]
Duitsland 4× platina[9] 2.000.000 1994[10]
Griekenland 100.000 [11]
Verenigd Koninkrijk Platina 300.000
Verenigde Staten (Nielsen Soundscan)   5.381.000+[12][13] 16 februari 2008 Nielsen houdt verkoopcijfers bij sinds 1 maart 1991
Verenigde Staten (RIAA) 23× platina 11.500.000+ 29 januari 1999[14] 8× platina op 28 mei 1991

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Op de achtergrond van Is There Anybody Out There? is een fragment van het Pink Floyd-nummer Echoes te horen.

Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse Album Top 100[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: (Week 1 t/m 20) 08-12-1979 t/m 26-04-1980
Hitnotering: (Week 21 t/m 30) 04-08-1990 t/m 06-10-1990
Hitnotering: (Week 31 t/m 33) 03-03-2012 t/m 17-03-2012
Hitnotering: (Week 34) 14-04-2012
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
Positie: 29 4 3 1 1 1 1 1 1 1 1 2 7 7 18 18 26 35 40
Week: 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34
Positie: 50 uit 44 28 20 15 17 23 29 38 63 71 uit 15 38 93 uit 89 uit

Vlaamse Ultratop 200 Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: (Week 1 t/m 3) 29-07-2006 t/m 12-08-2006
Hitnotering: (Week 4 t/m 5) 03-03-2012 t/m 10-03-2012
Hitnotering: (Week 6 t/m 7) 19-05-2012 t/m 26-05-2012
Hitnotering: (Week 8 t/m 9) 09-06-2012 t/m 16-06-2012
Hitnotering: (Week 10 t/m 11) 25-08-2012 t/m 01-09-2012
Hitnotering: (Week 12) 10-11-2012
Hitnotering: (Week 13) 01-12-2012
Hitnotering: (Week 14 t/m 15) 22-12-2012 t/m 29-12-2012
Hitnotering: (Week 16) 12-01-2013
Hitnotering: (Week 17 t/m 22) 06-07-2013 t/m 10-08-2013
Hitnotering: (Week 23 t/m 24) 02-11-2013 t/m 09-11-2013
Hitnotering: (Week 25) 20-09-2014
Hitnotering: (Week 26) 24-10-2015
Hitnotering: (Week 27 t/m 29) 05-01-2019 t/m 19-01-2019
Hitnotering: (Week 30) 09-02-2019
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Positie: 90 87 85 uit 54 44 uit 196 107 uit 175 178 uit 198 171 uit 165 uit 143 uit
Week: 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27
Positie: 170 181 uit 177 uit 132 78 91 83 74 164 uit 198 170 uit 88 uit 187 uit 164
Week: 28 29 30
Positie: 121 136 uit 136
De Engelstalige Wikiquote heeft een of meer citaten van of over The Wall.
Voorganger:
The Police
Regatta de Blanc
Nummer 1-album in de Nederlandse Album Top 100
5 januari 198029 februari 1980
8 weken
Opvolger:
Jon & Vangelis
Short Stories