Wereldkampioenschappen wielrennen 1993

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK wielrennen 1993
Locatie Vlag van Noorwegen Oslo
Winnaars
Elite (m), wegrit Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong
Elite (v), wegrit Vlag van Nederland Leontien van Moorsel
Amateurs, wegrit Vlag van Duitsland Jan Ullrich
Navigatie
1992     1994
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen wielrennen 1993 werden gehouden in en rond de Noorse hoofdstad Oslo. De wegwedstrijden voor vrouwen en mannen waren respectievelijk op 28 en 29 augustus.

Lance Armstrong was op 22-jarige leeftijd de beste bij de elite en boekte zo de grootste overwinning uit zijn carrière tot dan toe. Eerder dat jaar had de Amerikaan al wel een etappe in de Ronde van Frankrijk gewonnen. Armstrong verklaarde in 2020 dat hij "waarschijnlijk" op 21-jarige leeftijd is begonnen met het gebruik van doping, wat zou betekenen dat hij tijdens het wereldkampioenschap niet meer 'schoon' was.[1]

Bij de vrouwen was er in 1992 geen wegwedstrijd verreden, maar dit jaar stond deze weer wel op het programma. Leontien van Moorsel, in 1991 ook al de beste, won, voor Jeannie Longo-Ciprelli en Laura Charameda.

De tijdritdiscipline stond nog niet op het programma van dit wereldkampioenschap.

Wegwedstrijd professionals (257,6 km)
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong 6u17'10"
Zilver Vlag van Spanje Miguel Indurain +19"
Brons Vlag van Duitsland Olaf Ludwig z.t.
4 Vlag van België Johan Museeuw z.t.
5 Vlag van Italië Maurizio Fondriest z.t.
6 Vlag van Moldavië Andrei Tchmil z.t.
7 Vlag van Noorwegen Dag Otto Lauritzen z.t.
8 Vlag van Frankrijk Gérard Rué z.t.
9 Vlag van Denemarken Bjarne Riis z.t.
10 Vlag van Nederland Frans Maassen z.t.
11 Vlag van Italië Marco Giovannetti z.t.
12 Vlag van Italië Claudio Chiappucci +24"
13 Vlag van Duitsland Andreas Kappes +1'17"
14 Vlag van Nederland Adrie van der Poel z.t.
15 Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert +1'47"
16 Vlag van Rusland Vjatsjeslav Jekimov z.t.
17 Vlag van Zwitserland Felice Puttini z.t.
18 Vlag van Denemarken Bo Hamburger z.t.
19 Vlag van Oostenrijk Harald Maier z.t.
20 Vlag van Frankrijk Richard Virenque z.t.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]