Tournay-Solvaypark
| Tournay-Solvaypark | ||
|---|---|---|
| ||
Kasteelruïne in hetTournay-Solvaypark
| ||
| Locatie | Watermaal-Bosvoorde | |
| Coördinaten | 50° 47′ NB, 4° 25′ OL | |
| Oppervlakte | 7,41 hectare | |
| Opening | van 1 oktober tot 31 maart van 8 tot 18 uur;
van 1 tot 30 april van 8 tot 19 uur; van 1 mei tot 31 augustus van 8 tot 21 uur; van 1 tot 30 september van 8 tot 20 uur. | |
| Beheerder | Brussels Instituut voor Milieubeheer | |
| Voorzieningen | Zitbanken, vuilnisbakken | |
| Tournay-Solvaypark onderdeel van Zoniënwoud met bosrand en aangrenzende bosgebieden en Woluwevallei | ||
|---|---|---|
| Natura 2000-gebied in België | ||
  | ||
| Situering | ||
| Locatie | Brussels Hoofdstedelijk Gewest | |
| Coördinaten | 50° 47′ NB, 4° 26′ OL | |
| Informatie | ||
| Oppervlakte | 20,66 km² | |
| Geldende richtlijn(en) | Habitatrichtlijn | |
| Gebiedsnummer | SBZ I | |
| Site code (Europees) | BE1000001 | |
Het Tournay-Solvaypark is een zeven hectare groot landschappelijk gebied tussen de Terhulpsesteenweg en het station van Bosvoorde in Watermaal-Bosvoorde.
Het gewestelijk park Tournay-Solvay maakt deel uit van een bosgebied van ongeveer 20 hectare met een park, de vijvers van de Koninklijke Schenking alsook het grootste deel van het privépark van de International School of Brussels. De Woluwe, die uit het Zoniënwoud komt, voedt samen met lokale bronnen de vier vijvers van het gebied.
Doorheen de geschiedenis was het eigendom van Pierre-Théodore Verhaegen en de bankier Jonathan-Raphaël Bischoffsheim voordat het eind 19de eeuw aangekocht werd door Ernest Solvay en koning Leopold II.[1] De laatste twee gaven in 1911 tuinarchitect Jules Buyssens, die ook de tuin van Van Buuren ontwierp, de opdracht het park her aan te leggen.[1]
Het Gewestelijk centrum voor initiatie tot de ecologie organiseert er geleide bezoeken, natuurstages en ecologieworkshops.
Gebouwen[bewerken | brontekst bewerken]
Vijverberg[bewerken | brontekst bewerken]
Het kasteel dat zich in het park bevindt, werd in 1982 door een brand verwoest. In 2007 werd er een actie op touw gezet om het kasteel van de totale teloorgang te redden.[2][3] In 2014 werden stabilisatiewerken uitgevoerd in opdracht van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. In juni 2015 werd vervolgens begonnen met de renovatie, nadat het gewest daar 3,5 miljoen voor vrij had gemaakt.[4]
Paardenstallen[bewerken | brontekst bewerken]
De paardenstallen van het kasteel werden in 1920 gebouwd door Georges Collin en werden in 1992 gerestaureerd. Ze huisvestten sinds het voorjaar van 1992 het Gewestelijk Centrum voor Ecologie-Initiatie.
Witte villa[bewerken | brontekst bewerken]
De witte villa werd in het begin van de twintigste eeuw gebouwd in art-nouveaustijl en later verbouwd door architect Alban Chambon. Ze biedt vandaag onderdak aan de Fondation européenne pour la sculpture.[5]
Plantencollectie[bewerken | brontekst bewerken]
Het park bevat een aantal beschermde bomen
- twee rode beuken (Fagus silvatica F. Purpurea)[6][7]
- een Oostelijke hemlockspar (Tsuga canadensis)[8]
- Mammoetboom (Sequoiadendron giganteum)[9]
Kunstwerken[bewerken | brontekst bewerken]
- Grote rode driehoek (1996) van de Italiaanse beeldhouwer Mauro Staccioli
- Replica van een Olmeeks hoofd dat in het Mexicaanse dorp San Lorenzo werd gevonden (2002), van Pérez Solorzano
- Kelda of The Eternal Spring (Herdenkingsmonument Sparenberg – 1998) van Thérèse Chotteau
Bronnen, noten en/of referenties
|
