Wereldkampioenschappen wielrennen 1991

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK wielrennen 1991
Locatie Vlag van Duitsland Stuttgart
Type Heuvelachtige omloop
Winnaars
Elite (m), wegrit Vlag van Italië Gianni Bugno
Elite (v), wegrit Vlag van Nederland Leontien van Moorsel
Amateurs, wegrit Vlag van Oekraïne Viktor Rjaksinski
Navigatie
1990     1992
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen wielrennen 1991 werden gehouden in en rond het Duitse Stuttgart.

Het WK werd verreden in het oosten van Stuttgart en bestond uit lastige rondes van 16 km, met daarin een klim van ongeveer 6 km.

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

De wegwedstrijd bij de elite begon pas echt na aanvallen van Erik Breukink en Maurizio Fondriest. Er ontstond een groep van om en nabij de veertig renners. Fondriest viel met nog ongeveer anderhalve ronde te gaan opnieuw aan en kreeg ditmaal steun van Marc Madiot. Op de beklimming was het onrustig. De Colombiaan Álvaro Mejía was een van de sterksten op de klim en kwam samen met Gianni Bugno, Steven Rooks en Miguel Indurain als eerste boven. Ondanks de kleine voorsprong van het kwartet en de vele pogingen van Mejía in de slotfase, bereikten de vier samen de laatste rechte lijn. Bugno zette van ver aan, maar wist stand te houden. Rooks en Indurain werden respectievelijk tweede en derde.

Bij de vrouwen was er Nederlands succes. Leontien van Moorsel behaalde het goud - haar eerste medaille op het Wereldkampioenschap wielrennen.

Wegwedstrijd elite (252,8 km)
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Italië Gianni Bugno 6u20'23"
Zilver Vlag van Nederland Steven Rooks z.t.
Brons Vlag van Spanje Miguel Indurain z.t.
4 Vlag van Colombia Alvaro Mejia z.t.
5 Vlag van Duitsland Kai Hundertmarck +11"
6 Vlag van Denemarken Bjarne Riis z.t.
7 Vlag van België Dirk De Wolf z.t.
8 Vlag van Australië Stephen Hodge z.t.
9 Vlag van Italië Davide Cassani z.t.
10 Vlag van Spanje Federico Echave z.t.
11 Vlag van Italië Maurizio Fondriest z.t.
12 Vlag van Italië Franco Ballerini z.t.
13 Vlag van Sovjet-Unie Pjotr Ugrumov z.t.
14 Vlag van België Rudy Dhaenens z.t.
15 Vlag van Denemarken Bo Hamburger z.t.
16 Vlag van Frankrijk Laurent Fignon z.t.
17 Vlag van Italië Claudio Chiappucci z.t.
18 Vlag van Nederland Gert-Jan Theunisse z.t.
19 Vlag van Zwitserland Heinz Imboden z.t.
20 Vlag van Mexico Miguel Arroyo z.t.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • In 2007 werd het WK ook in Stuttgart georganiseerd. De wedstrijd werd toen gewonnen door Paolo Bettini, die voor de tweede keer op rij de wereldtitel pakte. Het parcours was een stuk anders dan in 1991.