Zo'n 30.000 toeschouwers omzoomden een parcours van 4.100 meter, met daarin opgenomen de Hel van Kerselare -een vijftien meter diepe kuil-, dat vijf keer moest worden gerond wat de totale afstand deze editie tot 20,5 kilometer bracht. Uit acht landen, waaronder de DDR dat voor het eerst een team afvaardigde, namen elk vier renners deel, uit Nederland drie deelnemers en uit de debuterende landen Hongarije en Zweden elk twee.
Na 1952, 1954 en 1956 werd het erepodium voor de vierde keer gevuld met twee nationaliteiten. De eerste drie keer met twee Fransen en een Zwitser, ditmaal met twee Fransen en een Belg. André Dufraisse behaalde zijn vierde opeenvolgende titel met zijn zevende opeenvolgende podiumplaats bij evenvele deelnames. Bij zijn achtste deelname nam 'thuisrijder' Firmin Van Kerrebroeck als eerste Belg op dit podium plaats, hij werd tweede. De resultaten van zijn zeven vorige deelnames waren respectievelijk 12e, niet gefinisht, 8e, 11e, niet gefinisht, 11e en 9e. Bij zijn vierde deelname behaalde Georges Meunier na zijn tweede plaats in 1956 deze editie de derde plaats, in 1950 en 1951 werd hij vierde. Eerdere podiumgangers die dit jaar deelnamen waren Albert Meier (nu 6e) en Pierre Jodet (8e). Manus Brinkman finishte als enige Nederlander, hij werd 21e.
.svg){kind=small}
Edelare, België
André Dufraisse
Italië
Luxemburg.svg){kind=small}
Zwitserland
West-Duitsland
DDR
Spanje
Nederland
· 
· 