Vinylpivalaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vinylpivalaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van vinylpivalaat
Algemeen
Molecuulformule C7H12O2
IUPAC-naam ethenyl-2,2-dimethylpropanoaat
Molmassa 128,17 g/mol
SMILES
CC(C)(C)C(=O)OC=C
InChI
1S/C7H12O2/c1-5-9-6(8)7(2,3)4/h5H,1H2,2-4H3
CAS-nummer 3377-92-2
EG-nummer 222-175-4
PubChem 256591
Wikidata Q20973571
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijkSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H225 - H302+H312+H332 - H315 - H319 - H335 - H350
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P210 - P261 - P280 - P305+P351+P338 - P308+P313
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Dichtheid 0,866 g/cm³
Kookpunt 110 °C
Vlampunt 10 °C
Brekingsindex 1,405 
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Vinylpivalaat is de vinyl-ester van pivalinezuur.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het polymeer poly(vinylpivalaat) heeft vergelijkbare toepassingsmogelijkheden als polyvinylacetaat, met name in houtlijm[1] of als tussenstap in de productie van polyvinylalcohol; dat wordt verkregen na verzeping van de estergroepen in poly(vinylpivalaat).[2] Omwille van de sterische hindering van de estergroepen in poly(vinylpivalaat) heeft dit polymeer een hoge graad van syndiotacticiteit; de groepen staan om-en-om naar voren en naar achteren vanuit de ruggengraat van het polymeer gezien. Het daaruit verkregen polyvinylalcohol heeft dezelfde hoge graad van syndiotacticiteit en tevens van kristalliniteit, wat het geschikt maakt voor de productie van sterke vezels, films of gels.[2]

Vinylpivalaat kan ook gebruikt worden als comonomeer voor de productie van copolymeren.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Het is een licht ontvlambare vloeistof en mogelijk kankerverwekkend.

Vinylpivalaat kan spontaan en gevaarlijk polymeriseren. Het wordt doorgaans gestabiliseerd met een kleine hoeveelheid hydrochinon als inhibitor.