US PGA Championship 2013

Amerikaans PGA Kampioenschap; PGA Championship
	Winnaar Jason Dufner
Plaats	Rochester (New York)
Golfbaan	Oak Hill Country Club, East Course
Par	71
Tour(s)	PGA Tour; Europese Tour
Datum	8-11 augustus 2013
Deelnemers	156
Prijzengeld	$ 8.000.000
Titelhouder	Rory McIlroy
Winnaar	Jason Dufner
Portaal	Golf

Het Amerikaanse PGA Kampioenschap is een van de vier Majors van de golfsport. De 95ste editie wordt in 2013 gespeeld van 8-11 augustus op de East Course van de Oak Hill Country Club in Rochester (New York). De winnaar krijgt de Wanamaker Trophy.

De baan[bewerken | brontekst bewerken]

De golfclub werd in 1901 opgericht en had direct al een 18 holesbaan. Het werd een golfbaan met veel historische momenten. Het US PGA kampioenschap werd er in 1942 voor het eerst gespeeld. Sam Snead maakte toen een ronde van 64 hetgeen nog steeds het baanrecord is. In 1956 kwam het US Open naar Oak Hill. Cary Middlecoff won het toernooi voor de tweede keer. In 1968 behaalde Lee Trevino zijn eerste overwinning op de PGA Tour: het US Open. En Jack Nicklaus won het PGA kampioenschap in 1980 met een record voorsprong van zeven slagen.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 70.
Er zijn 84 Amerikaanse deelnemers en 84 spelers uit andere landen. Alle flights hebben 1, 2 of 3 Amerikaanse spelers, behalve de flight van Martin Kaymer, Rory McIlroy en Vijay Singh.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

David Hearn was een uur lang clubhouse leader na een ronde van -4. Jim Furyk ging op zijn 13de hole naar -5 en op hole 16 naar -6. Aan het einde van de middag kwam Adam Scott ook op -6 binnen. Lee Westwood maakte -4 en staat als beste Europese speler naast Hearn op de 3de plaats.
Joost Luiten stond na vier holes op -2 maar eindigde met een score van 70 (par).
Geen van de clubprofessionals kwalificeerde zich voor het weekend.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

In ideale weersomstandigheden slaagde Jason Dufner erin om een score van -7 binnen te brengen en aan de leiding te gaan.
Nicolas Colsaerts en Joost Luiten eindigden op +4, net een slag te veel om ook in het weekend mee te mogen doen. Colsaerts stond nog level par na hole 10, maar verloor daarna nog drie slagen. Luiten begon weer mooi, na 8 holes stond hij op -2 maar daarna verloor hij vijf slagen, waarvan drie op de laatste twee holes.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Een vrij sterke wind zorgde voor hogere scores. Slechts negen spelers scoorden onder par. De beste ronde was -5 van Dustin Johnson. Met -2 kwam Jim Furyk terug aan de leiding. ER waren maar twee spelers die de eerste drie rondes onder par speelden: Henrik Stenson en Jim Furyk, die aan de leiding staat.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Phil Mickelson speelde de afgelopen weken goed, maar eindigde op de 72ste plaats. Tiger Woods speelde geen enkele ronde onder par. Jim Furyk leek een goede kans te hebben maar eindigde met twee bogeys, net als Jason Dufner, die zo toch zijn eerste Major won.

Scores

Naam	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr
Jason Dufner	68	-2	T12	63	-7	-9	1	71	+1	-8	2	68	-2	-10	1
Jim Furyk	65	-5	T1	68	-2	-7	T2	68	-2	-9	1	71	+1	-8	2
Henrik Stenson	68	-2	T12	66	-4	-6	T4	69	-1	-7	3	70	par	-7	3
Jonas Blixt	68	-2	T12	70	par	-2	T19	66	-4	-6	4	70	par	-6	4
Adam Scott	65	-5	T1	68	-2	-7	T2	72	+2	-5	T5	70	par	-5	T5
Steve Stricker	68	-2	T12	67	-3	-5	T8	70	par	-5	T5	73	+3	-2	T12
Lee Westwood	66	-4	T3	73	+3	-1	T24	68	-2	-3	T7	76	+6	+3	T33
David Hearn	66	-4	T3	78	+6	+2	T46	71	+1	+3	T38	72	+2	+5	T47
Nicolas Colsaerts	71	+1	T50	73	+3	+4	MC
Joost Luiten	71	+1	T50	73	+3	+4	MC